Οι ναυτικοί μας, πολιτικά θύματα στη Βενεζουέλα
Λαμβάνοντας ως αφορμή τις απρόσμενες δυσμενείς εξελίξεις των τελευταίων ημερών, σχετικά με την υπόθεση κράτησης των δύο ελλήνων ναυτικών μας, κ.κ. Κούτικα Γεωργίου και Ντούτσια Αθανασίου, Πλοιάρχου και Υποπλοιάρχου αντίστοιχα τού υπό ελληνική σημαία δεξαμενόπλοιου «Αstro Saturn», από τις Αρχές της Βενεζουέλας, σε μία ύστατη προσπάθεια να τους βοηθήσουμε, αποφασίσαμε να...συντάξουμε αυτό το υπόμνημα.
Οι δύο ναυτικοί μας κρατούνται από τις Αρχές της Βενεζουέλας, ως «όμηροι» επί 18 μήνες, κάτω από άθλιες συνθήκες, στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος της πόλης Puerto La Cruz. H περιπέτεια των δύο Ελλήνων ναυτικών μας ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2008, όταν σε ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ χώρο του δεξαμενόπλοιου «Astro Saturn», οι αρχές της Βενεζουέλας, εντόπισαν περίπου 100 κιλά κοκαΐνης, (πολύ σύνηθες φαινόμενο η τοποθέτηση συσκευασμένων ναρκωτικών σε εξωτερικά μέρη των πλοίων σε λιμάνια της Λατινικής Αμερικής). Οι δύο ναυτικοί μας, κατόπιν παροτρύνσεως από τη Ναυτιλιακή Εταιρεία, να εξέλθουν του πλοίου για να καταθέσουν ως μάρτυρες και με την – προφορική πάντοτε – εγγύηση της ότι θα επιστρέψουν στο πλοίο, βγήκαν προς κατάθεση και συνελήφθησαν! Το πλοίο όμως λίγο αργότερα, με άλλον Πλοίαρχο και Υποπλοίαρχο, αναχώρησε κανονικά, καταδιώχθηκε καθυστερημένα από τις Αρχές της Βενεζουέλας, πρόφθασε και έπλευσε σε διεθνή χωρικά ύδατα και έκτοτε συνεχίζει να ταξιδεύει ανενόχλητο, (άλλαξε ονομασία απ’ όσα γνωρίζω, καθώς και η Ναυτιλιακή Εταιρεία που το διαχειρίζεται έχει αλλάξει επωνυμία), συνεχίζοντας να αποφέρει στους πλοιοκτήτες, τα «οφέλη» για τα οποία προοριζόταν!
Όταν εντοπίστηκαν τα ναρκωτικά στο εξωτερικό μέρος του πλοίου, συνελήφθησαν και δύο λαθρεπιβάτες, κολομβιανής καταγωγής, οι οποίοι ομολόγησαν ότι αυτοί είχαν κρύψει την κοκαΐνη, καταδικάστηκαν με οκταετή ποινή, και οι δύο έλληνες ναυτικοί είχαν αθωωθεί.
Αθώοι μεν, αλλά συνέχισαν να κρατούνται στη Βενεζουέλα, ως «όμηροι» όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων βέβαια, εφόσον οι αρχές της Βενεζουέλας έχουν επιβάλει στη Ναυτιλιακή Εταιρεία πρόστιμο ύψους 800.000.000 δολαρίων, όχι τόσο για τα ναρκωτικά, αλλά κυρίως γιατί φυγαδεύτηκε το πλοίο! (Απ’ όσα είμαι σε θέση να γνωρίζω, σε τέτοιες περιπτώσεις το πλοίο παραμένει στο λιμάνι, γίνονται όλες οι νομικές διαδικασίες, καταβάλλεται ένα ποσό πολύ – πολύ χαμηλότερο από το προαναφερθέν και λήγουν αισίως ανάλογες υποθέσεις).
Σε όλο αυτό το διάστημα των 18 μηνών, πραγματοποιούνταν δίκες, οι οποίες έπαιρναν όλες αναβολή, αφού δεν υπήρχε κάποια κίνηση προς καταβολή του υπέρογκου «προστίμου», που θα είχε αποτέλεσμα την απελευθέρωση και τον επαναπατρισμό των ναυτικών μας. Μέχρι που φθάσαμε στις 26/5/2010, όπου πραγματοποιήθηκε η τελευταία δίκη και ενώ οι ναυτικοί μας, όπως τους ενημέρωναν, είχαν ετοιμάσει τις «βαλίτσες» τους προς επαναπατρισμό ενός 15 ημερών, κρίθηκαν ΕΝΟΧΟΙ από τον τοπικό δικαστή και τους επιβλήθηκε οκταετής κάθειρξη, ίδια καμπάνα με τους πραγματικούς ενόχους, που έχουν ομολογήσει όπως προανέφερα!
Οι δύο ναυτικοί μας στο άκουσμα της καταδικαστικής εις βάρος τους απόφασης «έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους» όπως χαρακτηριστικά δηλώνουν. Μετά από όσα είχαν περάσει όλους αυτούς τους μαρτυρικούς 18 – 19 μήνες, αυτή η καταδικαστική απόφαση ήταν το τελειωτικό χτύπημα, ηθικό, ψυχολογικό, εξαθλιωτικό...! Από αυτά που είχαν ζήσει στις πρώτες ημέρες κράτησής τους στα μπουντρούμια της Βενεζουέλας, μας δηλώνουν κατηγορηματικά ότι επιστρέφοντας εκεί την Πέμπτη όπως προβλέπεται, ταυτόχρονα ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ και η ΖΩΗ τους, αφού οι κατάδικοι, διακινητές, υπόκοσμος των φυλακών, τους είχαν υποσχεθεί ότι «θα τους σφάξουν ζωντανούς αν ξαναεπιστρέψουν»! Αξίζει να σημειωθεί, ότι τις πρώτες ημέρες κράτησής τους σ’ εκείνους τους χώρους, κοιμόνταν «με βάρδιες», μια ο ένας και μια ο άλλος, από το φόβο μη δεχτούν κάποια επίθεση ή βίαια πράξη! Η εξαθλίωσή τους είναι τόση, που ξεκάθαρα μάς δηλώνουν ότι προτιμούν να αυτοκτονήσουν παρά να επιστρέψουν σ’ εκείνα τα μπουντρούμια! Το ίδιο τους δήλωσαν, απ’ όσα γνωρίζω και οι δικηγόροι τους στο άκουσμα της καταδικαστικής απόφασης, ότι δηλαδή «η ζωή τους είναι μέχρι την Πέμπτη»!
ΜΟΝΟ με Πρωθυπουργική παρέμβαση, στα πλαίσια συνομιλίας Κρατικών Ηγεσιών, μπορεί να δοθεί μία λύση, όχι πλέον να αθωωθούν, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων να εκτίσουν την ποινή τους στην Ελλάδα ή στη χειρότερη να παραμείνουν προς κράτηση στο χώρο που κρατούνται έως τώρα!
Η υγεία και η ψυχολογία τους είναι πάρα πολύ κλονισμένες, ο 35χρονος Υποπλοίαρχος Ντούτσιας Αθανάσιος ως νεότερος προσπαθεί με όση δύναμη τού έχει απομείνει να παρηγορεί τον 54χρονο καπετάν - Γιώργη Κούτικα. Οι οικογένειες και των δύο, βιώνουν το δικό τους Γολγοθά. Όπου και αν έχουν αποτανθεί, η μόνη απάντηση που έχουν πάρει είναι ότι η όλη υπόθεση «είναι Πολιτικό θέμα»! Η ναυτιλιακή εταιρεία ευτυχώς, καταβάλλει τον μηνιαίο μισθό στις οικογένειες των ναυτικών μας. Τα ναυτεργατικά σωματεία και κυρίως η Π.Ε.Π.Ε.Ν. στέκονται δίπλα τους. Κάποια διαβήματα από το Υπ. Εξ. είχαν γίνει παλαιότερα, χωρίς αποτέλεσμα βέβαια. Αλλά με την τελευταία αυτή καταδικαστική απόφαση, όλοι «σηκώνουν τα χέρια», παρακαλούν για τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ λύση, που είναι η πρωθυπουργική παρέμβαση!
Το ίδιο ζητάμε κι εμείς, οι συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και συνάδελφοί τους. Πραγματοποιήθηκε ήδη διαμαρτυρία στα Ψαρά και την Πέμπτη προγραμματίζεται να μεταβούν στην Πρεσβεία της Βενεζουέλας, οι οικογένειες των ναυτικών μας με πλήθος συγγενών, φίλων και συναδέλφων. Έκκληση έχει γίνει και στα ΜΜΕ να προβάλουν έντονα το θέμα αυτό.
Όλα αυτά σε μια ύστατη προσπάθεια να κρατήσουμε ζωντανούς τους δύο πολυταλαιπωρημένους έλληνες ναυτικούς μας, που έφτασαν, εξαιτίας της ασυδοσίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου και εξαιτίας της «ατονίας» του ελληνικού κράτους, ΝΑ ΜΕΤΡΟΥΝ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΩΡΕΣ ΖΩΗΣ!
Ι. ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΗΣ
Α’ Μηχανικός Ε.Ν.
http://www.alithia.gr/article.aspx?ArticleID=5890
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου