Κρίση στη ΓΣΕΕ προκαλούν οι 140.000 απολύσεις!
Εκτεθειμένη συνδικαλιστικά απέναντι στους δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους και εργαζομένους στα προγράμματα Stage, που βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας τις θέσεις δουλειάς τους, είναι η διαπαραταξιακή ηγεσία της ΓΣΕΕ. Σε συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Συνομοσπονδίας συζητήθηκε το πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετωπίζουν άμεσα 140.000 νέοι, κυρίως, άνθρωποι έπειτα από σχετική απόφαση της κυβέρνησης. Παρά την αναδίπλωση του προέδρου Γ. Παναγόπουλου (ΠΑΣΚΕ), που ....
Έτσι, ενώ συμβασιούχοι και εργαζόμενοι στα Stage, μετά τις κινητοποιήσεις τους την Πέμπτη και την Παρασκευή προειδοποιούν για κλιμάκωση των αντιδράσεών τους, η ΓΣΕΕ παραμένει απούσα από κάθε εκδήλωση, απομακρυνόμενη όλο και πιο πολύ από τα ζωτικά προβλήματα όσων υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Η ΓΣΕΕ είναι βαθιά διχασμένη σε ηγετικό επίπεδο και αν υπάρχουν συγκλίσεις σε κορυφαία θέματα μεταξύ των συνδικαλιστικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης (ΔΑΚΕ - ΠΑΜΕ - Αυτ. Παρέμβαση), οι παραταξιακές - κομματικές σκοπιμότητες και στρατηγικές κυριαρχούν, με συνέπεια την παράλυση της λειτουργίας της και τον μηδενισμό κάθε δυνατότητας παρέμβασής της στις κοινωνικές εξελίξεις.
Το πλήρες αδιέξοδο στη συνδικαλιστική συμπεριφορά της ΓΣΕΕ καθρεφτίζεται στην προτροπή του κ. Παναγόπουλου προς τους επικεφαλής των άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων Γ. Τσαλικάκη (ΔΑΚΕ), Γ. Γαβρίλη (Αυτ. Παρέμβαση) και Γ. Πέρρο (ΠΑΜΕ) να προχωρήσουν στην κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης της ΓΣΕΕ εφόσον διαθέτουν πλειοψηφία, έστω και οριακή, στην ηγεσία της Συνομοσπονδίας. Αφορμή ο διάλογος για το Ασφαλιστικό, όμως η ουσία είναι η ίδια: περιχαρακωμένες οι παρατάξεις στο δικό τους διεκδικητικό πλαίσιο στο σύνολο των θεμάτων που η ΓΣΕΕ οφείλει να αντιμετωπίσει, δεν επιτρέπουν σε καμία περίπτωση την πιθανότητα διαπραγμάτευσης για διατύπωση κοινής θέσης μεταξύ τους.
Η παράδοξη αυτή κατάσταση που επί δεκαετίες χαρακτηρίζει τη ΓΣΕΕ, καθώς όλοι είναι «και μαζί και χώρια», μόνο τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν εξυπηρετεί. Και μόνο το γεγονός ότι συρρικνώνεται χρόνο με τον χρόνο η συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα, αποδεικνύει ότι ενώ υφίστανται σκληρές (ακόμα και τρομοκρατικές) εργοδοτικές, συμπεριφορές, η ΓΣΕΕ δεν πείθει ότι ανταποκρίνεται στον ρόλο της. Μια πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουν και εμφανίζονται να ανησυχούν – όμως πάντα ξεχωριστά και με αλληλοκατηγορίες. Τη λύση ίσως δώσει η οξύτητα των ίδιων των κοινωνικών προβλημάτων και η στάση των εργαζομένων που καταγγέλλουν ότι «δεν πάει άλλο».
Γιατί, ανεξαρτήτως της ορθότητας ή όχι των θέσεων κάθε συνδικαλιστικής παράταξης ξεχωριστά, πιο επικίνδυνη είναι η ανυπαρξία ενός ισχυρού ενωμένου συνδικαλιστικού κινήματος. Διαφορετικά ας υπάρξει ιδεολογική διάσπαση: πιθανόν τα αποτελέσματα να είναι πιο θετικά – και υπαρκτά.
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=47699&colid=&catid=33&dt=2009-11-22
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου