Ενισχυμένες εξουσίες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει τρεις αρχές δημοκρατικής διακυβέρνησης στην Ευρώπη:

• Δημοκρατική ισότητα: τα ευρωπαϊκά όργανα πρέπει να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλους τους πολίτες
• Αντιπροσωπευτική δημοκρατία: ενισχύεται ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αυξάνεται η συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων
• Συμμετοχική δημοκρατία: δημιουργούνται νέες μορφές διαδραστικής επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών και των οργάνων, όπως η πρωτοβουλία των πολιτών.

Επιπλέον, η Συνθήκη της Λισαβόνας διασαφηνίζει τις σχέσεις μεταξύ των χωρών μελών και της ...
Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ενισχυμένες εξουσίες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του οποίου τα μέλη εκλέγονται για πέντε έτη με άμεση καθολική ψηφοφορία, εκπροσωπεί τους πολίτες των χωρών μελών. Οι εξουσίες του διευρύνθηκαν σταδιακά στο πλαίσιο των διαδοχικών συνθηκών. Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει αυτή την εξέλιξη, ενισχύοντας τις εξουσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τη νομοθεσία, τον προϋπολογισμό και τις διεθνείς συμφωνίες.
Κατ' αρχάς, στον νομοθετικό τομέα, η διαδικασία συναπόφασης (που μετονομάστηκε «συνήθης νομοθετική διαδικασία») επεκτείνεται σε πολλούς νέους τομείς. Αυτό σημαίνει ότι το Κοινοβούλιο αποκτά ουσιαστική νομοθετική εξουσία σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο σε ορισμένους τομείς στους οποίους μέχρι σήμερα δεν συμμετείχε ή είχε απλά συμβουλευτικό ρόλο. Μεταξύ αυτών των τομέων είναι η νόμιμη μετανάστευση, η δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις (Eurojust, πρόληψη του εγκλήματος, εναρμόνιση των κανόνων για τον καθορισμό των ποινικών αδικημάτων και των κυρώσεων), η αστυνομική συνεργασία (Ευρωπόλ), και ορισμένες διατάξεις που αφορούν την κοινή εμπορική πολιτική και την κοινή γεωργική πολιτική. Με τον τρόπο αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρεμβαίνει στην κατάρτιση του συνόλου σχεδόν των νομοθετικών πράξεων.
Όσον αφορά τον δημοσιονομικό τομέα, η Συνθήκη της Λισαβόνας υιοθετεί επισήμως την καθιερωμένη πρακτική του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για το οποίο απαιτείται η έγκριση του Κοινοβουλίου. Επίσης, η Συνθήκη προβλέπει ότι το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο καθορίζουν από κοινού το σύνολο των δαπανών και καταργεί την προηγούμενη διάκριση μεταξύ των λεγόμενων υποχρεωτικών δαπανών (π.χ. των άμεσων γεωργικών ενισχύσεων) και των μη υποχρεωτικών δαπανών. Η καινοτομία αυτή αποκαθιστά την ισορροπία μεταξύ των δύο οργάνων όσον αφορά τον ρόλο τους στη διαδικασία έγκρισης του προϋπολογισμού της Ένωσης.
Τέλος, η Συνθήκη της Λισαβόνας προβλέπει ότι απαιτείται σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για όλες τις διεθνείς συμφωνίες σε τομείς που εμπίπτουν στη συνήθη νομοθετική διαδικασία.
http://europa.eu/lisbon_treaty/glance/democracy/index_el.htm

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΘΗΚΗ:

http://eur-lex.europa.eu/JOHtml.do?uri=OJ:C:2007:306:SOM:EL:HTML