Με μια σκανδαλώδη, αναιτιολόγητη απόφαση λίγων γραμμών της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, την οποία αποκαλύπτει σήμερα το «Π», ο ΟΤΕ παραδόθηκε οριστικά πριν από λίγες ημέρες στους Γερμανούς, ενώ την ίδια ώρα τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο «πλαγιοκόπησης» του δεύτερου κρατικού «διαμαντιού», της...
ΔΕΗ!
Η Κομισιόν έθεσε για πρώτη φορά θέμα άμεσης εκποίησης λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ, σε μια προσπάθεια εφαρμογής του παλιού γερμανικού σχεδίου «κατάληψης» της επιχείρησης, που είχε ατυχή κατάληξη επί ημερών Τ. Αθανασόπουλου, όταν «έσπασαν» λόγω αντιδράσεων οι συμφωνίες συνεργασίας με την RWE.
Ουσιαστικά, γίνεται πλέον σαφές ότι και στην Ελλάδα οι διεθνείς πιστωτές-σωτήρες δείχνουν με το αζημίωτο την αλληλεγγύη τους: Όπως συνέβη σε όλες τις χώρες που εφάρμοσαν προγράμματα με την εποπτεία του ΔΝΤ, η πιστωτική διευκόλυνση συνοδεύεται από απροκάλυπτη προσπάθεια λεηλασίας του εθνικού πλούτου από τις χώρες που βρίσκονται πίσω από τους «ουδέτερους» διεθνείς οργανισμούς. Στην ελληνική περίπτωση, οι πιστωτές με τη μεγαλύτερη συμβολή στο σχέδιο στήριξης, δηλαδή οι Γερμανοί, διεκδικούν ωμά αυτό που θεωρούν ότι τους ανήκει, δηλαδή τις τελευταίες μεγάλες κερδοφόρες ΔΕΚΟ στρατηγικής σημασίας, αξιοποιώντας κατάλληλα ως μοχλό πίεσης τις παρεχόμενες χρηματοδοτήσεις. Δεν είναι τυχαίο ασφαλώς το ότι, παρόλο που το «Π» είχε έγκαιρα αποκαλύψει το σχέδιο οριστικής παράδοσης του ΟΤΕ στους Γερμανούς, με «μεσάζοντα» την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, που διορίσθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση και παραμένει… ακλόνητη στην οδό Κολοκοτρώνη, η κυβέρνηση δεν βρήκε το σθένος να σταματήσει τη μεθόδευση οριστικής παραχώρησης του ελέγχου του ΟΤΕ, καρατομώντας έγκαιρα τη διοίκηση Γαβριηλίδη.
Προφανώς με την ανοχή του υπουργείου Οικονομικών (αν όχι με την εντολή του…), η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έκρινε οριστικά, με ένα αστήρικτο, αστείο νομικά κείμενο πέντε γραμμών, ότι νόμιμα η Deutsche Telekom εξαγόρασε το βασικό «πακέτο» μετοχών του ΟΤΕ, χωρίς να υποβάλει δημόσια προσφορά για τις μετοχές της μειοψηφίας. Όπως ακριβώς είχε κρίνει το 2008, έτσι και τώρα η διοίκηση Γαβριηλίδη έκρινε ότι το δικαίωμα της Telekom να αγνοήσει τους μετόχους μειοψηφίας εδράζεται στον εθνικό νόμο, που εξαιρεί τις αποκρατικοποιήσεις από την υποχρέωση δημόσιας προσφοράς για τις μετοχές μειοψηφίας.
Και τούτο παρότι η Κομισιόν βρίσκεται ένα βήμα πριν από την παραπομπή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ακριβώς επειδή θα κριθεί ότι ο νόμος αυτός δεν συνάδει με το κοινοτικό δίκαιο, βάσει του οποίου σε κάθε περίπτωση αλλαγής του ελέγχου μιας εταιρείας (αδιάφορο αν είναι ιδιωτική ή κρατική) ο αγοραστής είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει σε δημόσια προσφορά και για τις μετοχές μειοψηφίας.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα μπορούσε θαυμάσια, όπως τονίζουν νομικοί, να αναθεωρήσει την αρχική της απόφαση, υπό το φως της παρέμβασης της Κομισιόν, να κρίνει ότι κακώς η Telekom άφησε «στο κρύο» τους μετόχους μειοψηφίας και να εφαρμόσει τον νόμο που της δίνει το δικαίωμα αναστολής των δικαιωμάτων ψήφου των Γερμανών στον ΟΤΕ. Με απλά λόγια, υπήρχε μια καθ' όλα νόμιμη οδός αμφισβήτησης της σκανδαλώδους συμφωνίας εκχώρησης του ΟΤΕ στους Γερμανούς, που είχε επικριθεί δριμύτατα και από το ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτή χάθηκε οριστικά με την απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, αφού δεν υπάρχει πλέον άλλη δυνατότητα από εθνικές αρχές να αναστείλουν τα δικαιώματα ψήφου της Telekom, έστω μερικώς.
Στο στόχαστρο τώρα η ΔΕΗ!
Μετά την οριστική «άλωση» του ΟΤΕ, οι Γερμανοί επαναφέρουν τη γνωστή, παλιά ατζέντα τους, για μια μορφή κατάκτησης του τομέα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Υπενθυμίζεται ότι επί ημερών Καραμανλή και Αθανασόπουλου στη διοίκηση της ΔΕΗ, η γερμανική RWE είχε επιδιώξει πάλι να «βάλει στο χέρι» τη ΔΕΗ, αλλά η σχετική συμφωνία έπεσε στο κενό μετά τις έντονες πολιτικές και συνδικαλιστικές αντιδράσεις.
Αυτήν τη φορά, οι Γερμανοί… ξανάρχονται, με μια πιο έξυπνη τακτική, πάντα με τον ίδιο όμως στόχο: την άλωση της ηλεκτροπαραγωγής, δηλαδή ενός από τους ελάχιστους κερδοφόρους τομείς της ελληνικής αγοράς που παραμένουν σήμερα υπό τον έλεγχο του κράτους. Ένα από τα στελέχη της Κομισιόν που μετείχε στα κλιμάκια ελεγκτών της «τρόικας» έθεσε με πολύ επιθετικό τρόπο στην κυβέρνηση την αξίωση να υποχρεωθεί άμεσα η ΔΕΗ να πουλήσει τις λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες της σε ιδιώτες, για να διευκολυνθεί η απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς!
Η αξίωση αυτή της Κομισιόν, που δεν είναι καθόλου άσχετη με τις επιδιώξεις των ισχυρών βιομηχανικών συμφερόντων της Γερμανίας, υποτίθεται ότι εδράζεται στο κοινοτικό δίκαιο περί εσωτερικής αγοράς και ανταγωνισμού:
Όπως ισχυρίσθηκε το στέλεχος της Κομισιόν, η ΔΕΗ έχει πολύ φθηνό κόστος παραγωγής με τα λιγνιτικά και υδροηλεκτρικά εργοστάσιά της και με τον τρόπο αυτό προχωρά σε «αρπακτικές τιμολογήσεις» («predatory pricing»), χρεώνοντας τόσο χαμηλές τιμές, που είναι αδύνατον να δεχθεί ανταγωνισμό από ιδιώτες.
Έγκυροι νομικοί τονίζουν στο «Π» ότι η κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή υποχρέωση να συνδέσει αυτό το θέμα με το Μνημόνιο δανεισμού, ενώ έχει πολλές δυνατότητες νομικής «αντεπίθεσης» στις Βρυξέλλες, με προτάσεις μέτρων για την προώθηση της απελευθέρωσης της αγοράς, χωρίς όμως να τεμαχίζεται και να οδηγείται σε απαξίωση η ΔΕΗ. Η ιδέα της νομικής «αντεπίθεσης» συζητήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, στο εσωτερικό της ΔΕΗ, περιέργως όμως απορρίφθηκε από τον επικεφαλής, κ. Αρθούρο Ζερβό (γιατί, άραγε;).
ΔΕΗ!
Η Κομισιόν έθεσε για πρώτη φορά θέμα άμεσης εκποίησης λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ, σε μια προσπάθεια εφαρμογής του παλιού γερμανικού σχεδίου «κατάληψης» της επιχείρησης, που είχε ατυχή κατάληξη επί ημερών Τ. Αθανασόπουλου, όταν «έσπασαν» λόγω αντιδράσεων οι συμφωνίες συνεργασίας με την RWE.
Ουσιαστικά, γίνεται πλέον σαφές ότι και στην Ελλάδα οι διεθνείς πιστωτές-σωτήρες δείχνουν με το αζημίωτο την αλληλεγγύη τους: Όπως συνέβη σε όλες τις χώρες που εφάρμοσαν προγράμματα με την εποπτεία του ΔΝΤ, η πιστωτική διευκόλυνση συνοδεύεται από απροκάλυπτη προσπάθεια λεηλασίας του εθνικού πλούτου από τις χώρες που βρίσκονται πίσω από τους «ουδέτερους» διεθνείς οργανισμούς. Στην ελληνική περίπτωση, οι πιστωτές με τη μεγαλύτερη συμβολή στο σχέδιο στήριξης, δηλαδή οι Γερμανοί, διεκδικούν ωμά αυτό που θεωρούν ότι τους ανήκει, δηλαδή τις τελευταίες μεγάλες κερδοφόρες ΔΕΚΟ στρατηγικής σημασίας, αξιοποιώντας κατάλληλα ως μοχλό πίεσης τις παρεχόμενες χρηματοδοτήσεις. Δεν είναι τυχαίο ασφαλώς το ότι, παρόλο που το «Π» είχε έγκαιρα αποκαλύψει το σχέδιο οριστικής παράδοσης του ΟΤΕ στους Γερμανούς, με «μεσάζοντα» την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, που διορίσθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση και παραμένει… ακλόνητη στην οδό Κολοκοτρώνη, η κυβέρνηση δεν βρήκε το σθένος να σταματήσει τη μεθόδευση οριστικής παραχώρησης του ελέγχου του ΟΤΕ, καρατομώντας έγκαιρα τη διοίκηση Γαβριηλίδη.
Προφανώς με την ανοχή του υπουργείου Οικονομικών (αν όχι με την εντολή του…), η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έκρινε οριστικά, με ένα αστήρικτο, αστείο νομικά κείμενο πέντε γραμμών, ότι νόμιμα η Deutsche Telekom εξαγόρασε το βασικό «πακέτο» μετοχών του ΟΤΕ, χωρίς να υποβάλει δημόσια προσφορά για τις μετοχές της μειοψηφίας. Όπως ακριβώς είχε κρίνει το 2008, έτσι και τώρα η διοίκηση Γαβριηλίδη έκρινε ότι το δικαίωμα της Telekom να αγνοήσει τους μετόχους μειοψηφίας εδράζεται στον εθνικό νόμο, που εξαιρεί τις αποκρατικοποιήσεις από την υποχρέωση δημόσιας προσφοράς για τις μετοχές μειοψηφίας.
Και τούτο παρότι η Κομισιόν βρίσκεται ένα βήμα πριν από την παραπομπή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ακριβώς επειδή θα κριθεί ότι ο νόμος αυτός δεν συνάδει με το κοινοτικό δίκαιο, βάσει του οποίου σε κάθε περίπτωση αλλαγής του ελέγχου μιας εταιρείας (αδιάφορο αν είναι ιδιωτική ή κρατική) ο αγοραστής είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει σε δημόσια προσφορά και για τις μετοχές μειοψηφίας.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα μπορούσε θαυμάσια, όπως τονίζουν νομικοί, να αναθεωρήσει την αρχική της απόφαση, υπό το φως της παρέμβασης της Κομισιόν, να κρίνει ότι κακώς η Telekom άφησε «στο κρύο» τους μετόχους μειοψηφίας και να εφαρμόσει τον νόμο που της δίνει το δικαίωμα αναστολής των δικαιωμάτων ψήφου των Γερμανών στον ΟΤΕ. Με απλά λόγια, υπήρχε μια καθ' όλα νόμιμη οδός αμφισβήτησης της σκανδαλώδους συμφωνίας εκχώρησης του ΟΤΕ στους Γερμανούς, που είχε επικριθεί δριμύτατα και από το ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτή χάθηκε οριστικά με την απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, αφού δεν υπάρχει πλέον άλλη δυνατότητα από εθνικές αρχές να αναστείλουν τα δικαιώματα ψήφου της Telekom, έστω μερικώς.
Στο στόχαστρο τώρα η ΔΕΗ!
Μετά την οριστική «άλωση» του ΟΤΕ, οι Γερμανοί επαναφέρουν τη γνωστή, παλιά ατζέντα τους, για μια μορφή κατάκτησης του τομέα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Υπενθυμίζεται ότι επί ημερών Καραμανλή και Αθανασόπουλου στη διοίκηση της ΔΕΗ, η γερμανική RWE είχε επιδιώξει πάλι να «βάλει στο χέρι» τη ΔΕΗ, αλλά η σχετική συμφωνία έπεσε στο κενό μετά τις έντονες πολιτικές και συνδικαλιστικές αντιδράσεις.
Αυτήν τη φορά, οι Γερμανοί… ξανάρχονται, με μια πιο έξυπνη τακτική, πάντα με τον ίδιο όμως στόχο: την άλωση της ηλεκτροπαραγωγής, δηλαδή ενός από τους ελάχιστους κερδοφόρους τομείς της ελληνικής αγοράς που παραμένουν σήμερα υπό τον έλεγχο του κράτους. Ένα από τα στελέχη της Κομισιόν που μετείχε στα κλιμάκια ελεγκτών της «τρόικας» έθεσε με πολύ επιθετικό τρόπο στην κυβέρνηση την αξίωση να υποχρεωθεί άμεσα η ΔΕΗ να πουλήσει τις λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες της σε ιδιώτες, για να διευκολυνθεί η απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς!
Η αξίωση αυτή της Κομισιόν, που δεν είναι καθόλου άσχετη με τις επιδιώξεις των ισχυρών βιομηχανικών συμφερόντων της Γερμανίας, υποτίθεται ότι εδράζεται στο κοινοτικό δίκαιο περί εσωτερικής αγοράς και ανταγωνισμού:
Όπως ισχυρίσθηκε το στέλεχος της Κομισιόν, η ΔΕΗ έχει πολύ φθηνό κόστος παραγωγής με τα λιγνιτικά και υδροηλεκτρικά εργοστάσιά της και με τον τρόπο αυτό προχωρά σε «αρπακτικές τιμολογήσεις» («predatory pricing»), χρεώνοντας τόσο χαμηλές τιμές, που είναι αδύνατον να δεχθεί ανταγωνισμό από ιδιώτες.
Έγκυροι νομικοί τονίζουν στο «Π» ότι η κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή υποχρέωση να συνδέσει αυτό το θέμα με το Μνημόνιο δανεισμού, ενώ έχει πολλές δυνατότητες νομικής «αντεπίθεσης» στις Βρυξέλλες, με προτάσεις μέτρων για την προώθηση της απελευθέρωσης της αγοράς, χωρίς όμως να τεμαχίζεται και να οδηγείται σε απαξίωση η ΔΕΗ. Η ιδέα της νομικής «αντεπίθεσης» συζητήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, στο εσωτερικό της ΔΕΗ, περιέργως όμως απορρίφθηκε από τον επικεφαλής, κ. Αρθούρο Ζερβό (γιατί, άραγε;).
Αν κάποιοι εξ υμών θεωρούν τις εκλογές ως μέσον ανατροπής των κατακτητών, εγκληματούν κατά του εαυτού τους. Δεν θα συμμετάσχουμε σε εκλογές τους όρους των οποίων καθορίζει ο εχθρός. Η μαζική αποχή και η απονομιμοποίηση των εκλογών τους είναι βασικός όρος ανατροπής των κατακτητών. Δεν πρέπει να παίξουμε θέατρο σε ένα έργο με δικό τους σενάριο. Εξηγούμαι περαιτέρω. Πώς είναι δυνατόν να λάβουμε μέρος στις εκλογές των κατακτητών χωρίς να έχει γίνει εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων από όλους τους ελληνοποιημένους εισβολείς; Χωρίς εκκαθάριση εκλογικών καταλόγων δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στις εκλογές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου