Όταν οι αδύνατοι αντιστρέφουν την προπαγάνδα των δυνατών-Η χριστιανική Δύση έχει ως βασικά ψυχολογικά όπλα τους όρους «τρομοκρατία», «ο άξων του κακού», «όχι στον αντι-σημιτισμό και τον ρατσισμό». Ειδικώς το Ισραήλ χρησιμοποιεί πλειστάκις τον όρο «αντι-σημιτισμός» για να παραλύει τους αντιπάλους του.

Ο πόλεμος Λιβάνου-Ισραήλ, έληξε με μία προσωρινή εκεχειρία. Αλλά ο πόλεμος χριστιανικής Δύσεως-Ισλάμ συνεχίζεται σε άλλα επίπεδα. Και αρκετοί άνθρωποι σε Δύση και Μέση Ανατολή, είδαν αυτό τον σύντομο πόλεμο ως άλλη μία φάση της συγκρούσεως πολιτισμών.

Σε αυτή την σύγκρουση, η χριστιανική Δύση έχει ανωτερότητα στην τεχνολογία και στην επιστήμη. Από ιδεολογικής πλευράς παπαγαλίζει συνεχώς δύο-τρεις λαμπερές γενικολογίες, όπως Ελευθερία και Δημοκρατία, που για τους λαούς της Μέσης Ανατολής δεν σημαίνουν απολύτως τίποτε. Η χριστιανική Δύση ούτε καν τολμά να ψελλίσει κάτι περί χριστιανισμού στον αγώνα κατά του Ισλάμ. Μιλά μόνον με αοριστολογίες περί Ελευθερίας, Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας. Αυτό αποτελεί δείγμα ατολμίας και φόβου.

Το μόνο ιδεολογικό πλεονέκτημα που έχει η χριστιανική Δύση είναι να επαναλαμβάνει συνεχώς τον απαξιωτικό όρο «τρομοκρατία» για να καταπονεί ψυχολογικώς τον ισλαμικό εχθρό.

Το Ισλάμ από την πλευρά του μειονεκτεί σε τεχνολογία και επιστήμη, αλλά έχει
δημογραφική και προσηλυτιστική έκρηξη. Αν συνεχιστεί η προσηλυτιστική και δημογραφική έκρηξη του Ισλάμ, σε μερικές δεκαετίες η Δύση θα απωλέσει και τα πλεονεκτήματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Εν τω μεταξύ το Ισλάμ, αν και κατώτερο στον τεχνολογικό, στρατιωτικό και οικονομικό τομέα, μιλά ανοικτά για ισλαμική καθυπόταξη της χριστιανικής Δύσεως-δείγμα θράσους και θάρρους.

Απομένει μόνο ένα ιδεολογικό όπλο στην χριστιανική Δύση, ο ψυχολογικός πόλεμος στο ζήτημα της «τρομοκρατίας». Εξίσου σημαντικός με τον στρατιωτικό πόλεμο. Και εδώ όμως Λιβανέζοι και Ισλαμιστές άρχιζαν να κερδίζουν πόντους στον πόλεμο λέξεων.

Η χριστιανική Δύση έχει ως βασικά ψυχολογικά όπλα τους όρους «τρομοκρατία», «ο άξων του κακού», «όχι στον αντι-σημιτισμό και τον ρατσισμό». Ειδικώς το Ισραήλ χρησιμοποιεί πλειστάκις τον όρο «αντι-σημιτισμός» για να παραλύει τους αντιπάλους του.

Αλλά τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά και σε αυτόν τον πολεμικό τομέα. Οι Λιβανέζοι αντέστρεψαν πλήρως την χριστιανο-εβραϊκή προπαγάνδα.

Προσφάτως, σε διαδηλώσεις που έγιναν σε Ευρώπη και Αμερική, οι Λιβανέζοι και μουσουλμάνοι διαδηλωτές είχαν ως συνθήματα τα «κάτω ο ρατσισμός του Ισραήλ», «ΗΠΑ-Βρετανία-Ισραήλ=ο πραγματικός άξων του κακού», «ΗΠΑ και Ισραήλ είναι οι αληθινοί τρομοκράτες», «Χεζμπολάχ και Χαμάς είναι η αντίσταση του Λαού».

Σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο σημαντικότερη είναι η ιδεολογική ανωτερότητα, παρά η στρατιωτική ευρωστία. Από την στιγμή που Άραβες και μουσουλμάνοι ενδυναμώνουν ιδεολογικώς, και αντιστρέφουν τους απαξιωτικούς όρους αποκαλώντας ΗΠΑ-Βρετανία-Ισραήλ, άξονα του Κακού, τα πράγματα είναι πολύ άσχημα για την χριστιανο-ισραηλινή συμμαχία.

Ασχέτως αν πανηγυρίζουν στο Ισραήλ για δήθεν νίκη, και ασχέτως τις δηλώσεις της αμερικανίδος ΥΠΕΞ Κοντολίζα Ράις περί Νέας Μέσης Ανατολής, όταν αντιμετωπίζουν έναν αντίπαλο κατώτερο σε στρατιωτική, οικονομική και τεχνολογική δύναμη, και χάνουν την μάχη των λέξεων και των εντυπώσεων, αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον επέρχεται στρατιωτικο-πολιτική ήττα.

Είναι φανερό άλλωστε. Όταν όλη η χριστιανική Δύση δεν μπορεί να δώσει ιδεολογική απάντηση στο Ισλάμ, όταν δεν τολμά να ξεστομίσει ούτε καν το όνομα του Τζεσουά, αυτό σημαίνει ότι όσες μάχες και αν κερδίσουν, εξαρτάται από το Ισλάμ πότε θα χάσουν τον πόλεμο.

Διότι δεν είναι δυνατόν η ιουδαιο-χριστιανική Δύση να διατηρήσει τα κεκτημένα στο στρατιωτικό πεδίο της μάχης, όταν δεν έχει ιδεολογικά υποστηρίγματα. Δεν έχει σημασία το ότι η ιδεολογία της ιουδαιοχριστιανικής Δύσεως είναι σαθρή. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι δεν τολμά κάν να την προβάλλει ως αντίπαλο δέος στην εξίσου σαθρή ιδεολογία του Ισλάμ.

Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι σε βάθος χρόνου η ιουδαιοχριστιανική Δύση θα ηττηθεί και ότι το βάρος για την ανάσχεση του Ισλάμ πέφτει εξ ολοκλήρου στους Έλληνες και την Ελληνική Θρησκεία. Δεύτερον ότι οι Έλληνες θα διεξάγουν θρησκευτικούς πολέμους ταυτοχρόνως εναντίον χριστιανισμού και Ισλάμ.

Και το βασικό μάθημα που πρέπει να πάρει ο Ελληνισμός από την ιουδαιοχριστιανική Δύση, είναι ότι πρώτα απ’ όλα πρέπει να γκρεμίσει το ιδεολογικό οικοδόμημα του Ισλάμ. Η πολύτιμη πείρα των Ελλήνων από ανάλογους θρησκευτικούς πολέμους εναντίον των χριστιανών, θα αποτελέσει πολύτιμο οδηγό για τους νέους θριάμβους που περιμένουν το Ελληνικό Έθνος.

Φιλίστωρ
10η Μεσούντος μηνός Μεταγειτνιώνος, έτους 2782 μετά πρώτην Ολυμπιάδα
http://www.hellenicreligion.gr/doc/libanos.htm



ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ «η καλλιέργεια του πατριωτισμού αποτελεί σήμερα την μοναδική απάντηση, ώστε ο λαός μας να μπορέσει να αποκρούσει ενημερωμένος, ενωμένος και άγρυπνος αυτό το σατανικό σχέδιο ξεσκεπάζοντας και απομονώνοντας τους εχθρούς του, όποιοι και αν είναι και όπου κι αν βρίσκονται. Αρκετά κοιμηθήκαμε έως τώρα.»