Ο Νίκος Τσιφόρος περιγράφει
τον εκχριστιανισμό τής Ευρώπης
από τον Καρλομάγνο
...Το 773, Πάπας στη Ρώμη ήτανε ο Αδριανός. Οι Λομβαρδοί, που τους είχε νικήσει ο πατέρας τού Καρόλου, ο Πεπίνος, τώρα που πέθανε ο Κοντοπίθαρος, ξεσηκωθήκανε πάλι, ξαναβάλανε χέρι τού Πάπα και πήρανε πίσω τις πόλεις τους. Ο Αδριανός τα χρειάστηκε.
- Τρέχα, μήνυσε στον Κάρολο, τα Λομβαρδάκια θα με κάνουνε άλογο.
Ήρθε με το στρατό του ο Κάρολος, έδωσε μια σπαλιόρα στούς Λομβαρδούς, μπήκε στην πρωτεύουσα τους την Παβία, και μάλιστα τού βάλανε στην κεφάλα του ένα σιδερένιο στέμμα και πολύ το καμάρωσε. Κι έτσι, με το σιδερένιο στέμμα, μπήκε στη Ρώμη και έμεινε μ΄ ανοιχτό στόμα μπροστά στο μεγαλείο τής πόλης, αφού οι δικές του ήτανε γουρουνοχώρια.
Ήτανε και τα άγια λείψανα μέσα στη Ρώμη, θρήσκος, κατά που είπαμε ο Κάρολος, το πήρε πολύ από σεβντά το ζήτημα. Κι ο Πάπας, για να τον καλοπιάσει, έκανε καραγκιοζιλίκια και τον ονόμασε «βασιλιά των Φράγκων, των Λομβαρδών και Ρωμαίο Πατρίκιο». Κι όλ΄ αυτά, λέει, τα πρόσταξε τού Πάπα ο Θεός κι έγινε βασιλιάς «θεία χάριτι» κι από κει ξεκινήσανε μετά όλοι οι βασιλιάδες και βρήκανε τρόπο να ΄ναι διορισμένοι από τον ίδιο το Θεό, προσωπικώς. |
Από κείνη τη στιγμή έβαλε βαθιά μες στην καρδιά του να ξαναφτιάξει την αρχαίαν ρωμαίκήν αυτοκρατορία ο Κάρολος. Και μέσα, λέει, στην αυτοκρατορία να μην υπάρχουνε καθόλου ειδωλολάτρες, μονάχα Χριστιανοί.
Να, λοιπόν, ένα στρατό όσο γινότανε πιο μεγάλο κι άρχισε τους πολέμους. Να, λοιπόν, πήρε τη Λομβαρδία ολόκληρη, πήρε την Ακουιτανία, τα ΄βαλε με Σλάβους, με Σάξονες, με Σαρακηνούς, με Αβάρους, απλώθηκε σ΄ όλον τον κόσμο, έφτασε μέχρι Ουγγαρία, χτύπησε τούς Νορμανδούς και τα κατάφερε μια χαρά.
Όπου έμπαινε, έπιανε όλον τον κόσμο:
- Θα βαφτισθείτε Χριστιανοί.
- Μα, ξέρετε, εμείς έχουμε άλλο θεό.
- Όποιος δε γίνει φονεύεται.
Ο άγιος Κάρολος ο Μέγας ή Καρλομάγνος με τη μαχαίρα του, με την οποία επέβαλε το χριστιανισμό σε ένα μεγάλο μέρος τής Δυτικής Ευρώπης. |  |
Σκότωσε πολλές χιλιάδες, που δε θέλανε να γίνουνε και μάλιστα με χοντρά μαρτύρια, κι όσοι μένανε πηδάγανε στα ποτάμια, εκατό - εκατό και βαφτίζονταν από τούς καλόγερους και το παπαδαριό, που έσερνε μαζί του.
Βέβαια, πολλές φορές, οι βαφτισμένοι επαναστατούσανε και ξεβαφτιζόντουσαν, αλλά τρομάρα στα μπατζάκια τους. Ξανάμπαινε ο Κάρολος και πάνε τ΄ ανθρωπάκια ξεβαφτισμένα στην Κόλαση. Έτσι, σταματήσανε οι επαναστάσεις και βαφτίστηκε στο όνομα του Θεού της αγάπης όλη η Ευρώπη, με μια μαχαίρα στο σβέρκο...
Νίκος Τσιφόρος (*)
 | (*) Απόσπασμα από το βιβλίο τού Ν. Τσιφόρου: «Ιστορία τής Γαλλίας», έκδ. «Ερμής Ε.Π.Ε.», «Δ.Ο.Λ.», 2009. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου