Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ , ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ;}
"ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ..."
ΡΕΠΟΡΤΑΖ των ΓΙΑΝΝΗ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ και ΚΩΣΤΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ
ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ…
ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ, ΝΙΓΗΡΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΣΕΝΕΓΑΛΕΖΟΙ ΕΚΤΟΠΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΦΑΝΑΡΙΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΗ «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ» ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ. ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ
Δέκα και μισή το πρωί στη .....
Τρεις το μεσημέρι στην έξοδο από το τρένο στο σταθμό Βικτωρίας. Δύο μετανάστες μαζεύουν σε δευτερόλεπτα τον «πάγκο» τους –μια κουβέρτα απλωμένη με κόμπους στις άκρες, που κλείνοντας σχηματίζει σάκο– με τσάντες… ανεκτίμητης αξίας και εξαφανίζονται. Δυο άντρες της Δημοτικής Αστυνομίας που περιπολούν εμφανίζονται δυο λεπτά αργότερα. Το παραεμπόριο σε όλο του το μεγαλείο στους δρόμους και στα πεζοδρόμια της Αθήνας. Και μια «βιομηχανία» σε πλήρη άνθηση, με θύματα τις νόμιμες βιομηχανίες και βιοτεχνίες, τον εμπορικό ιστό της πόλης, τους καταναλωτές και κυρίως τους ίδιους τους «πωλητές» εμπορευμάτων ή υπηρεσιών (μην ξεχνάμε το «κλασικό»… πλύσιμο των παρμπρίζ). Τα πιόνια, δηλαδή, μερικών εγκεφάλων, που εκμεταλλεύονται ανθρώπους και φανάρια…
Άθλιοι εκμεταλλεύονται… άθλιους
Ο Οδυσσέας από τα Τίρανα είναι 14 χρονών και φιλοξενείται τους τελευταίους μήνες σε ίδρυμα ανηλίκων στο Μοσχάτο. Οι πληγές του, στο σώμα και στην ψυχή του, έχουν σχεδόν κλείσει, μιας και ο 14χρονος από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα ζει μια περιπέτεια, που θα «ζήλευε» ακόμα και ο μυθικός συνονόματός του!
Συγγενείς του (οι γονείς του έχουν πεθάνει) ήρθαν σε συνεννόηση με ομοεθνή τους, που είναι αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, για να κατέβει το παιδί στην Αθήνα. Αυτός δεσμεύτηκε να προσφέρει κατάλυμα και να φροντίζει τον μικρό, να τον στέλνει σχολείο και παράλληλα να του μαθαίνει τη δουλειά στο ηλεκτρολογείο που δούλευε. Αλίμονο… Ο Αλβανός μαζί με δυο συνεργούς του είχε στήσει σπείρα εκμετάλλευσης οκτώ ανηλίκων, οι οποίοι σώθηκαν το περασμένο καλοκαίρι όταν ο Οδυσσέας αποφάσισε να μιλήσει σε δυο κυρίες, από τις οποίες ζητούσε συχνά ελεημοσύνη. Τριάντα πακέτα χαρτομάντιλα έπαιρναν κάθε πρωί οι ανήλικοι και το βράδυ έπρεπε να γυρίζουν με μεροκάματο όχι μικρότερο των 30 ευρώ! Η υπόθεση εξιχνιάστηκε, η σπείρα εξαρθρώθηκε και ο Οδυσσέας βρίσκεται πλέον σε σίγουρα χέρια. Είναι ένας από τους λίγους τυχερούς ανηλίκους που η υπόθεσή τους είχε αίσιο τέλος. Η ανέχεια σε συνδυασμό με τον ανθρώπινο πόνο δημιουργούν ένα κοκτέιλ κοινωνικής ευαισθησίας και εκμετάλλευσης, που αλληλεπιδρά. Κυκλώματα επιτήδειων τις τελευταίες δεκαετίες εισήγαν ανθρώπινο πόνο από τις χώρες της Βαλκανικής και τον μετέτρεπαν σε εμπορεύσιμο προϊόν. Με ποσό που σπάνια ξεπερνούσε τα 1.000 ευρώ, τα κυκλώματα «αγόραζαν» παιδιά από τους γονείς τους και κινητικά ανάπηρους από τους συγγενείς τους, προκειμένου να τους ρίξουν στην πιάτσα των φαναριών και των πλατειών. Κάποιες συμφωνίες προέβλεπαν και την αποστολή μερικών ευρώ σε μηνιαία βάση, ανάλογα με την «αποδοτικότητα» του παιδιού ή του αναπήρου.
«Η ανέχεια είναι η βασική αιτία», δηλώνει στα «Επίκαιρα» ο Γιώργος Μόσχος, βοηθός στο Συνήγορο του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Ο ίδιος προσθέτει πως τα παιδιά-επαίτες προέρχονται είτε από περιθωριοποιημένες ομάδες, όπως οι Ρομά, είτε από γειτονικές χώρες. «Από τη μια υπάρχει η ευθύνη όσων έχουν την επιμέλεια των ανηλίκων, οι οποίοι πολλές φορές μέσα στην ανέχειά τους “αξιοποιούν“ τα παιδιά τους στέλνοντάς τα στους δρόμους για να φέρνουν χρήματα στην οικογένεια. Αφετέρου, όμως, υπάρχουν και άνθρωποι που αποκομίζουν μεγάλα κέρδη από αυτή την ιστορία και οι οποίοι δεν έχουν καμιά συγγενική σχέση με τα θύματά τους». Ο κ. Μόσχος μάς φέρνει το παράδειγμα καταγγελίας που είχε φτάσει στα χέρια του πριν από τρία χρόνια. Επρόκειτο για κάποια παιδιά, ηλικίας από 10 έως 12 ετών, που είχαν εντοπιστεί από μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση να επαιτούν. Ο «προστάτης» τους είχε συμφωνήσει με τους γονείς τους που βρίσκονταν στην Αλβανία να τα φιλοξενεί και να τους δίνει ένα ποσό της τάξης των 50 με 60 ευρώ ημερησίως από τα έσοδά του.
«Έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο σε περιπτώσεις παιδιών μεταναστών από τη Σρι Λάνκα και το Μπαγκλαντές, για παράδειγμα, να τα τοποθετούμε σε σχολεία, αλλά εκείνα να φεύγουν προκειμένου να πάνε να κάνουν επαιτεία για να στείλουν χρήματα στις οικογένειές τους που βρίσκονται στην πατρίδα τους. Και το μισό ευρώ την ημέρα που μπορεί να κερδίζουν είναι γι’ αυτά και τις οικογένειές τους σημαντικό ποσό», λέει σχετικά στα «Επίκαιρα» ο διευθυντής Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού Γιώργος Νικολαΐδης.
Τα τελευταία δύο χρόνια έχει ανοίξει ένας καινούριος δίαυλος με Βουλγαρία και Ρουμανία, οι οποίες, από το 2007, είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης άρα η μετακίνηση πληθυσμού είναι πιο εύκολη από αυτές τις χώρες. Έτσι μεταφέρονται παιδιά, κυρίως στη Θεσσαλονίκη, που οδηγούνται στην επαιτεία ή σε «ήπιες» κλοπές, και επιστρέφουν μετά από μία ή δύο ημέρες στη χώρα τους.
Κατά τον κ. Μόσχο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση όχι μόνο στην ποινικοποίηση της συμπεριφοράς όσων οδηγούν ανήλικους στην επαιτεία, αλλά και στην υποστήριξη των γονέων τους, ώστε να εντάσσονται τα παιδιά στην εκπαίδευση και σε όσες περισσότερες διαδικασίες κοινωνικοποίησης. «Ζητούμε από τους δήμους και τις νομαρχίες να συνομιλούν με τα παιδιά που επαιτούν, προκειμένου να διαπιστώνουν το πρόβλημα. Εκεί βλέπω απροθυμία για τον εντοπισμό του προβλήματος και τη λήψη των κατάλληλων μέτρων. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση της Πολιτείας και αυστηροποίηση των ποινών για τους διακινητές. Ακόμα, όμως, υστερούμε σε ένα καλό πρόγραμμα υποστήριξης των παιδιών που βρίσκονται στο δρόμο καθώς και των γονέων τους. Τα ιδρύματα παιδικής προστασίας στη χώρα μας δεν είναι επαρκώς στελεχωμένα», καταλήγει ο κ. Μόσχος.
ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://m-epikaira.gr/?p=485
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου