Ο συγγραφέας, Τιμ Γουάινερ, δημοσιογράφος της εφημερίδας «New York Times», που έχει λάβει και το σπουδαίο βραβείο Πούλιτζερ, δεν ασχολείται για πρώτη φορά με αυτό το θέμα, αλλά με αυτό το βιβλίο φαίνεται ότι ξεπέρασε και τον εαυτό του. Ο Γουάινερ έκανε μια εξονυχιστική έρευνα σε πάνω από 50.000 ντοκουμέντα, κυρίως από τα αρχεία της CIA και από συνεντεύξεις με βετεράνους πράκτορές της. Το βιβλίο παρουσιάζει την ιστορία της CIA από τη δημιουργία της μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι την αποφράδα ημέρα της 11ης του Σεπτέμβρη του 2001, που παρ΄ολίγον να την εξαφανίσει.Το βιβλίο έχει έξι ενότητες και πενήντα κεφάλαια και κάθε ενότητα αναφέρεται σε περιόδους της CIA κάτω από διαφορετικούς Προέδρους των ΗΠΑ.
Ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια του βιβλίου είναι το τριακοστό της τέταρτης ενότητας, που αναφέρεται στην περίοδο του Προέδρου Νίξον, αλλά έχει και τεράστιο ενδιαφέρον για την Ελλάδα γιατί αναφέρεται στις σχέσεις του Νίξον με την ελληνική χούντα και την τραγωδία της Κύπρου. Η ιστορία άρχισε όταν ο σπουδαίος έλληνας δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος, που ζει στην Ουάσινγκτον από το 1967, ανακάλυψε το 1968 ότι ο ελληνοαμερικανός φίλος του Νίξον, Τομ Πάππας, έφερνε κρυφά στην Ουάσινγκτον χρήματα της ελληνικής ΚΥΠ και τα έδιδε για τον προεκλογικό αγώνα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος! Τα χρήματα βέβαια δεν ήταν ελληνικά αλλά χρήματα της CIA, η οποία χρηματοδοτούσε τότε την ΚΥΠ. Ο Δημητρακόπουλος, που υπήρξε κατά κοινήν ομολογία ο μεγαλύτερος εχθρός της χούντας, ανακάλυψε αυτήν την «ατομική βόμβα» που θα τίναζε στον αέρα όχι μόνο τον Πρόεδρο Νίξον, αλλά και τους συνταγματάρχες της Αθήνας. Εάν το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ είχε αντιληφθεί έγκαιρα τη μεγάλη σημασία του εγγράφου που τους έδωσε ο Δημητρακόπουλος, τότε η ιστορία θα είχε γραφτεί διαφορετικά, γιατί τον Νοέμβρη του 1968 δεν θα είχε εκλεγεί ο Νίξον, θα είχε καταρρεύσει η χούντα και δεν θα γινόταν ποτέ η κυπριακή τραγωδία.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο Ηλίας Δημητρακόπουλος παίρνοντας το έγγραφο στα χέρια του, από το οποίο φαινόταν ξεκάθαρα ότι η ΚΥΠ είχε δώσει στον Τομ Πάππας 549.000 δολάρια για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον, ειδοποίησε αμέσως τους φίλους του στο Κογκρέσο. Επίσης, ο Δημητρακόπουλος, χωρίς να καθυστερήσει, παρέδωσε το έγγραφο, που θα ανατίναζε στον αέρα τον Νίξον και την παρέα του, στον Λάρι Ο΄Μπράιαν που ήταν τότε ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος. Δυστυχώς όμως η μεγαλειώδης επιτυχία του Δημητρακόπουλου δεν αξιοποιήθηκε τότε σωστά από τον Ο΄Μπράιαν και αυτό το φοβερό έγγραφο άρχισε να βγαίνει στην επιφάνεια όταν ήδη ήταν αργά και ο Νίξον είχε επανεκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ.Μετά βέβαια από αυτό το περιστατικό ο Δημητρακόπουλος υπήρξε στόχος της CIA και της ελληνικής χούντας. Η Ελλάδα πάντως, έστω και με τριάντα χρόνια καθυστέρηση, αποφάσισε φέτος να παρασημοφορήσει τον Ηλία Δημητρακόπουλο για τη σπουδαία αντιστασιακή του δράση και πρέπει εδώ να συγχαρούμε τον Κάρολο Παπούλια γι΄αυτήν τη χειρονομία του.Βέβαια η ιστορία δεν τελειώνει εδώ, γιατί ο Τιμ Γουάινερ σε μία σημείωση στο βιβλίο του αναφέρεται σε μια συνάντηση του Νίξον με τον Τομ Πάππας στον Λευκό Οίκο, που έγινε στις 7 Μαρτίου του 1973. Όπως αποκαλύπτει ο Γουάινερ, μετά τη συνάντηση των δύο ανδρών ο Νίξον ζήτησε από την ιδιαιτέρα γραμματέα του να εξαφανίσει κάθε ίχνος αυτής της συνάντησης, γιατί όπως είπε ο ίδιος: «Δεν θέλω να υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι τον ευχαρίστησα που μάζεψε χρήματα για τα έξοδα των κατηγορουμένων για την υπόθεση του Γουοτεργκέιτ. Έτσι επιβεβαιώνεται οριστικά και αμετάκλητα ότι η υπόθεση Γουοτεργκέιτ είχε στόχο το έγγραφο που είχε δώσει ο Δημητρακόπουλος στον Ο΄Μπράιαν!
http://strategy-geopolitics.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου