Εν αναμονή περικοπών των δημοσίων δαπανών -..Τα χρέη πνίγουν τη Γερμανία και οι περικοπές που θεωρούνται πλέον ζήτημα χρόνου αναμένεται να πλήξουν για μια ακόμα φορά το κράτος προνοίας και τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Το χρέος της Γερμανίας ανέρχεται σήμερα στα 1,8 τρις ευρώ και κάθε δευτερόλεπτο προστίθενται 4.500 ευρώ. Υπολογίζεται ότι το χρέος ανέρχεται στο 77% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, ενώ το όριο που θέτουν τα κριτήρια σύγκλισης της ΕΕ είναι το 60%. «Ακόμα όμως και αυτά τα στοιχεία δεν... αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα», υποστηρίζει ο Μπερντ Ράφελισεν καθηγητής στο Πανεπιστήμιου του Φράιμπουργκ και ειδικός σε οικονομικά ζητήματα: «Τα χρέη του δημοσίου είναι στην ουσία απαιτήσεις από έναν μελλοντικό κρατικό προϋπολογισμό. Με τον τρόπο αυτό λειτουργεί για παράδειγμα και το σύστημα συνταξιοδότησης. Οι συνταξιούχοι έχουν απαιτήσεις έναντι ενός μελλοντικού προϋπολογισμού καταβολής συντάξεων. Θα πρέπει επομένως να συνυπολογίσουμε στο δημόσιο χρέος και τις μελλοντικές οικονομικές απαιτήσεις στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, οι οποίες είναι χρέη τα οποία αναλαμβάνουμε σήμερα όμως δεν καταγράφονται πουθενά».
Στα 8 τρις το γερμανικό χρέος
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: «Ο μετρητής του γερμανικού χρέους», στην έδρα του Συνδέσμου Γερμανών ΦορολογουμένωνΣύμφωνα με τα λεγόμενα του γερμανού ειδικού αν προσθέσουμε τις απαιτήσεις έναντι του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στο ήδη υπάρχον δημόσιο χρέος τότε το συνολικό χρέος της Γερμανίας φθάνει τα 8 τρις ευρώ, που αντιστοιχεί σε 314% του Ακαθάριστους Εγχώριου Προϊόντος. Ας σημειωθεί ότι η Γερμανία είναι η μόνη χώρα στην οποία ειδικός νόμος προβλέπει ανώτατο όριο στα χρέη του δημοσίου. Με άλλα λόγια απαγορεύεται στην ουσία στο γερμανικό δημόσιο να προχωρήσει σε νέο δανεισμό από το 2016 και στα ομόσπονδα κρατίδια από το 2020. Παρά την οικονομική κρίση στην Γερμανία και την όλη συζήτηση για την ανάγκη περικοπών στις δημόσιες δαπάνες ο γερμανός ειδικός κατηγορεί τα μέσα ενημέρωσης ότι σπέρνουν αδικαιολόγητα τον πανικό: «Δεν είναι δα και η συντέλεια του κόσμου. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Ζήσαμε την κατάρρευσης της Lehman Brothers, επιζήσαμε την βουτιά των χρηματιστηρίων. Εκείνα που βλέπουμε και ακούμε καθημερινά στα μέσα ενημέρωσης είναι υπερβολές. Αυτό που προφανώς αλλάζει είναι η γενναιοδωρία του κράτους απέναντι στους πολίτες. Δεν αποκλείεται μάλιστα να θέτουμε από εδώ και στο εξής στο ερώτημα τι μπορούν οι πολίτες να κάνουν για το κράτος και όχι τι μπορεί να κάνει το κράτος για τους πολίτες».
Zhang Danhong / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Υπευθ.σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου