Στο σημείωμά μου της 4ης Ιουλίου προσπάθησα να σκιαγραφήσω την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το φαινόμενο της τρομοκρατίας από κάποιους αιθεροβάμονες, που αποκαλούν εαυτούς δημοκρατικές δυνάμεις. Ακόμη λιγότερο γνωστό και από ελάχιστους συνειδητοποιημένο είναι το γεγονός ότι... ανάλογη εθελοτύφλωση ή στρουθοκαμηλισμός κυριαρχεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Εδώ και χρόνια προσπαθώ να ενημερώσω σχετικά εκείνους που διαβάζουν αυτή τη στήλη, με ασήμαντη νομίζω απήχηση. Και εγώ όμως έμεινα κατάπληκτος για την ανεπάρκεια της σχετικής ενημέρωσής μου διαβάζοντας τη συγκλονιστικού περιεχομένου συνέντευξη του διακεκριμένου αιγύπτιου δημοσιογράφου Μάγκντι Αλλάμ προς τον Δ. Δεληολάνη, στο περιοδικό «Κράμα» (Ιούνιος 2004). Σταχυολογώ μερικά από τα όσα σχεδόν απίστευτα αποκαλύπτει αυτός ο μουσουλμάνος δημοσιογράφος, αναπληρωτής διευθυντής της εγκυρότερης ιταλικής εφημερίδας, της «Corriere della Sera».
«Τους ισλαμιστές τρομοκράτες τούς παράγει σήμερα η Ευρώπη με δύο τρόπους. Ο ένας είναι η άγνοια των διαφορών, που υφίστανται στο μουσουλμανικό σύμπαν, το οποίο είναι σύνθετο και πολύπλοκο. Ο άλλος συνδέεται με το μεταναστευτικό κύμα των μουσουλμάνων στην Ευρώπη. Οσο πιο μορφωμένος είναι ο μετανάστης τόσο περισσότερο αναζητά την ταυτότητά του σε ιδεολογικά πρότυπα. Με αυτόν τον τρόπο είναι εύκολο να μετατρέψεις τη θρησκευτική του παράδοση σε ιδεολογία και την ιδεολογία σε στράτευση (...). Εδώ και δύο δεκαετίες οι εξτρεμιστές έχουν καταλάβει όλα τα τζαμιά (στον αραβικό κόσμο) και ελέγχουν σχεδόν όλους τους κληρικούς. Το ίδιο πρότυπο διάδοσης εφαρμόζουν τώρα και στην Ευρώπη [έχουμε την αφέλεια να πιστεύομε ότι το ισλαμικό πολιτιστικό κέντρο στην Παιανία θα αποτελέσει εξαίρεση;]. (...) Το μετριοπαθές Ισλάμ βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας! Υπάρχουν μετριοπαθείς μουσουλμάνοι θεολόγοι που ερμηνεύουν το Κοράνι με ιστορικά και επιστημονικά κριτήρια,αλλά η φωνή τους δεν ακούγεται».
Και συνεχίζει ο κ. Αλλάμ: «Αν ρίξετε μια ματιά στα αραβικά κανάλια θα διαπιστώσετε αμέσως ότι έχουν υιοθετήσει, στο σύνολό τους, τη γλώσσα της βίαιης αντιπαράθεσης με οτιδήποτε μη ισλαμικό. (...) Ξαναγυρίσαμε στην εποχή του Μεσοπολέμου, όταν ο μέγας μουφτής της Ιερουσαλήμ ερωτοτροπούσε ανοιχτά με τον Χίτλερ. (...) Τον τελευταίο χρόνο διαπιστώσαμε ότι και η Ιταλία, όπως και η Γαλλία και η Βρετανία, μετετράπησαν σε χώρες εξαγωγής τρομοκρατών. H ιταλική αντιτρομοκρατική αστυνομία απέδειξε ότι μπορεί να ελέγξει τον χώρο της ισλαμικής τρομοκρατίας. Εξάρθρωσε πολλές εξτρεμιστικές ομάδες. Τα δικαστήρια όμως αθώωσαν τα μέλη τους. Δυσκολεύονται να καταλάβουν μια παγκοσμιοποιημένη τρομοκρατία. H ίδια η νομοθεσία δεν είναι σε θέση να προλάβει την επίθεση ενός καμικάζι. Ο νόμος απαιτεί αποδείξεις, γιάφκες και όπλα. Αλλά το όπλο του καμικάζι είναι το ίδιο το σώμα του. Κι αυτό ο νόμος δεν μπορεί να το προβλέψει. Στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει ένα νομοθετικόαλλά κυρίως στρατηγικό κενό. H Ευρώπη πρέπει να αναλάβει την υπεράσπιση δύο θεμελιωδών αξιών τηςοι οποίες υπονομεύονται από τους ισλαμιστές: την αντίληψη για την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής και την ανεξιθρησκία της πολιτείας. Είναι ιδέες ξένες προς το Ισλάμ, κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού.Σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουμε τουλάχιστον 14 εκατομμύρια μουσουλμάνους, ενώ εκκρεμεί και η υποψηφιότητα της Τουρκίας. (...) Οι Γάλλοι το λένε ανοιχτά: η ευρωπαϊκή ταυτότητα διαμορφώθηκε σε αντιπαράθεση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία!».
Και μια που ο Οσάμα μπιν Λάντεν και οι τρομοκράτες του διεξάγουν ιερό πόλεμο (τζιχάντ) εναντίον των Σταυροφόρων (χριστιανών), πράγμα που αρνούνται να δουν οι εθελοτυφλούντες Ευρωπαίοι λόγω της σεβαστής κατά τα άλλα χαλαρής θρησκευτικότητας ή της αθείας τους, να προσθέσω στα ανωτέρω και την ακόλουθη καίριας σημασίας επισήμανση του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, Τζόναθαν Ρίλεϊ-Σμιθ:
«Παραδοσιακά οι διαφορές ανάμεσα στις Σταυροφορίες και στον τζιχάντ είναι ότι το δεύτερο είναι επιθετικό και δεν χρειάζεται αφορμές. Οι χριστιανικοί ιεροί πόλεμοι πάντα χρειάζονταν κάποιο είδος δικαιολογημένων αιτιών, που σημαίνει ότι ήταν αντίδραση σε μια αδικία από κάποιον άλλον. Ο τζιχάντ δεν χρειάζεται καμία αφορμή, γιατί απλούστατα αφορμή αποτελεί η ύπαρξη της απιστίας των αλλοθρήσκων. Και ο χριστιανός εχθρός πρέπει να καταστραφεί».
Το ιλαροτραγικό είναι ότι τα θύματα του τζιχάντ σπανίως πια είναι ή αισθάνονται χριστιανοί.
Αν κάποιοι εξ υμών θεωρούν τις εκλογές ως μέσον ανατροπής των κατακτητών, εγκληματούν κατά του εαυτού τους. Δεν θα συμμετάσχουμε σε εκλογές τους όρους των οποίων καθορίζει ο εχθρός. Η μαζική αποχή και η απονομιμοποίηση των εκλογών τους είναι βασικός όρος ανατροπής των κατακτητών. Δεν πρέπει να παίξουμε θέατρο σε ένα έργο με δικό τους σενάριο. Εξηγούμαι περαιτέρω. Πώς είναι δυνατόν να λάβουμε μέρος στις εκλογές των κατακτητών χωρίς να έχει γίνει εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων από όλους τους ελληνοποιημένους εισβολείς; Χωρίς εκκαθάριση εκλογικών καταλόγων δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στις εκλογές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου