Η Παγκοσμιοποίηση δεν είναι αποτέλεσμα (ούτε επίτευγμα, όπως χαρακτηρίστηκε από πολλούς) της προηγμένης τεχνολογίας του σύγχρονου Πολιτισμού (με την υποτιθέμενη κατάργηση συνόρων, τις αυξημένες ταχύτητες των μεταφορικών μέσων, τα δορυφορικά συστήματα τηλεπικοινωνιών, και τον Παγκόσμιο Ιστό του Διαδικτύου).
Η Παγκοσμιοποίηση είναι πολύ παλιά πουτάνα, και όπως προσφυώς λέει ο Λαός μας: "Ο θεός να σε φυλάει από παλιά πουτάνα κι από νέο χωροφύλακα".
Επειδή όμως ο θεός δεν γουστάρει, να κάθεται να μας φυλάει, (διότι δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για... τίποτα), όλο το βάρος για να φυλακτούμε έπεσε πάνω μας, αλλά είναι προφανές (πάντα έτσι συνέβαινε) πως δεν προσέξαμε αρκετά, την παλιά Πουτάνα, έτσι "φκιασιδωμένη" που μας παρουσιάστηκε, και την θεωρήσαμε φρέσκια και άπραγη γκόμενα, για τα περαιτέρω. Αμ δε!
Η εν λόγω πουτάνα, είναι τουλάχιστον 5.000 ετών και βασικά, ενώ κάποιος θα περίμενε πως πρόκειται για μια ξεσκισμένη κυρία, στην πραγματικότητα είναι αυτή που έχει ξεσκίσει (με όλους τους δυνατούς τρόπους) ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Επειδή εμείς τώρα "ανήκομεν εις την δύσιν", λέω να μην ασχοληθούμε με την Άπω Ανατολή (Κίνα, κλπ) και να αρχίσουμε κατ' ευθείαν με την πρώτη Δυτική Παγκοσμιοποίηση, που ξεκίνησε από την Ιωλκό.
Όπως όλοι καταλάβατε, "εν αρχή ήν ο λόγος, και ο λόγος ήν προς τον Ιάσονα, και ο Ιάσων είναι ό λόγος". Ανέβηκε μια μέρα στην Αργώ, άνοιξε τα πανιά (ή τα κουπιά) και τράβηξε κατά Καύκασο μεριά, που ήταν καργαρισμένος στο χρυσάφι. Και μετά, το παράδειγμά του, το ακολούθησαν σκοινί-κορδόνι και οι υπόλοιποι Έλληνες, και αποίκησαν όλο τον Εύξεινο Πόντο και ολόκληρη τη Μεσόγειο θάλασσα, έτσι που ο Will Durant στην Ιστορία του Πολιτισμού, να ξεκινάει τον τόμο "Ελλάδα", με την παρομοίωση, πώς όπως ακριβώς γύρω από μια λίμνη σε κάθε σημείο βρίσκεις βατράχια, έτσι ακριβώς γύρω από την Μεσόγειο σε κάθε σημείο βρίσκεις Έλληνες..
Αυτή ήταν η πρώτη Δυτική Παγκοσμιοποίηση.
Την επόμενη την έκανε ο Δαρείος. Εκ Περσίας ορμώμενος, αφού παγκοσμιοποίησε όλη την γύρω περιοχή, ύστερα πήγε και λίγο παρακάτω (λίγο παραπάνω είναι το σωστό) και συμπεριέλαβε στη λίστα και όλες τις πόλεις της Μικράς Ασίας, (για να μην είναι παραπονεμένες) και με την φόρα που είχε πάρει, σκέφτηκε να παγκοσμιοποιήσει και την Ελλάδα. Για κακή του τύχη όμως έπεσε πάνω σε κάτι περίεργους τύπους, με κάτι περίεργα ονόματα, όπως Μιλτιάδης, Λεωνίδας, Θεμιστοκλής, Παυσανίας, οι οποίοι είχαν περίεργες αντιλήψεις και δεν ήθελαν να μπούν στην μεγάλη κοινοπολιτεία και να "απολαύσουν" τα αγαθά της.
Η δουλειά (της παγκοσμιοποίησης της Ελλάδας) έμεινε στην μέση, αλλά μόλις πέρασαν κάποια χρόνια, την τελείωσε (πλην Λακεδαιμονίων-γιατί αυτό ήθελε "κώλο") ο Φίλιππος ο Β', ο Μακεδών. Και λίγα χρόνια μετά, ο γιός του ο και μέγας ονομασθείς (Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων πάλι), πήρε σβάρνα όλη την Περσική αυτοκρατορία και την παγκοσμιοποίησε, μαζί με λίγο Αφγανιστάν, λίγη Ινδία και ολόκληρη την Αίγυπτο. Αυτή ήταν η 3η κατά σειρά Παγκοσμιοποίηση, αλλά ακολούθησαν κι άλλες. Πολλές!!
Οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Άραβες, οι Πειρατές, οι Κέλτες, οι Νορμανδοί, οι Μογγόλοι, οι Βενετσιάνοι, οι Τούρκοι, έκαναν τις βασικότερες παγκοσμιοποιήσεις, οι οποίες όλες ανεξαιρέτως, είχαν σαν επίκεντρο την Μεσόγειο και τις χώρες γύρω από την Μεσόγειο, που ήταν ο τότε γνωστός κόσμος (Ευρώπη, Βόρεια Αφρική, Μικρά Ασία, Περσία, Ινδία).
Τα κοινά χαρακτηριστικά αυτών των παγκοσμιοποιήσεων, ήσαν τα εξής: Σφαγές, πλιάτσικο, δούλοι, διάλυση των αυτόχθονων πολιτισμών, εγκαθίδρυση του δικού τους (αν είχαν), συγκέντρωση εξουσίας και πλούτου, μπόλικα τσιράκια βοηθούς, για την άσκηση του Imperium, και παπάδες πάντα στην πρώτη γραμμή, για την χειραγώγηση των ποιμνίων.
Μετά, ήλθαν στο προσκήνιο οι μεγάλοι θαλασσοπόροι:
Ο Πορτογάλος Βαρθολομαίος Ντιάζ, σε πρώτη φάση, έφερε γυροβολιά την Αφρική και έφτασε στο Ακρωτήρι της καλής ελπίδας, αλλά ναυάγησε κάπου εκεί γύρω και πνίγηκε. Ακολούθησε Ο Βάσκο ντε Γκάμα, επίσης Πορτογάλος και η χάρη του έφτασε μέχρι τις Ινδίες. Ο Γενοβέζος Χριστόφορος Κολόμβος, που δούλευε για την Ισπανία, αποφάσισε να πάει στην Ινδία, όχι κάνοντας τον γύρο της Αφρικής, αλλά ταξιδεύοντας συνεχώς δυτικά να κάνει τον γύρο της Γης και να φτάσει στην Ανατολική Ινδία και όχι στην Δυτική που πήγε ο Βάσκο ντε Γκάμα.
Ο Κολόμβος (για τον λόγο πως δεν είχε διαβάσει Ερατοσθένη) τελικά πρέπει να είναι ο μόνος θαλασσοπόρος, που όταν ξεκίνησε δεν ήξερε που πήγαινε και όταν έφτασε δεν ήξερε που βρέθηκε. Τέλος ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος έκανε τον γύρο της Γης (το πλοίο του τουλάχιστον, γιατί ο ίδιος άφησε τα κακκαλάκια του στο νησί Μακτάν των Φιλιππίνων, όπου σε μια μάχη με ιθαγενείς, χτυπήθηκε από δηλητηριασμένο βέλος).
Όλοι αυτοί οι ταξιδευτές, ανακάλυψαν ένα τεράστιο νέο κόσμο, κατά πολύ μεγαλύτερο από τον μέχρι τότε γνωστό, που ήταν η Μεσόγειος, ο Εύξεινος και η Κασπία, με όλα τα πέριξ αυτών εδάφη, κι έτσι ξεκίνησε η πρώτη Παγκοσμιοποίηση με την ακριβή έννοια της λέξης.
Πορτογάλοι, Ισπανοί, Ολλανδοί, Γάλλοι, Εγγλέζοι (ακόμη και Βέλγοι) δημιούργησαν αποικίες σε ολόκληρη την υφήλιο, δημιουργώντας μικρές και μεγάλες αυτοκρατορίες, με μεγαλύτερη απ' όλες την Αγγλική, που ήταν τόσο εκτεταμένη, που ο ήλιος σ' αυτήν δεν έδυε ποτέ. Σε κάποια από όλες τις αποικίες της, που κάλυπταν όλους τους μεσημβρινούς της Γης, υπήρχε ημέρα.
Τα αποτελέσματα αυτής της τεράστιας παγκοσμιοποίησης δεν διέφεραν σε τίποτα από τις προηγούμενες. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε πάλι και πάλι. Σφαγές, δούλοι, πλιάτσικο, καταλήστευση των πρώτων υλών, άγρια εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, διάλυση του τρόπου ζωής των αυτοχθόνων λαών και συγκέντρωση τεράστιας δύναμης, εξουσίας και πλούτου, προς όφελος των πολιτών των αποικιοκρατικών κρατών, είτε οι πολίτες αυτοί παρέμεναν στις χώρες τους, είτε μετακόμιζαν στα νέα εδάφη, της αυτοκρατορίας τους.
Δέκα κράτη περίπου, κυβερνούσαν και έκαναν κουμάντο σε όλη την υφήλιο, με τα στρατά τους, με τους βασιλιάδες τους, με τους δούκες, με τους βαρώνους, με τους κόμητες, με τους παπάδες τους, με τους δούλους τους, με . . . τα όλα τους.
Μια χαρά ξεσκίζανε τον κοσμάκη οι αποικιοκράτες, για καμμιά 300σαριά χρόνια, αλλά ξαφνικά άρχισε να χαλάει "η μαγιά".
Κάτι ο Ροβεσπιέρος με την Γαλλική επανάσταση, κάτι η Αμερικάνικη ανεξαρτησία, κάτι οι Ναπολεόντειοι πόλεμοι, τους χάλασαν το αραλίκι, κι έτσι από το πουθενά ξεφύτρωσαν εθνικοαπελευθερωτικές επαναστάσεις και ήρθε και ο Αμερικάνικος εμφύλιος με την κατάργηση της Δουλείας, σαν κερασάκι στην τούρτα.
Μπάχαλο έγινε μωρ' αδερφέ μου, η "ωραία τάξις πραγμάτων", που είχαν τόσα χρόνια εγκαθιδρύσει, οι μεγάλοι και ισχυροί.
Πού τα παλιά μεγαλεία, με γαλαζοαίματους λεχρίτες, με τίτλους, με χωράφια (ίσα με την Γαλλία το καθένα), με δούλους, με στρατιωτικούς και με παπάδες, να κουλαντρίζουνε όμορφα κι ωραία την πλέμπα?
Και σαν να μην έφταναν όλ' αυτά ακολούθησαν 2 παγκόσμιοι πόλεμοι και στο μεσοδιάστημα η επανάσταση των μπολσεβίκων (και μενσεβίκων) στην Ρωσία, με εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος.
Γέμισε ο κόσμος κομμουνιστικά κινήματα, και οι αποικίες με ηγέτες, που είχαν αρκετά κότσια να πάνε κόντρα στους δυνατούς, να απαιτούν και τελικά να επιτυγχάνουν η μία αποικία μετά την άλλη, την πλήρη ανεξαρτησία τους, με άμεσα επακόλουθα, τον εκτοπισμό των ξένων αποίκων και τις εθνικοποιήσεις των εταιρειών που καταλήστευαν τον εθνικό τους πλούτο. Ήτανε στραβό το κλήμα, το'φαγε κι ο γάϊδαρος με τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, και η ανθρωπότητα σχεδόν όλη, γέμισε με ερείπια, κατεστραμμένες οικονομίες και φτωχούς ανθρώπους, που είχαν όμως υψηλό αντιεξουσιαστικό φρόνημα.
Για μερικά χρόνια, προσπαθούσε η ανθρωπότητα να επουλώσει τις πληγές της, κι ενώ μάζευε τα συντρίμια της, την ίδια εποχή μαζεύτηκαν γύρω από ένα τραπέζι "οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης" (που ούτε ιππότες ήταν, ούτε στρογγυλή τράπεζα είχαν, ούτε ήξεραν τον βασιλιά Αρθούρο). Τον μόνο βασιλιά που ήξεραν και αναγνώριζαν ήταν το Χρήμα.
-Τώρα, τι κάνουμε? αναρωτήθηκαν τα βούρλα της Παρέας. Καλά "τη γαζώναμε" μέχρι σήμερα, αλλά τώρα τι θα γίνει, που δεν έχουμε αποικίες, που δεν έχουμε δούλους, που τελείωσε ο πόλεμος, που γέμισε ο κόσμος φτωχούς και κομμουνιστές? Τι θα φτιάχνουμε, πώς θα το φτιάχνουμε και που θα το πουλάμε?
Βουρλιστήκανε, οι αητονύχηδες (της ίδια Παρέας), μ' αυτά που άκουσαν.
-Καλά ρε, είπανε, τόσο πολύ μαλάκες είσαστε? πώς διάολο καταφέρατε να κονομήσετε αυτά που έχετε?
Κάτι άρχισαν να λένε μερικοί, για τον παππού τους και κάτι εγκλήματα που είχαν παραγραφεί πια, κάτι δουλεμπόρια, κάτι χιλιάδες στρέμματα χωράφια με χιλιάδες δούλους να τα δουλεύουν, κάτι ψιλοσφαγές εγχρώμων κλπ κλπ, αλλά οι αητονύχηδες τους διέκοψαν.
-Αυτά που λέτε γινόντουσαν τότε από τους παππούδες μας. Εμείς τώρα, θα κάνουμε μία από τα ίδια, αλλά με "ωραίο και πολιτισμένο τρόπο".
-Μα πώς? ρώτησε ένα από τα βούρλα.
-Πάρε χαρτί και μολύβι. Πήρες? ωραία! scrivere:
Πρώτον. Η ανθρωπότητα είναι γεμάτη δούλους. Απλά στο εξής θα τους λέμε Ελεύθερους Εργάτες. Οι δούλοι έκαναν αυτά που τους λέγαμε να κάνουν, κι εμείς τους δίναμε ένα πιάτο φαί και μια στέγη να κοιμούνται.
Οι Εργάτες θα κάνουν πάλι, αυτά που θα τους λέμε να κάνουν, αλλά αντί για φαί και στέγη, θα τους δίνουμε ένα μισθό. Τι διάολο? ελεύθεροι άνθρωποι είναι! Ο μισθός αυτός τώρα, θα τον υπολογίσουμε, ώστε να τους φτάνει για να φάνε και να στεγαστούν, και να τους περισσεύουν και κάτι ψιλά. Θύμησέ μου μετά να σου πω, γιατί θα τους δίνουμε αυτά τα επί πλέον ψιλά.
Δεύτερον. Δεν χάσαμε καμμία αποικία. Αντίθετα αποκτήσαμε κι άλλες. Ο κόσμος όλος είναι αφ' ενός γεμάτος ερείπια (από τον πόλεμο) και αφ' ετέρου από "ανεξάρτητες τριτοκοσμικές κυβερνήσεις", που δεν ξέρουν τι να την κάνουν την ανεξαρτησία τους, αφού για να βγάλουν τις Πρώτες Ύλες που εμείς παίρναμε από τις χώρες τους, χρειάζονται μηχανήματα (που δεν έχουν και δεν ξέρουν να φτιάξουν), και για να παράγουν Προϊόντα με αυτές, χρειάζονται Εργοστάσια και εξειδικευμένο προσωπικό (που επίσης δεν έχουν). Άρα?
Άρα, εμείς θα προσφερθούμε (με το αζημίωτο φυσικά) να ανοικοδομήσουμε την χώρα τους, να τους πουλήσουμε μηχανήματα και να τους φτιάξουμε εργοστάσια να παράγουν προϊόντα. Επειδή τώρα αυτά τα προϊόντα, που θα παράγουν, κανείς δεν θα μπορεί να τα αγοράσει στην χώρα τους, θα τα αγοράζουμε εμείς μπιρ-παρά, θα τα φορτώνουμε στα καράβια μας και θα τα φέρνουμε εδώ. Ό,τι κάναμε ακριβώς, όταν οι χώρες αυτές ήταν αποικίες μας. Απλά τώρα θα τις λέμε Ανεξάρτητες.
Τρίτον. Επειδή όλες αυτές οι χώρες δεν έχουνε μία, για να πληρώσουν τις εταιρείες μας, που θα τους φτιάξουν, σπίτια, μηχανήματα και εργοστάσια, θα ιδρύσουμε μια μεγάλη Κεντρική Τράπεζα (που θα είμαστε εμείς μέτοχοι) και θα τους δανείζουμε λεφτά με ένα καλό επιτόκιο, να βγάζουμε κι εμείς καμμιά πεντάρα. Επειδή τώρα, πρέπει να εξασφαλίσουμε την επιστροφή των δανείων, θα φτιάξουμε και μια διεθνή Τράπεζα να ελέγχει τον προορισμό των χρημάτων, που θα τους δανείζουμε και να παρακολουθεί την καταβολή των δόσεων, σφίγγοντας όπου χρειάζεται τα λουριά. Αυτή την Τράπεζα θα την λέμε Δ.Ν.Τ. (= Δεν Νογάμε Τίποτα).
Τέταρτον. Περιχαρακώνουμε, τις κομμουνιστικές χώρες, με συμμαχίες ΣΕΑΤΟ, ΣΕΝΤΟ, ΝΑΤΟ, που θα οπλιστούν με όλα τα σύγχρονα όπλα, ώστε να μην επεκταθούν οι κομμουνιστές. Ό,τι μείνει μέσα θα το λέμε Σιδηρούν Παραπέτασμα και δεν θα αφήνουμε να περνάει μέσα-έξω ούτε ψύλλος, αν δεν τον ελέγχουμε πρώτα. Τώρα για τους κομμουνιστές στις άλλες χώρες, θα τους κάνουμε τη ζωή πατίνι. Δεν θα μπορούν να πιάσουν δουλειά στο Δημόσιο χωρίς Πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, θα τους απολύουμε μόλις κάνουν οποιαδήποτε κίνηση στις επιχειρήσεις μας, θα τους καλούμε κάθε λίγο και λιγάκι στην Ασφάλεια "δια υπόθεσίν τους", θα τους τραβάμε και κα'να μπερντάχι ξύλο, σε κάθε ευκαιρία θα τους συλλαμβάνουμε, και στα πολύ ζόρικα, θα παθαίνουν "ατυχήματα", ή θα κάνουμε δικτάτορες, δικούς μας ανθρώπους, να τους φυλακίζουν και να τους βασανίζουν, ή να τους εξορίζουν, ή να τους εκτελούν, ανάλογα με την περίπτωση. Θα μας βοηθάνε και οι παπάδες κάθε Κυριακή, που θα κάνουν ειδικά κηρύγματα εναντίον των "άθεων και διασαλευτών του ήθους των ποιμνίων". Μια χαρά θα τους κουλαντρίζουμε.
Πέμπτον. Θα φτιάξουμε Μυστικές Υπηρεσίες με διάφορα ονόματα, όπως ΣΙΑ, ΝΤΙΑ, ΜΠΙΑ, ΛΙΑ, ΦΙΑ, ΠΑΠΑΡΙΑ, θα τις επανδρώσουμε με δικά μας παιδιά, θα τα εκπαιδεύσουμε και ύστερα θα τα ξαμολήσουμε σε όλες τις χώρες, για να μας πληροφορούν με όλα όσα γίνονται κι εμείς αναλόγως θα πράττουμε: Θα εξαγοράζουμε πολιτικούς, θα ρίχνουμε μίζες, θα χρηματοδοτούμε κόμματα, θα συνδαυλίζουμε εμφύλιες συρράξεις, θα τροφοδοτούμε (με εκπαιδευτές και όπλα) αντάρτες που πάνε κόντρα στις κυβερνήσεις, που δεν είναι του γούστου μας, θα οργανώνουμε εμπάργκα, θα κάνουμε χούντες και σε έκτακτες περιπτώσεις, αν πρόκειται για εξασφάλιση στρατηγικών Πρώτων Υλών (όπως πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ουράνιο, διαμάντια, χρυσό, άργυρο και χαλκό) θα κάνουμε και κα'να τοπικό πόλεμο. Είτε τον κερδίζουμε, είτε τον χάνουμε, εμείς κερδισμένοι θα βγαίνουμε. Θα σκοτώνονται μερικοί βέβαια, αλλά δεν μας νοιάζει και πολύ, διότι άλλοι θα σκοτώνονται και όχι εμείς. Επίσης είναι γνωστό πως αυτοί οι νεκροί, όσοι και να είναι, αφ' ενός μεν πρόκειται για μια "οικονομία της φύσεως", αφ' ετέρου δε (σύμφωνα και με την γνωστή φράση του Ναπολέοντα, για τις απώλειες) πρόκειται στην ουσία, για "μιάς βραδιάς γαμήσια"!
Έκτον. Εμείς, ως εκπρόσωποι της Ελεύθερης Αγοράς (λέγε με Καπιταλισμό, φιλελευθερισμό <παλιό και νέο>, σοσιαλδημοκρατία. ή όπως αλλιώς σας γουστάρει) θα παράγουμε τα πάντα, σε όσο μεγαλύτερες ποσότητες μπορούμε, και θα τα πουλάμε στους Ελεύθερους Εργάτες μας. Κατάλαβες τώρα, γιατί θα τους δίνουμε τα επί πλέον ψιλά? Θα τα καταθέτουν στις Τράπεζές μας και όταν μαζεύουνε αρκετά, θα τα σηκώνουν και θα αγοράζουν τα πράγματα που εμείς πουλάμε. Οπότε το Χρήμα θα κάνει κύκλο, αλλά πάντα θα καταλήγει σε μας.
Επειδή βέβαια θα πουλάμε και ακριβά προϊόντα (αυτοκίνητα, ψυγεία, πλυντήρια, τηλεοράσεις, βίντεο, φωτογραφικές και κινηματογραφικές μηχανές, ηχοσυστήματα, υπολογιστές, κότερα, σπίτια, πισίνες, οικόπεδα, κοσμήματα, φάρμακα, αεροπλάνα, ταξείδια, κλπ κλπ) και στους πιο πολλούς δεν θα φτάνουν τα λεφτά να τα αγοράσουν, θα βάλουμε τις Τράπεζές μας να τους δανείζουν, αυτά που χρειάζονται, μ' ένα υψηλό επιτόκιο (αλλά που θα το θεσπίσουμε με νόμους.) Τι διάολο? σε ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία ζούμε, μη μας πούνε αύριο-μεθαύριο τοκογλύφους! Οπότε, μετά απ' αυτό θα πουλάμε και τα ακριβά προϊόντα (να τα απολαμβάνουν άμεσα οι Ελεύθεροι Εργάτες μας, νομίζοντας πως είναι δικά τους) με υποθήκευση σε μας, όχι μόνο των ακινήτων τους, αλλά και ολόκληρης της ζωής τους.
Αυτό όλο, θα το λέμε Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, που είναι και μακρύ, για να εντυπωσιάζει περισσότερο.
Έβδομον. Γράφεις? ωραία, γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αφού κάνουμε όλα αυτά που είπα πιό πάνω, μετά από λίγα χρόνια, όλα τα κράτη θα έχουν αποκτήσει, εργοστάσια και μηχανήματα και γνώση, για να φτιάχνουν τα πιο πολλά από τα προϊόντα της Αγοράς, και όλοι οι Πολίτες τους, θα έχουν αποκτήσει, τα βασικά Σκεύη του νοικοκυριού τους και κάμποσα από τα ακριβά. Οπότε τι κάνουμε? Διότι, για να συνεχίσουμε να παράγουμε προϊόντα και να πουλάμε, πρέπει συνέχεια να μας τα ζητάνε. Έτσι και σταματήσει η Ζήτηση, την βάψαμε. Άρα, πρέπει να συντηρούμε μονίμως την διάθεση για Αγορά και Κατανάλωση των πάντων.
Η Κατανάλωση (να το ξέρετε κι εσείς) είναι η ουσία της Ελεύθερης Αγοράς. Πώς το εξασφαλίζουμε αυτό? Είναι απλό. Θα τους πουλάμε πάλι και πάλι τα ίδια προϊόντα και αυτοί θα νομίζουν πως αγοράζουν άλλα, με τους εξής απλούς τρόπους:
α) Συγκέντρωση Εγκεφάλων: Θεσπίζουμε υποτροφίες παγκοσμίως για τα δυνατά μυαλά, τα φέρνουμε εδώ, τα σπουδάζουμε και ύστερα τα προσλαμβάνουμε με γερούς μισθούς, ώστε να δουλεύουν για μας.
β) Έρευνα: Δημιουργούμε με τους πιο πάνω εγκεφάλους, ερευνητικά κέντρα, για την βελτίωση της υπάρχουσας τεχνολογίας και την εφεύρεση νέων προϊόντων και τεχνολογιών.
γ) Μόδα: Όποτε γουστάρουμε θα αλλάζουμε την μόδα σε ό,τι γουστάρουμε, ώστε να τρέχουν όλοι να αγοράσουν τα νέα πράγματα.
δ) Δημιουργία Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης: Ραδιόφωνο, Τηλεόραση, Εφημερίδες, Περιοδικά.
ε) Διαρκής Ενημέρωση του Καταναλωτή: Σε καθημερινή βάση θα διαφημίζουμε στα Μ.Μ.Ε. νέα προϊόντα, νέα μοντέλλα, νέες ανάγκες, νέους τρόπους ζωής, νέα γενικώς.
στ) Νέα Τεχνολογία Μηχανών και Όπλων: Όλα τα μηχανήματα και όπλα που έχουν τα κράτη, κάθε 20 χρόνια θα είναι για πέταμα, σε σχέση με τα καινούργια που θα φτιάχνουμε, οπότε θα αγοράζουν διαρκώς τα πιο νέα για να είναι μέσα στον Ανταγωνισμό.
ζ) Αυτή τη στιγμή που μιλάμε μια ομάδα δουλεύει ασταμάτητα για την ανάπτυξη PCs που θα μπούνε σε όλα τα σπίτια, μία άλλη σε κάτι που λέγεται Windows και μία τρίτη σε κάτι που το λένε Internet, αλλά δεν ξέρω να σας πω λεπτομέρειες. Το μόνο που μου είπαν, είναι πως αν πετύχουν αυτά θα αποβλακώσουμε πλήρως τα 9/10 των κατοίκων του πλανήτη.
η) Υπάρχουν κι αλλοι τρόποι, επίσης σημαντικοί, (όπως Νέες Αρρώστειες και Νέα Φάρμακα) αλλά βαρέθηκα να μιλάω τόση ώρα, έχει κολλήσει το στόμα μου και βλέπω ήδη μερικά χασμουρητά, και γι' αυτό θα κλείσω με την νέα ονοματολογία των συνεργατών μας.
Λοιπόν:
Στο εξής θα έχουμε, Προέδρους αντί για Πρίγκηπες, Διοικητικά Συμβούλια αντί για Δούκες, Στελέχη αντί για Βαρώνους, Διευθυντές αντί για Κόμητες, Golden Boys και Call Girl's αντί για Πουτάνες, Παπαγαλάκια που παριστάνουν τους Δημοσιογράφους, αντί για αυλικούς.
-Και για βασιλιάδες, τι θα έχουμε?
-Ποιός μαλάκας, με διέκοψε? Α, εσύ είσαι πάλι? Καλά ρε, εμείς εδώ τι ρόλο παίζουμε? Ακόμη, δεν κατάλαβες? Εμείς ρε κόπανε, είμαστε οι Βασιλιάδες! Από πού είπες ότι είσαι? Από την Αϊ Τι? Όχι? Α, κατάλαβα. Από την Αϊ Τι Τι. Θύμησέ μου μετά, όταν τελειώσουμε, να σου πω, ότι αυτός ο κωλοπόλεμος στο Βιετνάμ, πρέπει να τελειώσει, γιατί μας έχει στοιχίσει πολύ και επίσης μόλις τελειοποιήσει η ομάδα έρευνας την λειτουργία των Οπτικών Ινών, να λήξουμε την Χούντα και τον Πινοσέτ στη Χιλή, γιατί πλέον δεν θα χρειάζεστε Χαλκό για τα κωλοκαλώδια των επικοινωνιών σας. Γκέγκε?
-Άλλη ερώτηση έχεις?
-Εγώ όχι, αλλά έχει ο συνάδελφος δίπλα μου. Αυτός που παίζει από την ώρα που ξεκινήσαμε με ένα αεροπλανάκι και ένα τανκσάκι. Να την κάνει?
-Για πες.
-Αν, λέμε τώρα, αν καταρρεύσει η Σοβιετική Ένωση, εμείς τι κάνουμε? Γιατί όλα αυτά που κρατάω, τα φτιάχνουμε και τα πουλάμε στους συμμάχους, γιατί έχουμε ένα κοινό εχθρό, τον κομμουνισμό. Αν πέσει, ποιός θα είναι ο εχθρός για να συνεχίσουμε να πουλάμε Όπλα?
-Αυτό σε απασχολεί? Θα φτιάξουμε ένα καινούργιο εχθρό και θα πουλάμε περισσότερα. Κι αν πέσει ο κομμουνισμός κακό του κεφαλιού του. Γιατί από 2 χωροφύλακες θα έχουμε ένα, και θα κάνει ό,τι του λέμε εμείς, χωρίς VETO και άλλες μαλακίες.
-Μα αυτός ο χωροφύλακας, που θα μείνει, πολύ νέος δεν είναι?
Είναι πολύ νέος και γι' αυτό ακριβώς, όπως τον θέλουμε. Γιατί, αν δεν την ξέρεις την Ελληνική παροιμία, θα στην πω εγώ να την μάθεις:
Ο θεός να σε φυλάει, από παλιά πουτάνα (που εγκαταστήσαμε ήδη) κι από νέο Χωροφύλακα" (που θα εγκαταστήσουμε αργότερα, ΑΝ, όπως είπες).
Οπότε, φωνάξτε τώρα τους φιλοσόφους να μας πούνε, αν υπάρχει θεός και αν υπάρχει, πού βρίσκεται τόσο καιρό, που όλοι αυτοί πηδάνε την ανθρωπότητα?
http://msdere.pblogs.gr/
http://anopetra-eleos.blogspot.com/
Η Παγκοσμιοποίηση είναι πολύ παλιά πουτάνα, και όπως προσφυώς λέει ο Λαός μας: "Ο θεός να σε φυλάει από παλιά πουτάνα κι από νέο χωροφύλακα".
Επειδή όμως ο θεός δεν γουστάρει, να κάθεται να μας φυλάει, (διότι δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για... τίποτα), όλο το βάρος για να φυλακτούμε έπεσε πάνω μας, αλλά είναι προφανές (πάντα έτσι συνέβαινε) πως δεν προσέξαμε αρκετά, την παλιά Πουτάνα, έτσι "φκιασιδωμένη" που μας παρουσιάστηκε, και την θεωρήσαμε φρέσκια και άπραγη γκόμενα, για τα περαιτέρω. Αμ δε!
Η εν λόγω πουτάνα, είναι τουλάχιστον 5.000 ετών και βασικά, ενώ κάποιος θα περίμενε πως πρόκειται για μια ξεσκισμένη κυρία, στην πραγματικότητα είναι αυτή που έχει ξεσκίσει (με όλους τους δυνατούς τρόπους) ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Επειδή εμείς τώρα "ανήκομεν εις την δύσιν", λέω να μην ασχοληθούμε με την Άπω Ανατολή (Κίνα, κλπ) και να αρχίσουμε κατ' ευθείαν με την πρώτη Δυτική Παγκοσμιοποίηση, που ξεκίνησε από την Ιωλκό.
Όπως όλοι καταλάβατε, "εν αρχή ήν ο λόγος, και ο λόγος ήν προς τον Ιάσονα, και ο Ιάσων είναι ό λόγος". Ανέβηκε μια μέρα στην Αργώ, άνοιξε τα πανιά (ή τα κουπιά) και τράβηξε κατά Καύκασο μεριά, που ήταν καργαρισμένος στο χρυσάφι. Και μετά, το παράδειγμά του, το ακολούθησαν σκοινί-κορδόνι και οι υπόλοιποι Έλληνες, και αποίκησαν όλο τον Εύξεινο Πόντο και ολόκληρη τη Μεσόγειο θάλασσα, έτσι που ο Will Durant στην Ιστορία του Πολιτισμού, να ξεκινάει τον τόμο "Ελλάδα", με την παρομοίωση, πώς όπως ακριβώς γύρω από μια λίμνη σε κάθε σημείο βρίσκεις βατράχια, έτσι ακριβώς γύρω από την Μεσόγειο σε κάθε σημείο βρίσκεις Έλληνες..
Αυτή ήταν η πρώτη Δυτική Παγκοσμιοποίηση.
Την επόμενη την έκανε ο Δαρείος. Εκ Περσίας ορμώμενος, αφού παγκοσμιοποίησε όλη την γύρω περιοχή, ύστερα πήγε και λίγο παρακάτω (λίγο παραπάνω είναι το σωστό) και συμπεριέλαβε στη λίστα και όλες τις πόλεις της Μικράς Ασίας, (για να μην είναι παραπονεμένες) και με την φόρα που είχε πάρει, σκέφτηκε να παγκοσμιοποιήσει και την Ελλάδα. Για κακή του τύχη όμως έπεσε πάνω σε κάτι περίεργους τύπους, με κάτι περίεργα ονόματα, όπως Μιλτιάδης, Λεωνίδας, Θεμιστοκλής, Παυσανίας, οι οποίοι είχαν περίεργες αντιλήψεις και δεν ήθελαν να μπούν στην μεγάλη κοινοπολιτεία και να "απολαύσουν" τα αγαθά της.
Η δουλειά (της παγκοσμιοποίησης της Ελλάδας) έμεινε στην μέση, αλλά μόλις πέρασαν κάποια χρόνια, την τελείωσε (πλην Λακεδαιμονίων-γιατί αυτό ήθελε "κώλο") ο Φίλιππος ο Β', ο Μακεδών. Και λίγα χρόνια μετά, ο γιός του ο και μέγας ονομασθείς (Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων πάλι), πήρε σβάρνα όλη την Περσική αυτοκρατορία και την παγκοσμιοποίησε, μαζί με λίγο Αφγανιστάν, λίγη Ινδία και ολόκληρη την Αίγυπτο. Αυτή ήταν η 3η κατά σειρά Παγκοσμιοποίηση, αλλά ακολούθησαν κι άλλες. Πολλές!!
Οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Άραβες, οι Πειρατές, οι Κέλτες, οι Νορμανδοί, οι Μογγόλοι, οι Βενετσιάνοι, οι Τούρκοι, έκαναν τις βασικότερες παγκοσμιοποιήσεις, οι οποίες όλες ανεξαιρέτως, είχαν σαν επίκεντρο την Μεσόγειο και τις χώρες γύρω από την Μεσόγειο, που ήταν ο τότε γνωστός κόσμος (Ευρώπη, Βόρεια Αφρική, Μικρά Ασία, Περσία, Ινδία).
Τα κοινά χαρακτηριστικά αυτών των παγκοσμιοποιήσεων, ήσαν τα εξής: Σφαγές, πλιάτσικο, δούλοι, διάλυση των αυτόχθονων πολιτισμών, εγκαθίδρυση του δικού τους (αν είχαν), συγκέντρωση εξουσίας και πλούτου, μπόλικα τσιράκια βοηθούς, για την άσκηση του Imperium, και παπάδες πάντα στην πρώτη γραμμή, για την χειραγώγηση των ποιμνίων.
Μετά, ήλθαν στο προσκήνιο οι μεγάλοι θαλασσοπόροι:
Ο Πορτογάλος Βαρθολομαίος Ντιάζ, σε πρώτη φάση, έφερε γυροβολιά την Αφρική και έφτασε στο Ακρωτήρι της καλής ελπίδας, αλλά ναυάγησε κάπου εκεί γύρω και πνίγηκε. Ακολούθησε Ο Βάσκο ντε Γκάμα, επίσης Πορτογάλος και η χάρη του έφτασε μέχρι τις Ινδίες. Ο Γενοβέζος Χριστόφορος Κολόμβος, που δούλευε για την Ισπανία, αποφάσισε να πάει στην Ινδία, όχι κάνοντας τον γύρο της Αφρικής, αλλά ταξιδεύοντας συνεχώς δυτικά να κάνει τον γύρο της Γης και να φτάσει στην Ανατολική Ινδία και όχι στην Δυτική που πήγε ο Βάσκο ντε Γκάμα.
Ο Κολόμβος (για τον λόγο πως δεν είχε διαβάσει Ερατοσθένη) τελικά πρέπει να είναι ο μόνος θαλασσοπόρος, που όταν ξεκίνησε δεν ήξερε που πήγαινε και όταν έφτασε δεν ήξερε που βρέθηκε. Τέλος ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος έκανε τον γύρο της Γης (το πλοίο του τουλάχιστον, γιατί ο ίδιος άφησε τα κακκαλάκια του στο νησί Μακτάν των Φιλιππίνων, όπου σε μια μάχη με ιθαγενείς, χτυπήθηκε από δηλητηριασμένο βέλος).
Όλοι αυτοί οι ταξιδευτές, ανακάλυψαν ένα τεράστιο νέο κόσμο, κατά πολύ μεγαλύτερο από τον μέχρι τότε γνωστό, που ήταν η Μεσόγειος, ο Εύξεινος και η Κασπία, με όλα τα πέριξ αυτών εδάφη, κι έτσι ξεκίνησε η πρώτη Παγκοσμιοποίηση με την ακριβή έννοια της λέξης.
Πορτογάλοι, Ισπανοί, Ολλανδοί, Γάλλοι, Εγγλέζοι (ακόμη και Βέλγοι) δημιούργησαν αποικίες σε ολόκληρη την υφήλιο, δημιουργώντας μικρές και μεγάλες αυτοκρατορίες, με μεγαλύτερη απ' όλες την Αγγλική, που ήταν τόσο εκτεταμένη, που ο ήλιος σ' αυτήν δεν έδυε ποτέ. Σε κάποια από όλες τις αποικίες της, που κάλυπταν όλους τους μεσημβρινούς της Γης, υπήρχε ημέρα.
Τα αποτελέσματα αυτής της τεράστιας παγκοσμιοποίησης δεν διέφεραν σε τίποτα από τις προηγούμενες. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε πάλι και πάλι. Σφαγές, δούλοι, πλιάτσικο, καταλήστευση των πρώτων υλών, άγρια εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, διάλυση του τρόπου ζωής των αυτοχθόνων λαών και συγκέντρωση τεράστιας δύναμης, εξουσίας και πλούτου, προς όφελος των πολιτών των αποικιοκρατικών κρατών, είτε οι πολίτες αυτοί παρέμεναν στις χώρες τους, είτε μετακόμιζαν στα νέα εδάφη, της αυτοκρατορίας τους.
Δέκα κράτη περίπου, κυβερνούσαν και έκαναν κουμάντο σε όλη την υφήλιο, με τα στρατά τους, με τους βασιλιάδες τους, με τους δούκες, με τους βαρώνους, με τους κόμητες, με τους παπάδες τους, με τους δούλους τους, με . . . τα όλα τους.
Μια χαρά ξεσκίζανε τον κοσμάκη οι αποικιοκράτες, για καμμιά 300σαριά χρόνια, αλλά ξαφνικά άρχισε να χαλάει "η μαγιά".
Κάτι ο Ροβεσπιέρος με την Γαλλική επανάσταση, κάτι η Αμερικάνικη ανεξαρτησία, κάτι οι Ναπολεόντειοι πόλεμοι, τους χάλασαν το αραλίκι, κι έτσι από το πουθενά ξεφύτρωσαν εθνικοαπελευθερωτικές επαναστάσεις και ήρθε και ο Αμερικάνικος εμφύλιος με την κατάργηση της Δουλείας, σαν κερασάκι στην τούρτα.
Μπάχαλο έγινε μωρ' αδερφέ μου, η "ωραία τάξις πραγμάτων", που είχαν τόσα χρόνια εγκαθιδρύσει, οι μεγάλοι και ισχυροί.
Πού τα παλιά μεγαλεία, με γαλαζοαίματους λεχρίτες, με τίτλους, με χωράφια (ίσα με την Γαλλία το καθένα), με δούλους, με στρατιωτικούς και με παπάδες, να κουλαντρίζουνε όμορφα κι ωραία την πλέμπα?
Και σαν να μην έφταναν όλ' αυτά ακολούθησαν 2 παγκόσμιοι πόλεμοι και στο μεσοδιάστημα η επανάσταση των μπολσεβίκων (και μενσεβίκων) στην Ρωσία, με εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος.
Γέμισε ο κόσμος κομμουνιστικά κινήματα, και οι αποικίες με ηγέτες, που είχαν αρκετά κότσια να πάνε κόντρα στους δυνατούς, να απαιτούν και τελικά να επιτυγχάνουν η μία αποικία μετά την άλλη, την πλήρη ανεξαρτησία τους, με άμεσα επακόλουθα, τον εκτοπισμό των ξένων αποίκων και τις εθνικοποιήσεις των εταιρειών που καταλήστευαν τον εθνικό τους πλούτο. Ήτανε στραβό το κλήμα, το'φαγε κι ο γάϊδαρος με τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, και η ανθρωπότητα σχεδόν όλη, γέμισε με ερείπια, κατεστραμμένες οικονομίες και φτωχούς ανθρώπους, που είχαν όμως υψηλό αντιεξουσιαστικό φρόνημα.
Για μερικά χρόνια, προσπαθούσε η ανθρωπότητα να επουλώσει τις πληγές της, κι ενώ μάζευε τα συντρίμια της, την ίδια εποχή μαζεύτηκαν γύρω από ένα τραπέζι "οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης" (που ούτε ιππότες ήταν, ούτε στρογγυλή τράπεζα είχαν, ούτε ήξεραν τον βασιλιά Αρθούρο). Τον μόνο βασιλιά που ήξεραν και αναγνώριζαν ήταν το Χρήμα.
-Τώρα, τι κάνουμε? αναρωτήθηκαν τα βούρλα της Παρέας. Καλά "τη γαζώναμε" μέχρι σήμερα, αλλά τώρα τι θα γίνει, που δεν έχουμε αποικίες, που δεν έχουμε δούλους, που τελείωσε ο πόλεμος, που γέμισε ο κόσμος φτωχούς και κομμουνιστές? Τι θα φτιάχνουμε, πώς θα το φτιάχνουμε και που θα το πουλάμε?
Βουρλιστήκανε, οι αητονύχηδες (της ίδια Παρέας), μ' αυτά που άκουσαν.
-Καλά ρε, είπανε, τόσο πολύ μαλάκες είσαστε? πώς διάολο καταφέρατε να κονομήσετε αυτά που έχετε?
Κάτι άρχισαν να λένε μερικοί, για τον παππού τους και κάτι εγκλήματα που είχαν παραγραφεί πια, κάτι δουλεμπόρια, κάτι χιλιάδες στρέμματα χωράφια με χιλιάδες δούλους να τα δουλεύουν, κάτι ψιλοσφαγές εγχρώμων κλπ κλπ, αλλά οι αητονύχηδες τους διέκοψαν.
-Αυτά που λέτε γινόντουσαν τότε από τους παππούδες μας. Εμείς τώρα, θα κάνουμε μία από τα ίδια, αλλά με "ωραίο και πολιτισμένο τρόπο".
-Μα πώς? ρώτησε ένα από τα βούρλα.
-Πάρε χαρτί και μολύβι. Πήρες? ωραία! scrivere:
Πρώτον. Η ανθρωπότητα είναι γεμάτη δούλους. Απλά στο εξής θα τους λέμε Ελεύθερους Εργάτες. Οι δούλοι έκαναν αυτά που τους λέγαμε να κάνουν, κι εμείς τους δίναμε ένα πιάτο φαί και μια στέγη να κοιμούνται.
Οι Εργάτες θα κάνουν πάλι, αυτά που θα τους λέμε να κάνουν, αλλά αντί για φαί και στέγη, θα τους δίνουμε ένα μισθό. Τι διάολο? ελεύθεροι άνθρωποι είναι! Ο μισθός αυτός τώρα, θα τον υπολογίσουμε, ώστε να τους φτάνει για να φάνε και να στεγαστούν, και να τους περισσεύουν και κάτι ψιλά. Θύμησέ μου μετά να σου πω, γιατί θα τους δίνουμε αυτά τα επί πλέον ψιλά.
Δεύτερον. Δεν χάσαμε καμμία αποικία. Αντίθετα αποκτήσαμε κι άλλες. Ο κόσμος όλος είναι αφ' ενός γεμάτος ερείπια (από τον πόλεμο) και αφ' ετέρου από "ανεξάρτητες τριτοκοσμικές κυβερνήσεις", που δεν ξέρουν τι να την κάνουν την ανεξαρτησία τους, αφού για να βγάλουν τις Πρώτες Ύλες που εμείς παίρναμε από τις χώρες τους, χρειάζονται μηχανήματα (που δεν έχουν και δεν ξέρουν να φτιάξουν), και για να παράγουν Προϊόντα με αυτές, χρειάζονται Εργοστάσια και εξειδικευμένο προσωπικό (που επίσης δεν έχουν). Άρα?
Άρα, εμείς θα προσφερθούμε (με το αζημίωτο φυσικά) να ανοικοδομήσουμε την χώρα τους, να τους πουλήσουμε μηχανήματα και να τους φτιάξουμε εργοστάσια να παράγουν προϊόντα. Επειδή τώρα αυτά τα προϊόντα, που θα παράγουν, κανείς δεν θα μπορεί να τα αγοράσει στην χώρα τους, θα τα αγοράζουμε εμείς μπιρ-παρά, θα τα φορτώνουμε στα καράβια μας και θα τα φέρνουμε εδώ. Ό,τι κάναμε ακριβώς, όταν οι χώρες αυτές ήταν αποικίες μας. Απλά τώρα θα τις λέμε Ανεξάρτητες.
Τρίτον. Επειδή όλες αυτές οι χώρες δεν έχουνε μία, για να πληρώσουν τις εταιρείες μας, που θα τους φτιάξουν, σπίτια, μηχανήματα και εργοστάσια, θα ιδρύσουμε μια μεγάλη Κεντρική Τράπεζα (που θα είμαστε εμείς μέτοχοι) και θα τους δανείζουμε λεφτά με ένα καλό επιτόκιο, να βγάζουμε κι εμείς καμμιά πεντάρα. Επειδή τώρα, πρέπει να εξασφαλίσουμε την επιστροφή των δανείων, θα φτιάξουμε και μια διεθνή Τράπεζα να ελέγχει τον προορισμό των χρημάτων, που θα τους δανείζουμε και να παρακολουθεί την καταβολή των δόσεων, σφίγγοντας όπου χρειάζεται τα λουριά. Αυτή την Τράπεζα θα την λέμε Δ.Ν.Τ. (= Δεν Νογάμε Τίποτα).
Τέταρτον. Περιχαρακώνουμε, τις κομμουνιστικές χώρες, με συμμαχίες ΣΕΑΤΟ, ΣΕΝΤΟ, ΝΑΤΟ, που θα οπλιστούν με όλα τα σύγχρονα όπλα, ώστε να μην επεκταθούν οι κομμουνιστές. Ό,τι μείνει μέσα θα το λέμε Σιδηρούν Παραπέτασμα και δεν θα αφήνουμε να περνάει μέσα-έξω ούτε ψύλλος, αν δεν τον ελέγχουμε πρώτα. Τώρα για τους κομμουνιστές στις άλλες χώρες, θα τους κάνουμε τη ζωή πατίνι. Δεν θα μπορούν να πιάσουν δουλειά στο Δημόσιο χωρίς Πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, θα τους απολύουμε μόλις κάνουν οποιαδήποτε κίνηση στις επιχειρήσεις μας, θα τους καλούμε κάθε λίγο και λιγάκι στην Ασφάλεια "δια υπόθεσίν τους", θα τους τραβάμε και κα'να μπερντάχι ξύλο, σε κάθε ευκαιρία θα τους συλλαμβάνουμε, και στα πολύ ζόρικα, θα παθαίνουν "ατυχήματα", ή θα κάνουμε δικτάτορες, δικούς μας ανθρώπους, να τους φυλακίζουν και να τους βασανίζουν, ή να τους εξορίζουν, ή να τους εκτελούν, ανάλογα με την περίπτωση. Θα μας βοηθάνε και οι παπάδες κάθε Κυριακή, που θα κάνουν ειδικά κηρύγματα εναντίον των "άθεων και διασαλευτών του ήθους των ποιμνίων". Μια χαρά θα τους κουλαντρίζουμε.
Πέμπτον. Θα φτιάξουμε Μυστικές Υπηρεσίες με διάφορα ονόματα, όπως ΣΙΑ, ΝΤΙΑ, ΜΠΙΑ, ΛΙΑ, ΦΙΑ, ΠΑΠΑΡΙΑ, θα τις επανδρώσουμε με δικά μας παιδιά, θα τα εκπαιδεύσουμε και ύστερα θα τα ξαμολήσουμε σε όλες τις χώρες, για να μας πληροφορούν με όλα όσα γίνονται κι εμείς αναλόγως θα πράττουμε: Θα εξαγοράζουμε πολιτικούς, θα ρίχνουμε μίζες, θα χρηματοδοτούμε κόμματα, θα συνδαυλίζουμε εμφύλιες συρράξεις, θα τροφοδοτούμε (με εκπαιδευτές και όπλα) αντάρτες που πάνε κόντρα στις κυβερνήσεις, που δεν είναι του γούστου μας, θα οργανώνουμε εμπάργκα, θα κάνουμε χούντες και σε έκτακτες περιπτώσεις, αν πρόκειται για εξασφάλιση στρατηγικών Πρώτων Υλών (όπως πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ουράνιο, διαμάντια, χρυσό, άργυρο και χαλκό) θα κάνουμε και κα'να τοπικό πόλεμο. Είτε τον κερδίζουμε, είτε τον χάνουμε, εμείς κερδισμένοι θα βγαίνουμε. Θα σκοτώνονται μερικοί βέβαια, αλλά δεν μας νοιάζει και πολύ, διότι άλλοι θα σκοτώνονται και όχι εμείς. Επίσης είναι γνωστό πως αυτοί οι νεκροί, όσοι και να είναι, αφ' ενός μεν πρόκειται για μια "οικονομία της φύσεως", αφ' ετέρου δε (σύμφωνα και με την γνωστή φράση του Ναπολέοντα, για τις απώλειες) πρόκειται στην ουσία, για "μιάς βραδιάς γαμήσια"!
Έκτον. Εμείς, ως εκπρόσωποι της Ελεύθερης Αγοράς (λέγε με Καπιταλισμό, φιλελευθερισμό <παλιό και νέο>, σοσιαλδημοκρατία. ή όπως αλλιώς σας γουστάρει) θα παράγουμε τα πάντα, σε όσο μεγαλύτερες ποσότητες μπορούμε, και θα τα πουλάμε στους Ελεύθερους Εργάτες μας. Κατάλαβες τώρα, γιατί θα τους δίνουμε τα επί πλέον ψιλά? Θα τα καταθέτουν στις Τράπεζές μας και όταν μαζεύουνε αρκετά, θα τα σηκώνουν και θα αγοράζουν τα πράγματα που εμείς πουλάμε. Οπότε το Χρήμα θα κάνει κύκλο, αλλά πάντα θα καταλήγει σε μας.
Επειδή βέβαια θα πουλάμε και ακριβά προϊόντα (αυτοκίνητα, ψυγεία, πλυντήρια, τηλεοράσεις, βίντεο, φωτογραφικές και κινηματογραφικές μηχανές, ηχοσυστήματα, υπολογιστές, κότερα, σπίτια, πισίνες, οικόπεδα, κοσμήματα, φάρμακα, αεροπλάνα, ταξείδια, κλπ κλπ) και στους πιο πολλούς δεν θα φτάνουν τα λεφτά να τα αγοράσουν, θα βάλουμε τις Τράπεζές μας να τους δανείζουν, αυτά που χρειάζονται, μ' ένα υψηλό επιτόκιο (αλλά που θα το θεσπίσουμε με νόμους.) Τι διάολο? σε ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία ζούμε, μη μας πούνε αύριο-μεθαύριο τοκογλύφους! Οπότε, μετά απ' αυτό θα πουλάμε και τα ακριβά προϊόντα (να τα απολαμβάνουν άμεσα οι Ελεύθεροι Εργάτες μας, νομίζοντας πως είναι δικά τους) με υποθήκευση σε μας, όχι μόνο των ακινήτων τους, αλλά και ολόκληρης της ζωής τους.
Αυτό όλο, θα το λέμε Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, που είναι και μακρύ, για να εντυπωσιάζει περισσότερο.
Έβδομον. Γράφεις? ωραία, γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αφού κάνουμε όλα αυτά που είπα πιό πάνω, μετά από λίγα χρόνια, όλα τα κράτη θα έχουν αποκτήσει, εργοστάσια και μηχανήματα και γνώση, για να φτιάχνουν τα πιο πολλά από τα προϊόντα της Αγοράς, και όλοι οι Πολίτες τους, θα έχουν αποκτήσει, τα βασικά Σκεύη του νοικοκυριού τους και κάμποσα από τα ακριβά. Οπότε τι κάνουμε? Διότι, για να συνεχίσουμε να παράγουμε προϊόντα και να πουλάμε, πρέπει συνέχεια να μας τα ζητάνε. Έτσι και σταματήσει η Ζήτηση, την βάψαμε. Άρα, πρέπει να συντηρούμε μονίμως την διάθεση για Αγορά και Κατανάλωση των πάντων.
Η Κατανάλωση (να το ξέρετε κι εσείς) είναι η ουσία της Ελεύθερης Αγοράς. Πώς το εξασφαλίζουμε αυτό? Είναι απλό. Θα τους πουλάμε πάλι και πάλι τα ίδια προϊόντα και αυτοί θα νομίζουν πως αγοράζουν άλλα, με τους εξής απλούς τρόπους:
α) Συγκέντρωση Εγκεφάλων: Θεσπίζουμε υποτροφίες παγκοσμίως για τα δυνατά μυαλά, τα φέρνουμε εδώ, τα σπουδάζουμε και ύστερα τα προσλαμβάνουμε με γερούς μισθούς, ώστε να δουλεύουν για μας.
β) Έρευνα: Δημιουργούμε με τους πιο πάνω εγκεφάλους, ερευνητικά κέντρα, για την βελτίωση της υπάρχουσας τεχνολογίας και την εφεύρεση νέων προϊόντων και τεχνολογιών.
γ) Μόδα: Όποτε γουστάρουμε θα αλλάζουμε την μόδα σε ό,τι γουστάρουμε, ώστε να τρέχουν όλοι να αγοράσουν τα νέα πράγματα.
δ) Δημιουργία Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης: Ραδιόφωνο, Τηλεόραση, Εφημερίδες, Περιοδικά.
ε) Διαρκής Ενημέρωση του Καταναλωτή: Σε καθημερινή βάση θα διαφημίζουμε στα Μ.Μ.Ε. νέα προϊόντα, νέα μοντέλλα, νέες ανάγκες, νέους τρόπους ζωής, νέα γενικώς.
στ) Νέα Τεχνολογία Μηχανών και Όπλων: Όλα τα μηχανήματα και όπλα που έχουν τα κράτη, κάθε 20 χρόνια θα είναι για πέταμα, σε σχέση με τα καινούργια που θα φτιάχνουμε, οπότε θα αγοράζουν διαρκώς τα πιο νέα για να είναι μέσα στον Ανταγωνισμό.
ζ) Αυτή τη στιγμή που μιλάμε μια ομάδα δουλεύει ασταμάτητα για την ανάπτυξη PCs που θα μπούνε σε όλα τα σπίτια, μία άλλη σε κάτι που λέγεται Windows και μία τρίτη σε κάτι που το λένε Internet, αλλά δεν ξέρω να σας πω λεπτομέρειες. Το μόνο που μου είπαν, είναι πως αν πετύχουν αυτά θα αποβλακώσουμε πλήρως τα 9/10 των κατοίκων του πλανήτη.
η) Υπάρχουν κι αλλοι τρόποι, επίσης σημαντικοί, (όπως Νέες Αρρώστειες και Νέα Φάρμακα) αλλά βαρέθηκα να μιλάω τόση ώρα, έχει κολλήσει το στόμα μου και βλέπω ήδη μερικά χασμουρητά, και γι' αυτό θα κλείσω με την νέα ονοματολογία των συνεργατών μας.
Λοιπόν:
Στο εξής θα έχουμε, Προέδρους αντί για Πρίγκηπες, Διοικητικά Συμβούλια αντί για Δούκες, Στελέχη αντί για Βαρώνους, Διευθυντές αντί για Κόμητες, Golden Boys και Call Girl's αντί για Πουτάνες, Παπαγαλάκια που παριστάνουν τους Δημοσιογράφους, αντί για αυλικούς.
-Και για βασιλιάδες, τι θα έχουμε?
-Ποιός μαλάκας, με διέκοψε? Α, εσύ είσαι πάλι? Καλά ρε, εμείς εδώ τι ρόλο παίζουμε? Ακόμη, δεν κατάλαβες? Εμείς ρε κόπανε, είμαστε οι Βασιλιάδες! Από πού είπες ότι είσαι? Από την Αϊ Τι? Όχι? Α, κατάλαβα. Από την Αϊ Τι Τι. Θύμησέ μου μετά, όταν τελειώσουμε, να σου πω, ότι αυτός ο κωλοπόλεμος στο Βιετνάμ, πρέπει να τελειώσει, γιατί μας έχει στοιχίσει πολύ και επίσης μόλις τελειοποιήσει η ομάδα έρευνας την λειτουργία των Οπτικών Ινών, να λήξουμε την Χούντα και τον Πινοσέτ στη Χιλή, γιατί πλέον δεν θα χρειάζεστε Χαλκό για τα κωλοκαλώδια των επικοινωνιών σας. Γκέγκε?
-Άλλη ερώτηση έχεις?
-Εγώ όχι, αλλά έχει ο συνάδελφος δίπλα μου. Αυτός που παίζει από την ώρα που ξεκινήσαμε με ένα αεροπλανάκι και ένα τανκσάκι. Να την κάνει?
-Για πες.
-Αν, λέμε τώρα, αν καταρρεύσει η Σοβιετική Ένωση, εμείς τι κάνουμε? Γιατί όλα αυτά που κρατάω, τα φτιάχνουμε και τα πουλάμε στους συμμάχους, γιατί έχουμε ένα κοινό εχθρό, τον κομμουνισμό. Αν πέσει, ποιός θα είναι ο εχθρός για να συνεχίσουμε να πουλάμε Όπλα?
-Αυτό σε απασχολεί? Θα φτιάξουμε ένα καινούργιο εχθρό και θα πουλάμε περισσότερα. Κι αν πέσει ο κομμουνισμός κακό του κεφαλιού του. Γιατί από 2 χωροφύλακες θα έχουμε ένα, και θα κάνει ό,τι του λέμε εμείς, χωρίς VETO και άλλες μαλακίες.
-Μα αυτός ο χωροφύλακας, που θα μείνει, πολύ νέος δεν είναι?
Είναι πολύ νέος και γι' αυτό ακριβώς, όπως τον θέλουμε. Γιατί, αν δεν την ξέρεις την Ελληνική παροιμία, θα στην πω εγώ να την μάθεις:
Ο θεός να σε φυλάει, από παλιά πουτάνα (που εγκαταστήσαμε ήδη) κι από νέο Χωροφύλακα" (που θα εγκαταστήσουμε αργότερα, ΑΝ, όπως είπες).
Οπότε, φωνάξτε τώρα τους φιλοσόφους να μας πούνε, αν υπάρχει θεός και αν υπάρχει, πού βρίσκεται τόσο καιρό, που όλοι αυτοί πηδάνε την ανθρωπότητα?
http://msdere.pblogs.gr/
http://anopetra-eleos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου