Εβραίοι Προδότες |
Την Ελλάδα, που διαρκώς παρουσίαζε ανεβασμένους δείκτες ανάπτυξης. Τους δείκτες, που "ζήλευαν" όλα τα κράτη; Γνωρίζει κανείς τι ήταν αυτοί οι δείκτες; Αυτοί οι δείκτες ήταν η καταστροφή της Ελλάδας. Γιατί; Γιατί στην έννοια της "ανάπτυξης" κάποιοι φρόντισαν να ενσωματώσουν τον συντελεστή της κατανάλωσης. Στην έννοια της "κατανάλωσης" όμως υπάρχει και η έννοια της ..."σπατάλης" και κάπου εκεί άρχισαν να γράφονται οι τίτλοι του τέλους για την ελληνική οικονομία. Όταν ακόμα και τη σπατάλη την εμφανίζεις σαν ανάπτυξη, είναι βέβαιο ότι σε "παίρνει" όχι απλά να εξαντλήσεις την οικονομική σου ρευστότητα, αλλά ν' αρχίσεις να βυθίζεσαι στα χρέη.
Το πόσο λογική και παράλογη ταυτόχρονα είναι αυτή η σύνδεση μπορεί να το καταλάβει κάποιος με ένα απλό παράδειγμα. Είναι σαν να λες ότι το ροδαλό χρώμα είναι απόδειξη υγείας για έναν άνθρωπο και να έχεις απέναντί σου έναν άρρωστο, που, προκειμένου ν' αποδείξεις την υγεία του, να τον χτυπάς μέχρι να κοκκινίσει από τα χτυπήματα. Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό; Ανάπτυξη είναι το χτίσιμο νέων εργοστασίων. Ανάπτυξη είναι το χτίσιμο νέων λιμανιών, για να εξυπηρετηθούν αυτά τα νέα εργοστάσια. Ανάπτυξη είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ανάπτυξη δηλαδή είναι η ανταγωνιστικότητα, που εξασφαλίζει τη δημιουργία νέων υγιών επιχειρήσεων, οι οποίες διεκδικούν πλούτο από την αγορά και άρα εξασφαλίζουν μερίδιο πλούτου σ' αυτούς που συντελούν στην παραγωγή τους και άρα στους εργαζόμενους.
Οι ανάγκες των εργαζομένων και η συμμετοχή τους στη νομή του παραγόμενου πλούτου είναι φυσικό να έχει "προβολή" στην κατανάλωση. Αυτοί που εργάζονται και πληρώνονται, πάντα ξοδεύουν. Έχουν να ξοδεύουν και αυτό κάνουν. Αυτό συμβαίνει σε μια υγιή οικονομία. Αυτό είναι το "ροδαλό" χρώμα του υγιούς ανθρώπου του παραδείγματός μας. Είναι φυσικό αποτέλεσμα και ως εκ τούτου ούτε καν θα έπρεπε ν' αναφέρεται. Είναι σαν να λες ότι …όταν ο ήλιος βρίσκεται κατά μεσής του Ουρανού, είναι ημέρα. Κατάχρηση είναι. Αυτή είναι η σχέση της έννοιας της κατανάλωσης με αυτήν της ανάπτυξης. Όταν υπάρχει ανάπτυξη, υπάρχει και κατανάλωση. Φυσικό είναι αυτό και δεν αποδεικνύει τίποτε περισσότερο από αυτό που αποδεικνύει μόνη της η ανάπτυξη.
Γιατί όμως κάποιοι έβαλαν τον "δείκτη" της κατανάλωσης στην έννοια της "ανάπτυξης"; Γιατί ήταν πονηροί. Γιατί ήθελαν να δείχνουν φαινόμενα ανάπτυξης, ενώ δεν υπήρχε. Γιατί κατέστρεφαν τις οικονομίες και προκειμένου να δείχνουν ότι υπήρχε ανάπτυξη, έπρεπε να "δείχνουν" ό,τι τους συνέφερε. Αυτοί, που "έκρυψαν" τον "ήλιο", έπρεπε να δηλώνουν την "ημέρα", γιατί διαφορετικά δεν φαινόταν τίποτα. Οι νέοι άνεργοι που δημιουργούνταν "σκοτείνιαζαν" την οικονομία και άρα έπρεπε να εφευρεθεί ένας τεχνητός τρόπος να εμφανίζουν "φως". Όταν διαρκώς καταστρέφεις θέσεις εργασίας και χρηματοδοτείς την κατανάλωση των ανέργων με τραπεζικά δάνεια, στη πραγματικότητα δημιουργείς τεχνητό "φωτισμό". Η κατανάλωση δεν αποκαλύπτει την υπανάπτυξη και διαρκώς τα χρέη αυξάνονται.
Ποιος ήταν ο στόχος τους. Να δημιουργήσουν μέσα στη μικρή και ομοιογενή Ελλάδα τα δεδομένα, που χρειαζόταν η "αμερικανικού" τύπου πολιτική. Να δημιουργήσουν ένα σπάταλο κράτος, το οποίο θα δημιουργούσε "άσπρους" και "μαύρους" και διαρκώς θα επιβάρυνε τη θέση του. Να προκαλέσουν έναν ταξικό "εμφύλιο", ώστε ν' αρχίζει να "καλπάζει" η ακρίβεια, η οποία θα "εξάτμιζε" το πληθωριστικό χρήμα που θα δινόταν, ώστε να καταγράφεται ως χρέος, αλλά να μην δημιουργεί ανεξέλεγκτες συνέπειες στο εσωτερικό της οικονομίας.
Αυτό ήταν το ζητούμενο. Το "πέτσινο" χρήμα να μην γίνεται ιδιωτικές επενδύσεις, οι οποίες θα ισχυροποιούσαν τους Έλληνες ούτε να γίνεται καταθέσεις. Στόχος ήταν να αυξάνονται οι μισθοί κάποιων, χωρίς να αυξάνεται αντίστοιχα αυτό το οποίο "αγοράζει" αυτός ο μισθός. Αρχίσαμε ν' αγοράζουμε με δέκα ευρώ αυτά τα οποία λίγες ημέρες πριν έκαναν ένα ευρώ. Κάναμε ακριβώς τα ίδια πράγματα, αλλά το "κοντέρ" του δανεισμού συνεχώς ανέβαινε. Οι Έλληνες δανείζονταν από τις ελληνικές τράπεζες χρήματα, για να κάνουν τα πράγματα που μέχρι τότε έκαναν χωρίς δάνεια και τις ανάγκαζαν να δανείζονται και οι ίδιες από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, για να τους εξυπηρετήσουν.
Αν κάποιοι εξ υμών θεωρούν τις εκλογές ως μέσον ανατροπής των κατακτητών, εγκληματούν κατά του εαυτού τους. Δεν θα συμμετάσχουμε σε εκλογές τους όρους των οποίων καθορίζει ο εχθρός. Η μαζική αποχή και η απονομιμοποίηση των εκλογών τους είναι βασικός όρος ανατροπής των κατακτητών. Δεν πρέπει να παίξουμε θέατρο σε ένα έργο με δικό τους σενάριο. Εξηγούμαι περαιτέρω. Πώς είναι δυνατόν να λάβουμε μέρος στις εκλογές των κατακτητών χωρίς να έχει γίνει εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων από όλους τους ελληνοποιημένους εισβολείς; Χωρίς εκκαθάριση εκλογικών καταλόγων δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στις εκλογές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου