Wikileaks versus Νταβούτογλου

Ο

Παναγιώτης Ήφαιστος

 Τσε Γκεβάρα ήθελε «ένα και δύο ακόμη Βιετνάμ». Εμείς θέλουμε όχι ένα αλλά χιλιάδες Wikileaks. Απρόσμενα συγκροτείται «πλανητική δημοκρατική επανάσταση». Δημοκρατική δημόσια πολιτική σημαίνει διαφάνεια-έλεγχος: Στον κατ’ αλήθειαν πολιτικό βίο στον Δήμο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, οι εντολείς πολίτες φώτιζαν τα πάντα, συζητούσαν τα πάντα και εξέλεγαν ή έπαυαν επί τόπου τους εκάστοτε εντολοδόχους κυβερνήτες. Στον Δήμο προσέρχονταν ακόμη και αντιπρόσωποι αντίπαλων Πόλεων.
Βέβαια, είναι μάταιο να αναμένουμε τέτοιες βαθμίδες δημοκρατικής πολιτικής οργάνωσης βραχυχρόνια. Η φορά κίνησης, εν τούτοις, προς τα εκεί θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη. Η αμερικανίδα ΥΠΕΞ Κλίντον, όμως, έχει διαφορετική άποψη: Οι αλήθειες που φώτισε το Wikileaks, λέει, «αποτελούν επίθεση ενάντια στη διεθνή κοινότητα». Οι δημοκρατικά μεταμφιεσμένοι σύγχρονοι δεσπότες θέλουν πολιτική και διπλωματία συνωμοτικά κατασκευασμένη στο σκοτάδι. Όχι δημόσια και φωτισμένη. Το Wikileaks καταμαρτυρεί ότι η τεχνολογία μπορεί να καταστεί δημοκρατικός δυναμίτης και καταλύτης πλανητικών αντί-ηγεμονικών συσπειρώσεων σε όλα τα επίπεδα. Πλανητικά, εθνοκρατικά και τοπικά οι εξουσίες μπορούν να ελεγχθούν ακαριαία από τον «διαδικτυακό δημοκρατικό Δήμο». Ποταμοί πληροφοριών φωτίζουν διαρκώς την αλήθεια, αναρίθμητες δικτυακές σμίλες υφαίνουν αναρίθμητους δημοκρατικούς ελέγχους. Αποστάσεις εκμηδενίζονται, μια πρωτόγνωρη «πλανητική άμεση δημοκρατία» αναδύεται άπιαστη και ασύλληπτη. Το νέο πολιτικό μας δόγμα μπορεί να είναι: «Πίσω από κάθε κομπιούτερ να κάθεται και ένας πολίτης, μπροστά από κάθε εξουσία να ορθώνονται δικτυωμένοι πολίτες και κρατικά, διακρατικά και οικουμενικά χιλιάδες Wikileaks να φωτίζουν τη δημόσια πολιτική».

Πρώτη φορά μετά τη Βυζαντινή Οικουμένη συγκροτείται μια ιδιόμορφη οικουμενικότητα: Πολιτειακή συγκρότηση στο επίπεδο του έθνους συνάμα και «κοσμοσυστημικός πολιτικός πολιτισμός», θα έλεγε και ο Γιώργος Κοντογιώργης. Πλανητικά διαδικτυακή κοινωνία σχέσεων χωρίς κατακτητές και κατακτημένους. Εθνοκρατικά εθνική ανεξαρτησία, κοσμοθεωρίες, ηθική-δικαιοσύνη συμβατά με την κοινωνική ετερότητα κάθε έθνους. Επιπλέον στα σύνορα: άμυνα και ασφάλεια. Ζήτω η διαδικτυακή πλανητικοποίηση των ανθρώπινων σχέσεων αλλά ζήτω και η εθνική ανεξαρτησία. Κάτω οι εξισωτικοί διεθνισμοί και οι ύπουλες παγκοσμιοποιήσεις.

Το Wikileaks διδάσκει: Οι «τρομοκράτες» μπορούν «να τρομοκρατηθούν» διαδικτυακά. Γιατί «τρομοκρατικά» είναι πολλά από αυτά που φωτίστηκαν. Χαρακτηριστικά, ο Νταβούτογλου, αναφέρεται στο Wikileaks να λέει, μεταξύ άλλων: «Στα Βαλκάνια θα παλινορθώσουμε την Οθωμανική Αυτοκρατορία». Βέβαια στο βιβλίο του Το στρατηγικό βάθος λέει περισσότερα και χειρότερα. Ευτυχώς, το διαβάζουν χιλιάδες. Το Wikileaks όμως φώτισε άπλετα την κοροϊδία των «μηδενικών παιχνιδιών». Επίσης, τον ριψοκίνδυνο και ευάλωτο χαρακτήρα του νέο-Οθωμανικού εγχειρήματος των Ερτογάν/Νταβούτογλου. Ελέω Wikileaks γνωρίζουμε καλύτερα ότι ενώ αυτοί οι δύο νέο-Οθωμανοί σχοινοβατούν εσωτερικά-εξωτερικά, εκατέρωθεν, πολλοί αγριοκοιτούν: στρατηγοί, Κούρδοι, Εβραίοι, Αμερικανοί και αναρίθμητοι άλλοι. Στοιχειώδης αντίσταση από ένα κράτος όπως η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει τη διαλεκτική των σχέσεων.

Εμείς όμως σπασμωδικά και με ηττοπάθεια σπεύδουμε να τους κατευνάσουμε και να τους παραχωρήσουμε Κύπρο, μέρος του Αιγαίου, βλέπε και Θράκη. Τα κράτη, όμως, ποτέ δεν παραχωρούν την κυριαρχία που καταμερίζει σ’ αυτά η διεθνής νομιμότητα. Μήπως χάσαμε κανένα επιθετικό πόλεμο και δεν το ξέρουμε! Σε περίοδο ειρήνης φαινόμαστε να εκχωρούμε εθνική ανεξαρτησία. Υπομονή, μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε. Και ευχαριστούμε το Wikileaks.

* O Παναγιώτης Ήφαιστος είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων-Στρατηγικών Σπουδών, www.ifestosedu.gr, Πανεπιστήμιο Πειραιώς