Ο λύκος την αντάρα χαίρεται. Γι’ αυτό άλλωστε προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, δημιουργώντας συνεχώς αντάρα φόβου και παραπληροφόρησης. Προσπαθεί να διασωθεί ενεργοποιώντας “κοινωνικούς αυτοματισμούς” και στρέφοντας τη μια κοινωνική τάξη εναντίον της άλλης.
Όσο και αν σοκάρει εκ πρώτης όψεως η λέξη, το βέβαιο είναι....
ότι η σύγκρουση λαού και καθεστώτος θα είναι η μοιραία κατάληξη της κατάστασης στην οποία έχουμε εισέλθει. Ο λαός, χωρίς καν να το συνειδητοποιεί πλήρως αυτή τη στιγμή, μπαίνει σιγά σιγά στο δρόμο χωρίς επιστροφή. Μπαίνει ήδη σε αναπόδραστη πορεία εξέγερσης. Αν δεν συμβεί κάποιο κοσμοϊστορικό γεγονός που θα επαναφέρει γρήγορα το….
πρότερο επίπεδο διαβίωσης, το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.
Αν προσέξει κάποιος με αντικειμενικό βλέμμα την εξέλιξη των γεγονότων θα καταλήξει σ’ αυτό το συμπέρασμα. Μπορεί αυτή τη στιγμή να μην διακρίνονται πουθενά στον ορίζοντα εκείνες οι δυνάμεις και εκείνα τα πρόσωπα που θα πρωταγωνιστήσουν στις αναμενόμενες εξελίξεις, αλλά πάντα η κάθε κοινωνία έχει τις απαντήσεις, όταν οι συνθήκες το απαιτούν.
Η πορεία προς τη σύγκρουση τροφοδοτείται από τρεις κυρίως παράγοντες:
1) Από τη συνειδητοποίηση της αποτυχίας του μεταπολιτευτικού κρατικοδίαιτου πολιτικοοικονομικού καθεστώτος και της κρίσης που αυτό έφερε.
2) Από το ότι η πρόταση του καθεστώτος για έξοδο από την κρίση, δηλαδή το μνημόνιο, απέτυχε παταγωδώς, σπρώχνοντας το λαό ακόμα πιο πολύ στην ταπείνωση και την εξαθλίωση και
3) Από το ότι αυτό το ίδιο το σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς, το οποίο απέτυχε πλήρως, έχει το θράσος να θέλει να συνεχίσει να ηγείται της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτός ο τρίτος παράγοντας είναι και ο πιο σοβαρός και η αιτία που τελικά θα ανάψει το φυτίλι της εξέγερσης. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς λογικός άνθρωπος να αναμένει ότι αυτό το κρατικοδίαιτο διεφθαρμένο καθεστώς, θα μεταμορφωθεί ξαφνικά σε «άγγελο» και θα επιστρέψει στην ελληνική κοινωνία τον πλούτο που άρπαξε. Απεναντίας το σύνθημα της γενικής εφόδου που έριξε, για πλήρη πλέον αφαίμαξη του λαϊκού πλούτου, είναι ότι «η κρίση γεννά ευκαιρίες».
Ευκαιρίες όμως για ποιον;;; Όχι φυσικά για τον άνεργο που ψάχνει να βρει ένα μεροκάματο για να ζήσει τα παιδιά του. Όχι φυσικά για τον μικρομεσαίο ή για τον ελεύθερο επαγγελματία που φυτοζωούν, βάζουν λουκέτα ή αυτοκτονούν κάτω από την μέγγενη των χρεών. Το σύνθημα αφορά τα μέλη της καθεστωτικής κρατικοδίαιτης πολιτικοικονομικής ολιγαρχίας, που έχουν τις οικονομικές δυνάμεις, την εξουσία, τα ΜΜΕ και τα κονέ.
Αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μεταβληθεί σε «άγιο», απεναντίας, με μαθηματική ακρίβεια, θα πέσει περισσότερο με τα μούτρα στο γενικό ξεκοκάλισμα του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου. Ο λύκος την αντάρα χαίρεται. Γι’ αυτό άλλωστε προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, δημιουργώντας συνεχώς αντάρα φόβου και παραπληροφόρησης. Προσπαθεί να διασωθεί ενεργοποιώντας “κοινωνικούς αυτοματισμούς” και στρέφοντας τη μια κοινωνική τάξη εναντίον της άλλης.
Όμως αυτή η βέβαιη συμπεριφορά του, σε συνδυασμό με το οικονομικό αδιέξοδο και την χωρίς ορατή ημερομηνία λήξεως εξαθλίωση του λαού, βάζουν αναπόφευκτα το τραίνο της εξέγερσης στις ράγες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου