Στις κάλπες προσέρχονται από το πρωί οι πολίτες του Βελγίου προκειμένου να αναδείξουν το νέο κοινοβούλιο της χώρας και -με τη βοήθεια του Θεού- μια νέα κυβέρνηση, κάτι διόλου αυτονόητο πλέον στη χώρα αυτή.
Το Βέλγιο, που από την 1η Ιουλίου αναλαμβάνει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είναι αντιμέτωπο εδώ και μήνες με μια ιδιαίτερα απειλητική πολιτική κρίση και... δεν αποκλείεται οι πρόωρες εκλογές να την οξύνουν. Η διαμάχη μεταξύ Φλαμανδών και Βαλόνων με αφορμή τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ανοιχτή πολιτική ρήξη σε περίπτωση εκλογικής νίκης της λεγόμενης Νέας Φλαμανδικής Συμμαχίας. Οι δημοσκοπήσεις θέλουν τη συμμαχία να διασφαλίζει στις περιοχές της Φλαμανδίας ποσοστό κοντά στο 25%. Αντίθετα, στις γαλλόφωνες περιοχές προηγούνται οι Σοσιαλιστές.
«Εδώ είναι φλαμανδικό έδαφος»

Εδώ και χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο όλο και περισσότεροι Βαλόνοι να μετοικίζουν στις φλαμανδικές περιοχές γύρω από τις Βρυξέλλες. Τα τελευταία τρία χρόνια οι γαλλόφωνοι δήμαρχοι των δήμων γύρω από τη βελγική πρωτεύουσα δεν αναγνωρίζονται από την περιφερειακή κυβέρνηση. Οι Φλαμανδοί φοβούνται ότι θα χάσουν τα δικαιώματα τους. Και όπως επισημαίνει με πολλά στοιχεία υπερβολής ένας Φλαμανδός: «Εδώ είναι φλαμανδικό έδαφος, για το οποίο οι Φλαμανδοί έχουν αγωνιστεί. Οι Γαλλόφωνοι δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν κουμάντο. Δεν έχουν καμιά δουλειά εδώ».
Την φλαμανδική αδιαλλαξία επικρίνει με τον ίδιο υπερβολικό τρόπο ο πρόεδρος των Βαλόνων Φεδεραλιστών Olivier Maingain: «Πρόκειται για έναν εθνικισμό που ακόμη και η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα New York Times περιέγραψε ως φασισμό χωρίς βία».
Και στο βάθος ο καυγάς για τα λεφτά

Για τον λόγο αυτόν κερδίζουν διαρκώς έδαφος στη φλαμανδικές περιοχές οι πολιτικοί σχηματισμοί που διεκδικούν μακροπρόθεσμα ανεξαρτησία από το Βέλγιο. Οι ανησυχίες για τη διάσπαση της χώρας που φιλοξενεί τα στρατηγεία της ΕΕ εντείνονται. Ωστόσο ο Βέλγος ιστορικός Ντιρκ Ρόχτους αντιμετωπίζει τα πράγματα με ψυχραιμία: «Εάν αυξηθεί ο βαθμός αποκέντρωσης στο Βέλγιο, ακόμη και εάν μια μέρα η χώρα αυτή διασπαστεί, θα συνεχίσουμε να είμαστε μέλη της ΕΕ. Και για τον λόγο αυτόν λέω: Ακόμη και εάν σπάσει το βελγικό αυγό θα συνεχίσουμε να είμαστε στην ευρωπαϊκή ομελέτα», τονίζει ο καθηγητής Ρόχτους.
Christoph Hasselbach/Σταμάτης Ασημένιος
Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης
Αν κάποιοι εξ υμών θεωρούν τις εκλογές ως μέσον ανατροπής των κατακτητών, εγκληματούν κατά του εαυτού τους. Δεν θα συμμετάσχουμε σε εκλογές τους όρους των οποίων καθορίζει ο εχθρός. Η μαζική αποχή και η απονομιμοποίηση των εκλογών τους είναι βασικός όρος ανατροπής των κατακτητών. Δεν πρέπει να παίξουμε θέατρο σε ένα έργο με δικό τους σενάριο. Εξηγούμαι περαιτέρω. Πώς είναι δυνατόν να λάβουμε μέρος στις εκλογές των κατακτητών χωρίς να έχει γίνει εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων από όλους τους ελληνοποιημένους εισβολείς; Χωρίς εκκαθάριση εκλογικών καταλόγων δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στις εκλογές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου