"Δεν υπάρχει λαός εις τον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα εις την ανθρωπότητα όσα ο Ελληνικός και έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ από τόσο πολλούς λαούς, οι οποίοι δεν πρόσφεραν τίποτα εις αυτήν" *ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ*

Φωτορεπορταζ 20 τελευταιων αναρτησεων

24/5/10

Άμυνα και επίθεση κατά της χριστιανικής προπαγάνδας Β΄

 
Μέρος β΄ Χρήση συναισθήματος-επίθεση
Πρόλογος
«Η κοινωνία δεν είναι έργο της λογικής αλλά της ιστορίας και ο αρχάριος στοχαστής σηκώνει τους ώμους του όταν αντικρίζει το πανάρχαιο οικοδόμημα της, με τον αυθαίρετο ρυθμό του την ασυνάρτητη αρχιτεκτονική του και τις εμφανείς επιδιορθώσεις του». Ε.Ρενάν
Η λαϊκή ψυχή
Οι λαοί καθοδηγούνται με πρότυπα και όχι με επιχειρήματα. Η λαϊκή ψυχή πιστεύει πιότερο στα αυτιά της παρά στα μάτια της. Πιότερο στον μύθο παρά στα γεγονότα. Πιότερο στην φαντασία παρά στην κρίση.
Χαρακτηρίζεται από κοινό αίσθημα αόριστο και αδιαμόρφωτο. Ψάχνει αρχηγό. Τον κοινό συντελεστή για πάμπολλα ετερώνυμα κλάσματα.. Δεν έχει λογικό-κρίση. Διακατέχεται από ένστικτα και ορμέφυτα. Διακρίνεται από μιμητισμό-αγελαίο ένστικτο. Από την ροπή για υπερβολή και ακρότητες. Από ανευθυνότητα και δογματισμό. Ο Ρενάν αναστενάζοντας αναφωνεί πώς: το να αναζητάς την λογική άμεσα από τον λαό είναι μια χίμαιρα.
Η αδυναμία της λογικής
Καθώς η μάζα δεν εντυπωσιάζεται παρά μόνο από υπερβολικά αισθήματα ο ...δημαγωγός που θέλει να την εξαπατήσει πρέπει να κάνει κατάχρηση εριστικών αποφάνσεων. Να υπερβάλει, να καταφάσκει, να επαναλαμβάνει, να μην επιχειρεί να αποδείξει τίποτα με έναν συλλογισμό.
«Μια αλυσίδα αυστηρών συλλογισμών θα ήταν ολοκληρωτικά ακατανόητη από τις μάζες γι αυτό επιτρέπεται να πούμε ότι δεν μπορούν να επηρεαστούν από ένα συλλογισμό. Ο δημαγωγός σε ενδόμυχη επικοινωνία με την μάζα ξέρει να ξυπνάει τις εικόνες που αποπλανούν και ένας τόμος δημηγοριών δεν αντισταθμίζει κάποιες φράσεις που πέτυχαν να αποπλανήσουν τις ψυχές που έπρεπε να πείσουν.» Γουσταύος Λε Μπόν.
Οι ιδρυτές του χριστιανισμού έμοιαζαν άλλωστε με σοσιαλιστές εργάτες που μετέδιδαν τις ιδέες τους από ταβέρνα σε ταβέρνα λέει ο Ρενάν
Στόχος τους η ψυχή και το μυαλό του ανθρώπου. Ασφαλώς η αρχή του να δίνεις την μάχη εκεί που είσαι δυνατότερος δεν καταρρίπτεται. Όταν όμως το πεδίο της μάχης είναι το ανθρώπινο φαντασιακό, η λογική αντιμετώπιση καθίσταται μοιραίος αυτοπεριορισμός, εγωκεντρική απομόνωση. Είναι μάχη στο περιθώριο της κοινωνίας.
Η Όσβαλγκ ένας αξιόλογος μηχανισμός των Λευκορώσων με επικεφαλής σημαντικούς επιστήμονες της ψυχολογίας των μαζών επιχείρησε να αντιτάξει στην κομμουνιστική προπαγάνδα ένα πιστό αντίγραφο της χριστιανικής με οικονομικούς όρους. Αντέταξε την μέθοδο της πειθούς. Προσπάθησε να προσηλυτίσει ιδεολογικά ενώ οι μπολσεβίκοι απευθύνονταν με εντυπωσιακά μηνύματα που μιλούσαν στα ένστικτα ,τις ορμές. Η Όσβαλγκ προσανατολίστηκε στον συλλογισμό και την πειθώ. Γι`αυτό ενώ είχε επίδραση στους διανοούμενους δεν κατάφερε να επηρεάσει τις λαϊκές μάζες και κατά συνέπεια απέτυχε.
«Οι άνθρωποι δεν κινητοποιούνται με θεωρητικές φλυαρίες αλλά με ζωντανές φλογερές παραστάσεις». Λένιν
Η καραμέλα της παιδείας
Σήμερα την Δύση κυβερνούν οι κοσμοπολίτες υλιστές. Χριστιανοθρεμμένοι υλιστές, μεσαιωνικά αποστήματα, παιδιά του φανατισμού της λογικής αναπαρήγαγαν το χριστιανικό ήθος στην νέα δοξασία. Με τον ίδιο φανατισμό, με την ίδια μυστικιστική εμμονή με τον ίδιο μύθο και όραμα υπέβαλλαν τις μάζες σε έναν νέο θεό που μισούσε απλώς τον παλιό. Γνήσια τέκνα του χριστιανισμού γκρέμισαν τις εκκλησίες για να στήσουν τους ναούς της λογικής. Απέτυχαν οικτρά. H αναφορά του πρώην μέλους της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης Fourcroy που παρατίθεται από τον Tayne είναι από αυτήν την άποψη πολύ σαφής: «αυτό που βλέπουμε παντού σχετικά με τον εορτασμό της Κυριακής και την επίσκεψη στις εκκλησίες αποδεικνύει ότι η μάζα των Γάλλων θέλει να επιστρέψει στις παλιές συνήθειες και δεν είναι πια καιρός να αντιστεκόμαστε σε αυτήν την εθνική τάση. Η μεγάλη μάζα των ανθρώπων έχει ανάγκη από θρησκεία, από λατρεία και ιερείς. Είναι μια πλάνη κάποιων σύγχρονων φιλοσόφων, στην οποία παρασύρθηκα και εγώ, να πιστεύουν στην δυνατότητα μιας παιδείας αρκετά διαδεδομένης, για να καταστρέψει τις θρησκείες και τις προκαταλήψεις. Αυτές είναι για τον μεγάλο αριθμό των δυστυχισμένων μια πηγή παρηγοριάς. Πρέπει να αφήσουμε στην μάζα του λαού τους Ιερείς της τους βωμούς και την λατρεία της».
 
Το σφάλμα της ανοχής και του ελευθεριασμού
Οι Εθνικοί λησμονούν ότι ο χριστιανισμός είναι συστηματοποιημένος αντιεθνισμός και ότι ένας συστηματοποιημένος εχθρός αντιμετωπίζεται συστηματικά. Ο χριστιανός επιβάλει την αντίληψη ό,τι είναι κακό να πολεμηθεί συστηματικά. Γι αυτό σκοπός του χριστιανού είναι να διατηρεί ατμόσφαιρα δυσπιστίας στους φωτισμένους ηγέτες ώστε να τους απομονώσει. Οι χριστιανοί παρεμποδίζουν την σύμπτωση επαναστατικής ομάδας με το Έθνος δια αποκεφαλισμού. Το σφάλμα της ανοχής επιτρέπει την ύπαρξη του χριστιανού στα μετόπισθεν κάτι που ο ίδιος απαγορεύει να συμβεί σε αυτόν διατηρώντας την μονολιθική συνοχή του. Εσωτερική ενότης-εξωτερική διάσπαση. Χριστιανοί ενιαίοι, και έθνη διαιρεμένα σε εθνιστές και οικουμενιστές. Οι χριστιανοί καταστρέφουν τον Εθνισμό δια των ελευθεριακών στοιχείων εκμεταλλευόμενοι την τάσι για αντικειμενικότητα και την δυσπιστία προς την εξουσία.
«Ο ενταφιασμός των ελευθεριακών μέσα στις ίδιες τις αρχές τους όπως σε ένα σάβανο». Ε.Λαμπέν, εκδ. Αμερ.Κογκρέσου.
Ο χριστιανικός νους
Ο προσηλυτισμός για τους χριστιανούς είναι ότι ήταν για τους Έλληνες η φιλοσοφία. Ο χριστιανός είναι ένα ζώο που προσηλυτίζει, δεν διαλέγεται. Ο χριστιανός αρνείται τον διάλογο και την παράγωγη σκέψη αφού ακυρώνει την ίδια του την φύση. Αποδεχόμενος τον διάλογο για το δόγμα του παύει να είναι ιουδαιοχριστιανισμός. Στερούμενος την Π.Διαθήκη παύει να τρέφεται. Είναι καταδικασμένος από την φύση του να μονολογεί και να μην ανέχεται. Ταυτόχρονα απαιτεί ανοχή απέναντί του. Δεν είναι ένας άλλος άνθρωπος με άλλες ιδέές. Έχει άλλη νοοτροπία και ψυχοσύνθεση. Έχει άλλες αντιδράσεις και είναι σφάλμα να προβλέπουμε τι θα κάνει βάση των δικών μας συνηθειών. Ο χριστιανικός νους κυριαρχείται από έμμονες φοβίες, παθολογικά πλέγματα, και δεισιδαιμονίες. Βασανίζεται από το άγχος της άλλης έκφρασης και μονολογεί κραυγάζοντας. Στο άγχος αυτό εστιάζονται οι διαστροφές, η κρυφή λογοτεχνία, ο κρυπτο-πλουτισμός.
Οι ανθρώπινοι τύποι
Ο Έλληνας δεν μπορεί φιλοσοφώντας να διαλεχτεί λογικά με τον μαζάνθρωπο του χριστιανισμού. Άλλωστε οι φιλόσοφοι ήταν πάντα ένα μικρό τμήμα της κοινωνίας.
Το παιδί θέλει τροφή για την υπερτροφική του φαντασία, θέλει ήρωες επιζητεί πρότυπα. Ο χριστιανός το γνωρίζει καλά αυτό ελέγχοντας το σύστημα παιδεία και γεμίζοντας την παιδική ψυχή με φοβικά και ενοχικά σύνδρομα. Η αποκατάσταση του σε ώριμη ηλικία είναι όμοια με την ψυχολογική υποστήριξη τροφίμου σε ίδρυμα.
Ο νέος θέλει ιδανικά και όχι δόγματα. Επιζητεί λογική πίστη και όχι δεισιδαιμονική. Ο ώριμος θέλει κοινωνική αλληλεγγύη, πολιτικά προτάγματα και ο γέρος ανθρωπισμό, στοργή και ειρήνη.
Όλοι οι ανθρώπινοι τύποι δεν είναι λογικοί, αντιθέτως ελάχιστοι από αυτούς χαρακτηρίζονται από αυτήν. Αυτή η μειοψηφία προσεγγίζεται με λογικά επιχειρήματα: η Ελληνική Θρησκεία είναι λογική. Η επιστήμη την επιβεβαιώνει καθημερινά. Η ανθρώπινη εμπειρία αποδεικνύει την ορθότητά της. Οδηγεί στην φιλοσοφία και τον ευτυχή βίο.
Η μεγαλύτερη μερίδα, είναι συγκινησιακή, διακατέχεται από το συναίσθημα και προσεγγίζεται με παρορμήσεις με ένστικτα-λειτουργεί με την καρδιά την ψυχή: Θέλει αγάλματα, έργα τέχνης, θέατρο, δράμα και κωμωδία. Θέλει μειλίχιους Θεούς και Θέαινες προσωπικούς του αρωγούς. Λαχταράει τους δίκαιους Θεούς μας που τιμωρούν την κοινωνική αδικία και δεν ανέχονται τα κακουργήματα. Θέλει την επέμβαση των Θεών στα ανθρώπινα πράγματα για να αντιληφτεί τα έργα μέσα από τις Θεϊκές επιφάνειες.
Τέλος μια ενδιάμεση μερίδα της μίξης του διανοητικού με τον συγκινησιακό τύπο έχει και μικτή συμπεριφορά. Η πίστη είναι διανοητικό άλμα υπέρβασης. Η φύση είναι ζωοδότρα άρα ιερή. Η θρησκεία είναι απονομή τιμών στο Κοσμικό Θείο που μας συντηρεί.
Αρχές αντιπροπαγάνδας-παραδείγματα
α)Αρχή της ανεντιμότητας
Μεταφέρουν τα δικά τους ελαττώματα και τις δικές τους κακές προθέσεις στον εχθρό. Φορτώνουν τις συνέπειες των δικών τους ενεργειών. Επιτίθενται και μιλούν για επιθετισμό των θυμάτων τους.
Παράδειγμα:
Κατ αρχήν, είναι προφανές ότι οι Εθνικοί ήταν αυτοί που εξεγέρθηκαν, και δεν πήγαν οι χριστιανοί μια ωραία μέρα να τους κάψουν τον ναό (κάπως έτσι έγιναν και οι όποιες καταστροφές έγιναν αλλού). Εφόσον λοιπόν υπήρχε σύγκρουση, και μάλιστα ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ των Εθνικών, δεν μπορούν να κατηγορούν τους χριστιανούς ότι κατέστρεψαν τον ναό τους, στον οποίο είχαν καταφύγει. Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα
β) Αρχή της μολύνσεως του εχθρού
Αποκάλυψη σκανδάλων –ψέματα. Εδώ χρησιμοποιείται και το κτύπημα στον φορέα και όχι στην ιδέα όταν δεν μπορεί αυτή να αντιμετωπιστεί.
Παράδειγμα:
Ο Σαλμωνέας ήταν ο βασιλιάς της πόλης Σαλμώνη που ο ίδιος έκτισε κοντά στον ποταμό Αλφειό και καβάλησε το καλάμι πιστεύοντας ότι είναι θεός. Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα
 γ) Αρχή του κακού βοσκού
Χρησιμοποιείται όταν οι ιδέες είναι αποδεκτές από τον λαό και θέλουν να τις υιοθετήσουν σαν δικές τους.
Παράδειγμα:
Παρακαλούμε τους νεόκοπους τυμβωρύχους παραχαράκτες της ιστορίας (τύπου Ρασσιά, Αμυρά και ΥΣΕΕ), να μη φορτώνουν στους Ορθοδόξους, και την Ορθοδοξία πράξεις των διωκτών τους! Σαφής επιδίωξη τών Νεοειδωλολατρών: να ξεγελάσουν και να εξαπατήσουν (βασιζόμενοι στο «απολυτήριο ημιμάθειας ή αμάθειας» που εν πολλοίς παρέχει η εκπαίδευση σήμερα). Από πλευράς μου εύχομαι οι άνθρωποι που συμπράττουν (ηθελημένα ή αθέλητα) σ’ αυτό την θλιβερή κωμωδία να αντιληφθούν έστω και τώρα το ατόπημά τους και –αν μη τι άλλο- να αναζητήσουν μόνοι τους την Αλήθεια. Χωρίς «πεφωτισμένους (ψεύτες) καθοδηγητές». Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα
δ)Αρχή της αμφιβολίας
Διασπορά διαδόσεων και φημών με σκοπό την καλλιέργεια δυσπιστίας και καχυποψίας.
Παράδειγμα:
Η αγαπημένη θεά τών αρχαίων Ελλήνων ειδωλολατρών, και μάλιστα τών Αθηναίων, προκύπτει... Αιγύπτια! Μήπως τελικά οι θεωρίες περί "Μαύρης Αθηνάς" δεν είναι τόσο άσχετες όσο τις παρουσιάζουν οι Εθνικιστικοί κύκλοι τής χώρας μας; Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα
ε) Αρχή του μίσους
Χρησιμοποιείται με σκοπό την φανατική συσπείρωση των πιστών όταν νιώθουν απειλή.
Παράδειγμα:
 Μισάνθρωποι και αιμοχαρείς δαίμονες οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων, και εξίσου αιμοχαρείς και βάρβαροι οι πολυθεϊστές πιστοί τους. Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα
στ)Αρχή της υπερβολής
Χρησιμοποιείται με σκοπό τον εντυπωσιασμό και να διεγείρει συναισθήματα.
Παράδειγμα:
Όμως, όχι μόνο οι θεοί τους είναι ξενόφερτοι, αλλά για να συνεννοηθούν μαζί τους, έπρεπε να τους μιλούν "βαρβαρικά", καθότι ως μη Έλληνες, δεν... κατανοούσαν πάντα την Ελληνική! Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα.
ζ)Αρχή της γενικεύσεως
Χρησιμοποιείται όταν απευθύνεται σε αγράμματο κοινό με στόχο την γρήγορη απαξίωση και απόρριψη.
Παράδειγμα:
Ο Απόλλωνας έκοβε, ο Διόνυσος έραβε. Ο Απόλλωνας έδωσε χρησμό στους Δελφούς να βασανίζονται γυναίκες προς τιμήν τού σαδιστή αλκοολικού Διονύσου, και οι πολυθεϊστές πιστοί τους, άλλοι από βλακεία, άλλοι από σαδισμό, έσπευδαν να βασανίζουν με το μαστίγιο Ελληνίδες! Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα
η) Αρχή της ασφάλειας.
Χρησιμοποιείται με σκοπό να κατοχυρώσει την εξουσία και τα κεκτημένα φοβίζοντας τον λαό.
Παράδειγμα:
Ευχόμαστε κάποτε οι άνθρωποι αυτοί  να απορρίψουν τους αρχαίους δαίμονες, όπως τους απέρριψαν οι πρόγονοί μας, και δέχθηκαν τη σωτηρία του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Είναι απορίας άξιο, πόσο διεστραμμένος πρέπει να είναι ένας άνθρωπος, για να λατρεύει τέτοια αιμοδιψή τέρατα, και να θαυμάζει μια τέτοια πρωτόγονη και αιμοχαρή εποχή! Και είναι να απορεί κανείς για την αμάθεια όσων δίνουν σημασία στις πολυθεϊστικές βάρβαρες κραυγές, σήμερα, σε μια χριστιανική πολιτισμένη κοινωνία! Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα
η)Αρχή της διαψεύσεως
Χρησιμοποιείται σε κοινό με κριτική ικανότητα. Χρήση στοιχείων με σκοπό να συμφωνούν με τα δικά τους συμπεράσματα.
Παράδειγμα:
 Τι έχουν λοιπόν να πουν οι Νεοειδωλολάτρες, για τις καταστροφές που έκαναν ΟΙ ΙΔΙΟΙ οι αρχαίοι Έλληνες ομόπιστοί τους, σε πλήθος μνημείων τής αρχαίας Ελλάδος. Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα
θ)Αρχή της διαστρέβλωσης
Χρησιμοποιείται με σκοπό της μετατροπής νοήματος από θετικό σε αρνητικό.
Παράδειγμα:
 Έτσι η λέξη: «Παγανιστής», έγινε συνώνυμο με το: «χωριάτης» που λέμε σήμερα, εννοώντας τον αμόρφωτο και αμαθή δεισιδαίμονα Πηγή: Ορθόδοξη Δογματική έρευνα.
Συμπεράσματα
Το τμήμα της παρούσης μελέτης αφορά την μέθοδο επίθεσης στην χριστιανική προπαγάνδα (Αντιπροπαγάνδα) δια της υποβολής με στόχο το συναίσθημα. Υποβολή που δεν αντίκειται στην λογική εξέταση. Υποβολή που δεν οδηγεί στον παραλογισμό και στην αντίθεση λογικής και συναισθήματος. Η αντιπροπαγάνδα χρησιμοποιείται προς όφελος του πλήθους που στερήθηκε την Ελληνική παιδεία και παραμένει στην άγνοια και το έλεος του χριστιανού σκοταδιστού. Σκοπό έχει την απομάκρυνση από πλανερούς αρνησίζωους στόχους και την επαναφορά του συναισθήματος στην φυσική τάξη.
Μετανόησε για να καθαρθείς όχι για να μην τιμωρηθείς. Η τιμωρία των Θεών είναι ο νόμος της κοσμικής τάξης και όχι ενός δόγματος. Ο φόβος των μυστηρίων επιδιώκει τον συνειδησιακό συγκλονισμό και όχι την χειραγώγηση. Η πίστη στους Θεούς αποτελεί διανοητικό άλμα και όχι διανοητική παραίτηση. Τα Ελληνικά δόγματα αποτελούν αιώνια μεταβαλλόμενες αλήθειες και όχι αφύσικες μονολιθικές διατάξεις.
Η αγάπη ορίζεται ως αλληλεγγύη στον συμπολίτη παραστάτη και όχι ως χλιαρό συναίσθημα ανθρωπισμού. Η φιλία αποτελεί αγαθό και όχι μέσο για συμμαχίές κοινών συμφερόντων. Ο φόβος είναι αποτρεπτικός κινδύνου και όχι φόβος μεταφυσικού. Ο μύθος στοχεύει στην προστασία του Θείου από τον καγχασμό αφρόνων και πεδίο πνευματικής ερεύνης για τους έμφρονες.
Ο σκοπός ορίζει τα μέσα, δεν τα αγιάζει για τον σκοπό.
Τέλος ο συναισθηματικός επηρεασμός στοχεύει στο θρησκευτικό βίωμα της κοινωνίας μες το θείο και όχι στον ερεθισμό των παθών και των ενστίκτων. Η επικράτηση του χριστιανισμού δεν αποδεικνύει τίποτα για την ορθότητα της θεωρίας του, αλλά ότι απετέλεσε την ζωτικότερη κοινωνική ομάδα μια δεδομένη περίοδο με την καλύτερη προσηλυτιστική εργασία.

Μεγιστίας-Δωδωναίος Κήρυξ

Δεν υπάρχουν σχόλια: