Το βιβλίο της Στέλλας Τζομπανάκη φέρει τον τίτλο «Creforce» και απευθύνεται σε νεαρούς αναγνώστες. Είναι γραμμένο όπως ανέφερε η ίδια, από την οπτική γωνία των στρατιωτών και, κυρίως, των Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτών που έλαβαν μέρος στην μάχη της Κρήτης και συμπεριλαμβάνει εκτός από τις μαρτυρίες του και πληροφορίες για την ελληνική ιστορία και παράδοση.
Στην συζήτηση που ακολουθεί, η συγγραφέας μιλά, αφενός, για την ερευνητική της εμπειρία όσον αφορά τη συγγραφή του βιβλίου, αλλά και για μία πολύ πιο προσωπική διαδρομή την οποία η ίδια ως Ελληνίδα της δεύτερης γενιάς έκανε κατά την διάρκεια των δύο χρόνων που αφιέρωσε για να γράψει το «Creforce»..
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ
- Γιατί ένα βιβλίο για την Μάχη της Κρήτης;
Η ιδέα γι’ αυτό το βιβλίο, ανώριμη βέβαια ακόμα, γεννήθηκε πριν από περίπου......
23 χρόνια. Ήμουν 15 χρονών και είχα πάει στην Κρήτη για να επισκεφθώ τους συγγενείς των γονιών μου. Είχαμε πάει για κυνήγι με έναν θείο μου και στην επιστροφή το μάτι μου πήρε μία πινακίδα στα αγγλικά. ‘Σταμάτα θείο’ φώναξα και ο θείος φρενάρισε απότομα. Φοβήθηκε ο άνθρωπος. Του ζήτησα να κάνει όπισθεν για να δω καλύτερα τι έγραφε η επιγραφή. Η πινακίδα έγραφε στα αγγλικά «Suda Bay War Cemetery». Τα αγγλικά ήταν που με τράβηξαν σε εκείνη την πινακίδα, αλλά όταν στη συνέχεια ακολουθήσαμε εκείνο τον δρόμο και φτάσαμε στο νεκροταφείο, είδα το σήμα των ANZACS πάνω στις ταφόπλακες. Απόρησα. Τι κάνουν Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες εδώ, ρώτησα τον θείο μου. Ανακάλυψα ότι εκεί στην γη των γονιών μου υπήρχε ένας άρρηκτος δεσμός αίματος και γενναιότητας με την χώρα στην οποία είχα γεννηθεί εγώ. Δεν το γνώριζα, δεν το είχα ακούσει ποτέ. Τότε μου γεννήθηκε η ιδέα να γράψω τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων που έφυγαν από την Αυστραλία για να πολεμήσουν στον τόπο των προγόνων μου. Περίπου 23 χρόνια αργότερα, εντελώς κατά τύχη, μού προτάθηκε από τον εκδοτικό οίκο Black Dog Books να γράψω την ιστορία της Μάχης της Κρήτης. Δεν το πρότεινα εγώ, ο εκδοτικός οίκος μού έκανε την πρόταση προκειμένου αυτό το βιβλίο να ενταχθεί στην σειρά των ιστορικών σχολικών βιβλίων Drum Series, η οποία αυτή τη στιγμή διδάσκεται σε σχολεία της Αυστραλίας και ασχολείται με την αυστραλιανή στρατιωτική παρουσία στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι προέκυψε το «Creforce».
- Πού στήριξες την έρευνά σου;
Ήταν μία πολύ δύσκολη διαδικασία. Σίγουρα, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστραλίας με βοήθησε πολύ. Πέρασα ατέλειωτες ώρες εκεί, βρίσκοντας μαρτυρίες και άλλα στοιχεία. Πρέπει, βέβαια, να αναφέρω ότι τα στοιχεία διέφεραν πολύ από την μία πηγή στην άλλη, κάτι που οδηγούσε σε περισσότερη έρευνα. Έκανα όμως και συνεντεύξεις βετεράνων που έλαβαν μέρος στη μάχη και σήμερα ζουν στη Μελβούρνη. Επιστημονικά ήταν μία εκπληκτική εμπειρία, έστω και αν πολλές φορές αποδεικνυόταν απίστευτα δύσκολη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:
http://neoskosmos.com/news/el/node/6478
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ «η καλλιέργεια του πατριωτισμού αποτελεί σήμερα την μοναδική απάντηση, ώστε ο λαός μας να μπορέσει να αποκρούσει ενημερωμένος, ενωμένος και άγρυπνος αυτό το σατανικό σχέδιο ξεσκεπάζοντας και απομονώνοντας τους εχθρούς του, όποιοι και αν είναι και όπου κι αν βρίσκονται. Αρκετά κοιμηθήκαμε έως τώρα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου