Nεφελώματα Ανδρομέδας, μαϊμούδες Ισλανδίας

Ευγένιου Ανδρικόπουλου

  Γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της διαστροφικής σύζευξης δύο θηλυκών. Της αλαζονείας με την ατιμωρησία. Διογκώνεται υπερτρεφόμενο του εξουσιαστικού γάλακτος και εκτραχύνεται εκ της λαϊκής αδράνειας. Ένα αποφώλιο τέρας του οποίου οι εμφανίσεις πληθαίνουν με τελευταία την... αποκρουστική του παρουσία του στα blogs.
  Στον ναό των θυμάτων του με τις εκκρίσεις όξινων πολιτικών σιέλων εκ μέρους του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και επί σειρά ετών υψηλόβαθμου στελέχους όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ το οποίο απορρίπτοντας τον σοσιαλιστικό του μανδύα στην μετά Ανδρέα Παπανδρέου εποχή, αποκάλυπτε το στυγνό νεοφιλελεύθερό του πρόσωπο.
  Λέξεις όπως «λαός», «χρέος», «ευθύνη», διαγράφηκαν με μια κοντυλιά από το λεξιλόγιό του, για να αντικατασταθούν από τις απεχθείς έννοιες του «πολίτη» (συνταγματικά αδόκιμος όρος που όμως θεμελιώθηκε στο όνομα της σύγχρονης πληθυσμιακής μας σούπας) του «προσωπικού οφέλους» (τα αργύρια των μιζών) της «μειοδοσίας» (οι εθνικές ταπεινώσεις) και της «υποτραπέζιας και επιτραπέζιας συναλλαγής» (των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων).   Λέξεις ωστόσο όχι και τόσο άγνωρές του αφού δι’ αυτών κατήγγειλαν εξακολουθητικά το αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο της ΝΔ με αποτέλεσμα να φθαρούν από την τριβή στα δόντια τους. Έτσι τις κατάπιαν. Για να δηλητηριαστούν στην παραισθητική τους ουσία.   Από ποιες; Από τις λέξεις  που δημοσίως εξόρκιζαν κατά τα προ του Σημίτιου εκσυγχρονισμού έτη. Επειδή πάντα καραδοκούσε ο κίνδυνος του πολιτικού τους αποκεφαλισμού. Μην με μεμφθεί λοιπόν κάποιος  που πλάι στο Θεόδωρο Πάγκαλο ή τον Άκη Τσοχατζόπουλο, (αυτά τα πολιτικά πιθανώς και ποινικά μιαρά για διαφορετικούς λόγους πρόσωπα της επικαιρότητας), δεν τοποθετώ τους καθ’ όλα ισάξιούς τους κ.κ. Αλογοσκούφη ή Βουλγαράκη για παράδειγμα.
  Δεν το κάνω επειδή δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από αυτούς, πλην από το «ό,τι για το καθεστώς είναι νόμιμο επιβάλλεται στον λαό και ως ηθικό». Επί της λογικής αυτής αδειοδοτήθηκε στην χρήση του νόμου ως όπλο του ο τραπεζίτης ληστής. Για το κατά του λαού μαζικό έγκλημά του.
  Και πότε; Την ίδια στιγμή που δια του ποινικού ροπάλου τιμωρείται σε ισόβιο εγκλεισμό ο ληστής τραπεζών στις κατά των τραπεζιτών ληστείες του για την χρήση του ρεβόλβερ του. (Στην κρίση σας ποιου το όπλο είναι περισσότερο καταστροφικό).
  Αρχή στην οποία προϊόντος του χρόνου προσχώρησε ως μη όφειλε η άλλοτε σοσιαλιστική παράταξη για να υποστούμε μια σειρά από ταπεινώσεις. Εθνικές, κοινωνικές, πολιτικές, και προσφάτως οικονομικές. Κι όμως ακόμη και τώρα, ελάχιστα προ του πνιγμού, εξακολουθούν θρασύτατα να καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες σωτηρίας όχι του λαού, αλλά των ντόπιων και αλλοδαπών τραπεζιτών και μονοπωλίων που έχουν αρχής γενομένης της Μητσοτάκειας εποχής, υποθηκεύσει όχι μόνον το κράτος, αλλά εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ένα προς ένα τα νοικοκυριά του. (Οι εν σειρά αυτοκτονίες το επιβεβαιώνουν..)   Αρκεί προς επίρρωση αυτών ν΄ αναφερθεί πως με βάση τον κρατικό προϋπολογισμό, που έχει ήδη ανατραπεί επί τα χείρω, οι πληρωμές τόκων (12,3 δισ. ευρώ) είναι διπλάσιες από τις πληρωμές συντάξεων (6,4 δισ.), ενώ τα χρεολύσια (29,1 δισ.) ξεπερνούν τις δαπάνες προσωπικού (26,5 δισ.)! Και για να φανεί ξεκάθαρα πως στο δίλημμα λαός ή τραπεζίτες και μονοπώλια το καθεστώς απαντά με το δεύτερο, ο υιός της Μαργαρίτας ενίσχυσε με δέκα δις ευρώ τις τράπεζες πλέον των 28 που αυτές είχαν λάβει εκ του εξαφανισθέντος ως ο θείος του πρώην πρωθυπουργού.
  Κι όμως ακόμη και τώρα λύση υπάρχει. Ναι υπάρχει! Μία και μόνη. Και δεν είναι άλλη από την κοινωνική αναγκαιότητα της ηρωϊκής αν χρειαστεί εξόδου από το ευρώ και την ΟΝΕ (που μόνο τους έχοντες και κατέχοντες εξυπηρετούν), σε συνδυασμό με την παύση εξυπηρέτησης του χρέους ως την ολική επαναδιαπραγμάτευσή του, με στόχο την μείωση ή και την διαγραφή του. (Έτσι κι αλλιώς κατά το 90%, νεφελώματα Ανδρομέδας, μαϊμούδες Ισλανδίας, κινούμενα τοκογλυφικά σκίτσα των χρηματοπιστωτικών υπολογιστών και προϊόν διαφθοράς είναι..)   Ταυτόχρονα να τεθεί φραγμός στην τραπεζιτική και τραπεζική ασυδοσία με την παράλληλη ποινική απαγόρευση φυγής κεφαλαίων από την χώρα, και: Να κρατικοποιηθούν οι μεγάλες τράπεζες με την επανένταξη στο δημόσιο των στρατηγικής σημασίας εκποιηθέντων επιχειρήσεων και να τεθεί σε άμεση εφαρμογή ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων μιας μακρόπνοης βιοτεχνικής, βιομηχανικής, αγροτικής, κτηνοτροφικής και σοβαρής τουριστικής πολιτικής.
  Τέλος να επανέλθει η επί ποινή απαγχονισμού φορολόγηση των ανωνύμων εταιριών στα ως το 1981 ποσοστά φορολόγησης της τάξης του 45% και οι ασφαλιστικές εισφορές στο 28% ως ήταν ως το 1990.  Και μην διαβάσω κανένα καθεστωτικό παπαγαλάκι να επικαλείται το γνωστό τρομοκρατικό κλισέ της μαζικής αποχώρησης των επενδυτών διότι θα του πω πως αυτό το είδος έχει από καιρού εκλείψει του ζωϊκού βασιλείου (αντικαταστάθηκε από τους πιστωτές τοκογλύφους) και ότι από καταβολής του καπιταλιστικού κράτους, ήταν αυτό (το κράτος) ο μοναδικός επενδυτής με τους ιδιώτες να ορμούν ως καρχαρίες μόνον όταν μυρίζονταν αίμα. (Χόχφτιφ, Βγενόπουλος Κόκαλης Κοπελούζος κλπ.)
  Το μαγαζί μας είναι γωνία και δεν φεύγει κανείς!!! Εμάς επιδιώκουν ν’ αλλάξουν! Και πριν συμβεί σαρώστε τους!!!!!!!!

eandrik@otenet.gr 
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=2850