Ο Ισοκράτης κάτι τέτοιο δεν είπε ποτέ. Αυτό το είπε ο Ισοκράτης για κάθε χρήση, ο Ισοκράτης των εξουσιαστών.Ο Ισοκράτης δεν μίλησε για δημοκρατία που αυτοκαταστρέφεται, ούτε για δημοκρατία η οποία κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας. Όσο κι αν το κατασκευασμένο χωρίο ταιριάζει περισσότερο από ό,τι το αληθινό με την κατάσταση στην Ελλάδα του σήμερα, οφείλουμε να παρουσιάσουμε το αληθινό κείμενο, αποδίδωντας έτσι τα ίσα και στον Ισοκράτη.
Το απόσπασμα είναι από τον Αρεοπαγιτικό λόγο του ... Ισοκράτη έχει στο πρωτότυποωςεξής:
Οἱ γὰρ κατ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.
Οἱ γὰρ κατ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.
Δηλαδή:
Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.
Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.
Μαύρη προπαγάνδα συνιστά η πλαστογράφηση ιδεών ώστε να αποδίδεται σε άλλη πηγή απο την πραγματική.Η πραγματική πηγή του παραπάνω χωρίου είναι τα εργαστήρια ιδεών στήριξης κάθε απολυταρχίας, τα μοναστήρια του μεσαίωνα που αφού μάζεψαν όλα όσα Ελληνικά χειρόγραφα δεν παραδώσαν στην ανάλωση της φωτιάς, ξεκίνησαν μιά άοκνη δεύτερη λογοκρισία, με σκοπό το υλικό αυτό να αποτελεί τώρα ένα δανειστήριο κύρους για τις ιδέες τους. Τώρα η μοναρχία τους θα έπρεπε να δανείζεται κύρος απο την δημοκρατία, τώρα οι δημοκράτες ήταν μοναρχικοί αλλά δεν το ξέρανε!
Δύο αντίθετοι κόσμοι ο πολυθεϊστικός πολυαρχικός και ο μονοθεϊστικός μοναρχικός, έπρεπε να αναμιχθούν για τα συμφέροντα του δεύτερου. Ο πρώτος άδικα αλωμένος και τυρρανικά χειραγωγημένος έπρεπε έκτοτε να υπηρετεί άθελά του το κατακτητή. Στην μακραίωνη αυτή προσπάθεια τα μοναρχικά εργαστήρια ιδεών, τα μοναστήρια, δώσανε την στήριξη σε κάθε παρανοϊκο συμπλεγματικό εξουσιαστή, που ονομάσανε οι ίδιοι Μέγα. Χιλιάδες μοχθηροί ρασοφόροι υπο το φώς των κηριών στα σκοτεινά άνδρα, ξύναν τα χειρόγραφα αφαιρώντας, καθε τι διαβολικό, δηλαδή κάθε τι που έδινε στον άνθρωπο ελευθερία απο την πνευματική και κοσμική εξουσία που τον είχαν υποβάλει. Καθε πολυαρχική αντίληψη, κάθε δημοκρατική στάση, ιατρική γνώση ή άλλη επιστημονική κατάκτηση που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν για να την εμπορευτούν εξαφανιζόταν κατω απο την χριστιανική γραφίδα.
Επειδή όμως υπήρχαν περισσότερα απο ένα αντίγραφα σε διαφορετικά μοναστήρια και η επικοινωνία ήταν ελλιπής, υπάρχουν και διαφορετικές εκδόσεις του ίδιου συγγραφέα πράγμα που προδίδει άμεσα την παραχάραξη. Στην συνέχεια ακολουθείται η πρακτική των πιό ικανών να παραποιείται το κείμενο προσθέτοντας χωρία και προσπαθώντας να διατηρηθεί το ύφος. Αυτή η πρακτική φαίνεται να απέδωσε καρπούς τα χρόνια της αγραμματοσύνης του μεσαίωνα που ένα μοναχός φάνταζε στο ημιάγριο εξαθλιωμένο πλήθος της βυζαντινής αυτοκρατορίας ώς λόγιος. Με την πάροδο των χρόνων όμως, αφού η απόλυτη εξουσία γλυστρούσε αργά και σταθερά απο τα χέρια τους, υπακούοντας τον Νόμο της Αδράστειας, οι ραδιουργίες τους ήρθαν στο φώς.
Η επιστημονική έρευνα, με πλήθος στοιχείων και ευρημάτων συγκρίσεων συσχετισμών που μια δέσμη ερευνητικών εργαλείων παρείχε, όπως η γλωσσολογία, η έρευνα γραφικού χαρακτήρα, η μελέτη υφολογίας, τα εργαλεία εξακρίβωσης παλαιότητας και πλείστα άλλα, απέδειξε πέραν καθε αμφιβολίας, πώς οι λόγιοι βαστάζοι της εξουσίας δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πιστοί χριστιανοί. Πιστοί στην ιδεολογία τους που τους δίδαξε πώς όλα έξω απο τον χριστιανισμό είναι διαβολικά, όλα πρίν και μετά απο αυτόν και το επανέλαβε τόσες φορές με τόσο ζήλο, με την απειλή της κολάσεως και την υπόσχεση του παραδείσου που φανάτισε όσους χρειάστηκε για το κακούργημα αυτό ανάμεσα σε τόσα άλλα που διέπραξε.
’λλωστε Τίποτε δεν είναι πιο επικίνδυνο από μία γενική ιδέα μέσα σε στενά και άδεια μυαλά. Καθώς είναι άδεια δεν βρίσκει εκεί καμία γνώση με την οποία να συσχετιστεί και καθώς είναι στενά δεν παίρνει πολύ χρόνο για να κυριαρχήσει ολότελα. (Hippolyte Taine )
Αυτή την πρακτική διδάχθησαν και οι χριστιανοθρεμμένοι υπηκόοι της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Αυτήν την αντίληψη του θεού εξουσιαστή και του αναφαίρετου δικαίωμα της εξουσίας του ενός ή των λίγων πάνω στους πολλλούς. Ο ποιμένας και το ποίμνιο πρός όφελός του. Στήν βάση αυτού του ιδεολογήματος μορφώνεται και κάθε στάση που το υποστηρίζει καθε μέσο που αγιάζεται, αφού συντελεί στην εκπλήρωση αυτού του ιδεολογήματος και συντελεί στην παραγμάτωση και διατήρησή του. Έτσι ακόμα και σήμερα αυτά τα ανοσιουργήματα εμφανίζονται στο προσκήνιο παραπλανώντας τούς λαούς απο την αποτίναξη της δουλείας.
Η Δημοκρατία λοιπόν για τον παραχαράκτη του χωρίου είναι αυτή που κατεχράσθη την ισότητα, η δημοκρατία έμαθε την αυθάδεια, την παρανομία, την αναίδεια και την αναρχία στους πολίτες. Τι κακό πολίτευμα! Και μάλιστα η φράση κλειδί στην εισαγωγή: η δημοκρατία ΜΑΣ. Η καλλλίτερη δήλωση μετάνοιας. Το πολίτευμά ΜΑΣ καταχράται των αρετών που το ίδιο παρέχει και προάγει!
Εδώ η προπαγάνδα είναι κατάμαυρη. Το πεδίο μάχης μεταφέρεται στο Ιερό πνευματικό έδαφος, την Ελληνική γραμματεία. Δεν μεταφέρεται σαν μάχη αλλά σαν ειρηνική παράδοση, μέσω παραδοχής του λάθους ΜΑΣ. Η πηγή του κείμενου ή της τεχνικής, το μοναστήρι, δεν κατασκευάζει ένα φιλομοναρχικό κείμενο και το αποδίδει σε μια πηγή κύρους όπως ο Ισοκράτης. Παίρνει ένα κείμενο του Ισοκράτη που αποδίδει έπαινο στην δημοκρατία, στο στάδιο πρίν την άλωση των εξουσιών του Αρειου Πάγου απο την Εκκλησία του Δήμου, τον μετατρέπει σε χλευαστή της δημοκρατίας, το μέγιστο ανθρώπινο επίτευγμα πολιτειακής διαχείρησης ελεύθερων ανθρώπων.
Το αντίστοιχο παράδειγμα θα ήταν εάν κατασκευάζαμε ένα χωρίο απο τον ηγεμόνα του Μακιαβέλλι που θα είχε ώς εξής:
Mόνο οι ηγεμονίες έχουν κράτη που τα υπερασπίζονται, υπηκόους που πρέπει να τους κυβερνούν, για να μην τους τα αφαιρούν, και οι υπηκόοι δεν έχουν άλλη έγνοια απο το να ξεφύγουν απο αυτές. Μόνο λοιπόν οι ηγεμονίες είναι ανασφαλείς και δυστυχισμένες. Διότι οι λαοί επαναστατούν καθοδηγούμενοι απο ανώτερες δυνάμεις τις οποίες δεν φτάνει ο νούς, δεν θα μιλήσω γιατί, εξυψωμένοι και διατηρούμενοι απο τους Θεούς, θα ήτο έργο αλαζόνος και άφρονος άνθρωπου να βάλει στο στόμα του.
Αντίστοιχο αλλά όχι ανάλογο όμως. Για να ήταν τέτοιο θα έπρεπε ο Μακιαβέλι να είχε καλό όνομα όπως ο Ισοκράτης, και να ήταν αποδεκτός απο τους πολλούς. Διότι ο πρώτος, είτε συνομολογήσει είτε καταφερθεί εχθρικά για ένα πολίτευμα λόγω του κακού του ονόματος, εγείρει την καχυποψία.
Στον ίδιο λόγο 20-75 και για να προλάβει τουε μελλοντικούς του επικριτές ο Ισοκράτης, προβαίνει σε ανασκευή ενδεχόμενων κατηγοριών ότι επιθυμεί την εγκαθίδρυση ολιγαρχικού πολιτεύματος:
εἶναι δ ἔ φασαν ἐμοὶ καὶ
κίνδυνον, μὴ τὰ βέ λτιστα συμβουλεύων μισόδημος εἶναι
δό ξω καὶ τὴν πόλιν ζητεῖν εἰς ὀλιγαρχίαν ἐμβαλεῖν.
κίνδυνον, μὴ τὰ βέ λτιστα συμβουλεύων μισόδημος εἶναι
δό ξω καὶ τὴν πόλιν ζητεῖν εἰς ὀλιγαρχίαν ἐμβαλεῖν.
[58] Ἐγὼ δ εἰ μὲν περὶ πραγμάτων ἀγνοουμένων καὶ μὴ
κοινῶν τοὺς λόγους ἐποιούμην, καὶ περὶ τούτων ἐκέλευον
ὑμᾶς ἑλέσθαι συνέδρους ἢ συγγραφέας, δι ὧν ὁ δῆμος κατ-
ελύθη τὸ πρότερον, εἰκότως ἂν εἶχον ταύτην τὴν αἰτίαν·
νῦν δ οὐδὲν εἴρηκα τοιοῦτον, ἀλλὰ διείλεγμαι περὶ διοική-
σεως οὐκ ἀποκεκρυμμένης, ἀλλὰ πᾶσι φανερᾶς, [59] ἣν
πάντες ἴστε καὶ πατρίαν ἡμῖν οὖσαν καὶ πλείστων ἀγαθῶν
καὶ τῇ πόλει καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν αἰτίαν γεγενημένην,
πρὸς δὲ τούτοις ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν νομοθετηθεῖσαν καὶ
κατασταθεῖσαν, οὓς οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἂν ὁμολογήσειε δημο-
τικωτάτους γεγενῆσθαι τῶν πολιτῶν. ὥστε πάντων ἄν μοι
συμβαίη δεινότατον, εἰ τοιαύτην πολιτείαν εἰσηγούμενος
νεωτέρων δόξαιμι πραγμάτων ἐπιθυμεῖν.
κοινῶν τοὺς λόγους ἐποιούμην, καὶ περὶ τούτων ἐκέλευον
ὑμᾶς ἑλέσθαι συνέδρους ἢ συγγραφέας, δι ὧν ὁ δῆμος κατ-
ελύθη τὸ πρότερον, εἰκότως ἂν εἶχον ταύτην τὴν αἰτίαν·
νῦν δ οὐδὲν εἴρηκα τοιοῦτον, ἀλλὰ διείλεγμαι περὶ διοική-
σεως οὐκ ἀποκεκρυμμένης, ἀλλὰ πᾶσι φανερᾶς, [59] ἣν
πάντες ἴστε καὶ πατρίαν ἡμῖν οὖσαν καὶ πλείστων ἀγαθῶν
καὶ τῇ πόλει καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν αἰτίαν γεγενημένην,
πρὸς δὲ τούτοις ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν νομοθετηθεῖσαν καὶ
κατασταθεῖσαν, οὓς οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἂν ὁμολογήσειε δημο-
τικωτάτους γεγενῆσθαι τῶν πολιτῶν. ὥστε πάντων ἄν μοι
συμβαίη δεινότατον, εἰ τοιαύτην πολιτείαν εἰσηγούμενος
νεωτέρων δόξαιμι πραγμάτων ἐπιθυμεῖν.
[60] Ἔπειτα κἀκεῖθεν ῥᾴδιον γνῶναι τὴν ἐμὴν διάνοιαν·
ἐν γὰρ τοῖς πλείστοις τῶν λόγων τῶν εἰρημένων ὑπ ἐμοῦ
φανήσομαι ταῖς μὲν ὀλιγαρχίαις καὶ ταῖς πλεονεξίαις
ἐπιτιμῶν, τὰς δ ἰσότητας καὶ τὰς δημοκρατίας ἐπαινῶν,
οὐ πάσας, ἀλλὰ τὰς καλῶς καθεστηκυίας, οὐδ ὡς ἔτυχον,
ἀλλὰ δικαίως καὶ λόγον ἐχόντως. [61] οἶδα γὰρ τούς τε
προγόνους τοὺς ἡμετέρους ἐν ταύτῃ τῇ καταστάσει πολὺ
τῶν ἄλλων διενεγκόντας, καὶ Λακεδαιμονίους διὰ τοῦτο
κάλλιστα πολιτευομένους, ὅτι μάλιστα δημοκρατούμενοι
τυγχάνουσιν.
ἐν γὰρ τοῖς πλείστοις τῶν λόγων τῶν εἰρημένων ὑπ ἐμοῦ
φανήσομαι ταῖς μὲν ὀλιγαρχίαις καὶ ταῖς πλεονεξίαις
ἐπιτιμῶν, τὰς δ ἰσότητας καὶ τὰς δημοκρατίας ἐπαινῶν,
οὐ πάσας, ἀλλὰ τὰς καλῶς καθεστηκυίας, οὐδ ὡς ἔτυχον,
ἀλλὰ δικαίως καὶ λόγον ἐχόντως. [61] οἶδα γὰρ τούς τε
προγόνους τοὺς ἡμετέρους ἐν ταύτῃ τῇ καταστάσει πολὺ
τῶν ἄλλων διενεγκόντας, καὶ Λακεδαιμονίους διὰ τοῦτο
κάλλιστα πολιτευομένους, ὅτι μάλιστα δημοκρατούμενοι
τυγχάνουσιν.
Δηλαδή:
Μου είπον δε ότι υπάρχει κίνδυνος μήπως, ενώ συμβουλεύω τα ωφελιμώτατα εις τον λαόν, θεωρηθώ ότι μισώ αυτόν και ότι ζητώ να εγκαθιδρύσω εις την πόλιν ολιγαρχικόν πολίτευμα.
Εγώ δε, εάν μεν ωμίλουν περί πραγμάτων αγνώστων και ουχί εις όλους γνωστών και σας προέτρεπον περί τούτων να εκλέξετε συμβούλους ή συγγραφείς νόμων, διά των οποίων κατελύθη η προηγουμένη δημοκρατία, ευλόγως θα κατηγορούμην· τώρα όμως ουδέν τοιούτον είπον, αλλ' ωμίλησα περί διοικήσεως ουχί κρυφής αλλά φανεράς, την οποίαν όλοι γνωρίζετε ότι και πατροπαράδοτός μας είναι και ότι έχει γίνει εις τους άλλους Έλληνας και εις την πόλιν μας αιτία πλείστων αγαθών, ακόμη δε γνωρίζετε ότι έχει νομοθετηθή και εγκαθιδρυθή υπό τοιούτων ανδρών περί των οποίων ουδείς δύναται να μη ομολογήση ότι περισσότερον από όλους τους πολίτας ηγάπησαν τον λαόν. Ώστε θα πάθω πολύ μεγάλη συμφοράν, εάν, ενώ προτείνω τοιούτον πολίτευμα (δημοκρατικώτατον), θα θεωρηθώ ότι επιθυμώ μεταβολήν του δημοκρατικού πολιτεύματος. Έπειτα και εκ του εξής είναι εύκολον να καταλάβετε την σκέψιν μου. Εις τα πλείστα δηλαδή εκ των λεχθέντων υπ' εμού θα φανώ ότι κατηγορώ μεν τας ολιγαρχίας και τας πλεονεξίας, επαινώ δε την ισότητα και την δημοκρατίαν, όχι όμως οιανδήποτε δημοκρατίαν, αλλά εκείνας αι οποίαι καλώς εφαρμόζουν το δημοκρατικόν πολίτευμα, ουδέ ότι επαινώ ταύτας απλώς και ως έτυχεν, αλλά δικαίως και φρονίμως. Διότι γνωρίζω ότι και οι πρόγονοί μας εφαρμόζοντες ορθώς το δημοκρατικόν πολίτευμα υπερέβαλον πολύ τους άλλους, και ότι οι Λακεδαιμόνιοι διά τούτο ζουν ως πολίται άριστοι, διότι συμβαίνει καλώς να δημοκρατούνται.»
Ο Ισοκράτης έδειξε να γνωρίζει αυτά τα κακά και επιτιμά τους διοικούντες για το πολίτευμα πού ούτε ψευδοφιλελεύθερο είναι όπως οι κοινοβουλευτικές κατ`ονομα δημοκρατίες του σήμερα, που συγκαλύπτουν την ολιγαρχία του χρήματος δια μεσου υφαρπαγής ψήφου-επιταγής τετραετούς διάρκειας , ούτε λαοκρατικό όπως η παρισινή κομμούνα και το αριστερό μοντέλο.
Αν σήμερα τα χαρακτηριστικά απαντώνται όλα στην κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι διότι δύο ρεύματα βρίσκονται σε μια ιστορική συνάντηση αποτέλεσμα της σύγκρουσης τους. Το μεταφεουδαλικό βασιλικό με το λαοκρατικό προλεταριακό, μορφώθηκε στην ολιγαρχία του χρήματος, την τιμοκρατία που κυβερνάει με όρους προσχηματικούς, δηλαδή την ισότητα στην παιδεία, την ψήφο κλπ και λαμβάνει επίφαση δημοκρατίας, στα μέτρα και τα σταθμά μιας φούχτας αστών του 11ου αιώνα που απαίτησαν απο την βασιλεία να παραχωρήσει καποιες απο τις εξουσίες της.
Η συνεχιζόμενη ποδηγεσία της παιδείας απο το υπουργείο χριστιανισμού καθορίζει την απόσταση που πρέπει να τηρούν οι νεοέλληνες απο την επικύνδυνη για το κατεστημένο Ελληνική γραμματεία ώστε να το ταϊζουν με την παλια δοκιμασμένη συνταγή του ψέμματος!
Το αίτημα της Ισοκρατίας είναι αίτημα κατάληψης πολιτικής εξουσίας.
ΙΣΟΚΡΑΤΙΑ
Δέξιππος
Αν κάποιοι εξ υμών θεωρούν τις εκλογές ως μέσον ανατροπής των κατακτητών, εγκληματούν κατά του εαυτού τους. Δεν θα συμμετάσχουμε σε εκλογές τους όρους των οποίων καθορίζει ο εχθρός. Η μαζική αποχή και η απονομιμοποίηση των εκλογών τους είναι βασικός όρος ανατροπής των κατακτητών. Δεν πρέπει να παίξουμε θέατρο σε ένα έργο με δικό τους σενάριο. Εξηγούμαι περαιτέρω. Πώς είναι δυνατόν να λάβουμε μέρος στις εκλογές των κατακτητών χωρίς να έχει γίνει εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων από όλους τους ελληνοποιημένους εισβολείς; Χωρίς εκκαθάριση εκλογικών καταλόγων δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στις εκλογές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου