Ποιους, άραγε, απειλεί ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου τοποθετώντας ένα «γεμάτο περίστροφο» στο τραπέζι;

Φαίνεται ότι δεν κατανοεί πως η προσφυγή στο ΔΝΤ αποτελεί μια «ρώσικη ρουλέτα», που οδηγεί νομοτελειακά στην πολιτική αυτοκτονία της κυβέρνησης και στον εγκλεισμό της Ελλάδας στο «σιδερένιο κλουβί», στην πολιτικοοικονομική «μέγκενη» των υπερατλαντικών κέντρων εξουσίας.
Το πρώτο σοβαρό -και ίσως καθοριστικό- πολιτικό λάθος που διέπραξε η κυβέρνηση αποτέλεσε ο χειρισμός και η υπερδιόγκωση του ελλείμματος στο 12,7%, κινούμενη από μια μικρόνοη και καθαρώς μικροκομματική σκοπιά: Από τη μια πλευρά να επιρρίψει τις ευθύνες της σπατάλης και της «νόθευσης» των στατιστικών στοιχείων στην προηγούμενη κυβέρνηση και από την άλλη να μεταθέσει τις πληρωμές στον επόμενο προϋπολογισμό ώστε να φανεί αποτελεσματική μειώνοντας το έλλειμμα κατά 4%...
Όμως οι διαστάσεις του προβλήματος ακύρωσαν αυτόματα τι λογική αυτή και η κυβέρνηση έπεσε στη δική της παγίδα. Άλλωστε φρόντισε η ίδια γι' αυτό, αφού διακήρυξε ότι η... χώρα τελεί υπό χρεοκοπία, ότι οι στατιστικές μας είναι ψευδείς, ότι έχουμε εκχωρήσει τμήμα της εθνικής μας κυριαρχίας, ότι ως χώρα είμαστε αναξιόπιστοι... Αυτές οι εξελίξεις αποτελούν πρωτοφανή γεγονότα στην πολιτική ιστορία της χώρας και σε κάθε άλλη περίπτωση θα είχαν σοβαρότατες πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες. Όμως σήμερα αντιμετωπίζονται ως στοιχεία ειλικρινούς αυτοκριτικής από τα ΜΜΕ και τους κύκλους των συμφερόντων, οι οποίοι επιδιώκουν να προωθήσουν ιστορικές αλλαγές που θα ενσωματώσουν στους μηχανισμούς του ανταγωνισμού τα έσχατα «υπολείμματα» του κοινωνικού κράτους.
Το χρέος, τα ελλείμματα, η απουσία μιας αναπτυξιακής στρατηγικής, τα υψηλά επιτόκια δανεισμού αποτελούν έναν «εκρηκτικό μηχανισμό» στα χέρια της κυβέρνησης. Όμως η κυβέρνηση δεν έχει ούτε την πολιτική ικανότητα ούτε έναν επαρκή σχεδιασμό για να αντιμετωπίσει αυτόν τον «μηχανισμό» της κρίσης. Συνεχίζοντας να διαδραματίζει τον ρόλο του «ενδιάμεσου», επιχειρεί να μεταφέρει την ευθύνη πρώτα στην ΕΕ και στους μηχανισμούς της Ευρωζώνης, επικουρικά στις ΗΠΑ, και τώρα προκύπτει ως έσχατη λύση το ΔΝΤ.
Αυτή λοιπόν η εκδοχή διατυπώνεται ως εναλλακτική λύση από την κυβέρνηση. Επιδεικνύοντας η ίδια μια πρωτοφανή πολιτική μοιρολατρία και ανικανότητα, επιδιώκει να ρίξει σε άλλον το «αμάρτημα» για τα σκληρά μέτρα και τις τραγικές κοινωνικές επιπτώσεις που θα έχουν τα μέτρα αυτά. 

http://www.paron.gr
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ «η καλλιέργεια του πατριωτισμού αποτελεί σήμερα την μοναδική απάντηση, ώστε ο λαός μας να μπορέσει να αποκρούσει ενημερωμένος, ενωμένος και άγρυπνος αυτό το σατανικό σχέδιο ξεσκεπάζοντας και απομονώνοντας τους εχθρούς του, όποιοι και αν είναι και όπου κι αν βρίσκονται. Αρκετά κοιμηθήκαμε έως τώρα.»