της οικονομικής κατάστασης στη σημερινή Ελλάδα παρουσιάζει σε άρθρο γνώμης του, με τίτλο: «A tale of two defaults», στην κινεζική ημερησία China Daily (μέσω του Project Syndicate) ο διευθυντής της ευρωπαϊκής δεξαμενής σκέψης Center for European Policy Studies, Daniel Gros.
H ελληνική εμπειρία, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δείχνει να αποτελεί μια επανάληψη του δράματος στην Αργεντινή, όπου η κυβέρνηση τελικά έπεσε και μια από τις νέες προσωρινές κυβερνήσεις ανακοίνωσε στα τέλη του 2001 τη στάση πληρωμών στους ξένους ομολογιούχους, επισημαίνει ο Gros.
Όπως και η Αργεντινή, έτσι και η Ελλάδα είχε μακρά ιστορία οικονομικών προβλημάτων και πληθωρισμού, τα οποία αναμένονταν να αντιμετωπισθούν με την ένταξη στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση το 2001.
Η πρώτη δεκαετία στην ευρωζώνη χαρακτηριζόταν από οικονομική ανάπτυξη, κυρίως χάρη στην εισροή φθηνού και άφθονου κεφαλαίου, όπως συνέβη και στην Αργεντινή, όταν στις αρχές του ’90 υιοθέτησε ουσιαστικά το αμερικανικό δολάριο.
Κατά τη διάρκεια, όμως, αυτής της δεκαετίας, ένα βασικό πρόβλημα εμφανίσθηκε στην Ελλάδα, καθώς η χώρα άρχισε να χάνει την ανταγωνιστικότητά της σε σύγκριση με την οικονομία της Γερμανίας, ακριβώς όπως είχε χάσει την ανταγωνιστικότητά της η Αργεντινή σε σχέση με τη Βραζιλία.
Κι όπως η Αργεντινή επλήγη από την κρίση χρεών των αναπτυσσόμενων χωρών στα τέλη της δεκαετίας του ’90, έτσι και η διεθνής οικονομική κρίση του 2008 έπληξε την ελληνική οικονομία. Μέσα σε μια δεκαετία, οι οικονομίες των δύο χωρών δεν ενέπνεαν εμπιστοσύνη στις διεθνείς αγορές, κυρίως εξαιτίας της χαμηλής ανταγωνιστικότητάς τους και των χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης. Μάλιστα, ο σκεπτικισμός των αγορών απέναντι στην Ελλάδα είναι πολύ πιο δικαιολογημένος από εκείνον απέναντι στην Αργεντινή, καθώς το χρέος της Ελλάδας μοιάζει λιγότερο διαχειρίσιμο από της Αργεντινής, με το ελληνικό το χρέος να είναι δυο φορές πιο υψηλό από το χρέος, που είχε η χώρα της Λατινικής Αμερικής πριν από την πτώχευση.
Το πρώτο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας είχε την ίδια τύχη με εκείνο της Αργεντινής: ένα χρόνο μετά, τα ασφάλιστρα κινδύνου είναι ακόμη πολύ υψηλά.
Η Ελλάδα έχει, βέβαια, λάβει πολύ μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια από ό,τι είχε λάβει η Αργεντινή, μαζί με το δεύτερο πακέτο στήριξης. Αυτό το τεράστιο ποσό έχει μέχρις στιγμής διασώσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα από την κατάρρευση και αποτελεί, άλλωστε, το βασικότερο πλεονέκτημα του να είσαι μέλος μιας νομισματικής ένωσης.
Όμως, τι θα συμβεί στην Ελλάδα εάν, όπως στην Αργεντινή, συνεχισθεί και ενταθεί η τάση να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες οι Έλληνες;
Εάν οι πολίτες της Ελλάδας αποσύρουν μόνο τις μισές από τις υπάρχουσες καταθέσεις τους, η ΕΚΤ θα αναγκασθεί να δανείσει στις ελληνικές τράπεζες με άλλα 100 δισεκατομμύρια ευρώ.
Οπότε, η Ελλάδα ίσως τελικά χρειασθεί συνολικά πάνω από 400 δισεκατομμύρια ευρώ οικονομικής στήριξης, δηλαδή 200% του σημερινού ΑΕΠ της, καταλήγει ο Gros.
(Πηγή: ΓΤΕ Πεκίνου, Ιούλιος 2011. Πλήρες κείμενο: http://
e u r o p e . c h i n a d a i l y . c om . c n / o p i n i o n / 2 0 1 1 - 0 7 / 1 2 /
content_12884254.htm.)__
Πηγή άρθρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου